“မျဥ်းများ” မိုဃ်းဇက်သော် (၁) ဘယ်ရောက်နေလဲ ဆိုတဲ့အမေးကို နွံထဲမှာလို့ ဖြေလိုက်တယ်။ နွံထဲမှာ တအိအိ။ ဇွန်ပန်းရုံအနီး နွံထဲ၌ လှည်းဘီးကျွံနေသည်< လေးလွန်း၍ မတွန်းနိုင်ဘူးလား< ပြိုင်တူတွန်းလျှင် ရွေ့နိုင်ပါသည်။ (၂) နံရံဆိုတာမရှိရင် ကျနော်တို့မှာ ကြိုးစား ဖောက်ထွက်ချင်တဲ့စိတ် ရှိမှာမဟုတ်ဘူး။ အကာအရံ၊ အတိုက်အခိုက်တွေဆိုတာ သန်မာအောင် သွေးပေးတဲ့ မိတ်ဆွေကောင်းတွေပဲ မဟုတ်လား။ (၃) တကယ်တော့ အားလုံးအတုတွေပါ။ အပြုံးအတု။ စာနာမှုအတု။ ကမ္ဘာအတု။ စကြဝဠာအတု။ […]
‘ငါ့အလံတော်’ ယောနသံ တစ်ယောက်အကြောင်း ပြောလို့ မပြီးသေးဘူး နောက်တစ်ယောက်ရဲ့ နာရေး သတင်းကို ကြားရ။ တစ်ယောက်အကြောင်း ရေးလို့ မပြီးသေးဘူး နောက်တစ်ယောက်ရဲ့ ဓါတ်ပုံအဟောင်းကို ပြန်လည် ရှာဖွေရ။ မပြောဖြစ်လိုက်တဲ့ စကားတွေ မပို့ဖြစ်လိုက်တဲ့ မက်ဆေ့ခ်ျတွေ မကိုင်ဖြစ်လိုက်တဲ့ မစ်ကောတွေ မတွေ့ဖြစ်လိုက်တဲ့ မျက်နှာတွေ ဖွင့်ဟ ဝန်မခံမိခဲ့တဲ့ ချစ်ခြင်းတရားတွေ တစ်ပိုင်းတစ်စနဲ့ အဆုံးသတ်လိုက်ရတဲ့ ကဗျာတွေ။ မနက်ဖန်ဆိုတာ မရောက်သေးပါဘူးကွာလို့ ပြောရင်း မနက်ဖန်ကို တကယ်ရောက်မသွားကြတဲ့ […]
“ခိုးထွက်သူ” ထွင် သိဒ္ဒတ္ထမင်းသားသည် တောတွင်းတွင် တရားကျင့်ရန်အတွက် မိဘ၊ ဇနီးနှင့် သားမသိအောင် အိမ်မှ ခိုးထွက်ခဲ့လေသည်။ အဘယ်ကြောင့် ခိုးထွက်ရသလဲဆိုလျှင် ခွင့်တောင်းပါက ခွင့်ပြုမည် မဟုတ်သောကြာင့်ပင်။ *** ၁၊ ၂၊ ၂၀၂၁ နေ့တွင် မင်းအောင်လှိုင်က အာဏာသိမ်းလိုက်သောအခါ ဝန်ထမ်းဖြစ်သော ကျွန်ုပ်သည် မင်းအောင်လှိုင်အား တော်လှန်ပုန်ကန်သောအားဖြင့် စီဒီအမ်ဝင်လိုက်သည်။ မင်းအောင်လှိုင်၏ လက်ပါးစေ စစ်သား၊ ရဲသားများနှင့် ပျူစောထီးများစွာက စီဒီအမ်ဝန်ထမ်းများအား လိုက်လံ ဖမ်းဆီး […]
“ကျနော်နှင့် ရောက်တတ်ရာရာ စာစုများ” Simon တနေ့က YouTube မှာ တွတ်ပီတို့ Idiots Band က ကန်ဘောင်မှာ busking လုပ်ခဲ့တာကို ပြန်ကြည့်ရင်း ဒီကောင် တွေအဖွဲ့ကို လွမ်း၊ ကန်ဘောင်နဲ့ တက္ကသိုလ်ကြီးကို လွမ်းနဲ့ အလွမ်းတွေ ပြန်ဖြစ်လာတယ်။ ကျနော် တက္ကသိုလ်ကျောင်းသား ဘဝတုန်းက အင်းလျားကန်ဘောင်ကို ခဏခဏရောက်တယ်။ ကန်ဘောင်ခဏခဏ ရောက်တယ်ဆိုလို့ ကျနော့်ကို လှိုင်၊ အင်းစိန်မှာနေပြီး မိန်းထဲမှာ ကျောင်းတက်တာလို့ […]
“ခင်ဦးဇင်” ရေအေး အပိုင်း ( ၉ ) – – – – – – – – – – – (၆) အခုက မနက်ခင်းဆယ်နာရီလောက် ရှိပြီ၊ နေရာက အိမ်မဟုတ်တော့ဘူး၊ ဆေးရုံမှာ၊ နင် အခု စိတ်ကျန်းမာရေးဆေးရုံကို ရောက်နေတာ တဲ့။ ခင်ဦးဇင်ဆီကို ရောက်ရောက်လာချင်း စာရေးဆရာက အဲဒီလို ပြောလိုက်တော့၊ ပြောမယ်၊ […]
‘ရဟန်းတပါးနဲ့သေနတ်တလက်’ ညီလင်းအိမ် အခုရုပ်ရှင်အကြောင်းကို မပြောခင် ကျနော်တို့ အရင်စပြောရမှာတွေက အများကြီး ရှိတယ်။ ဘာဖြစ်လို့လဲ ဆိုတော့ ယခုရုပ်ရှင်ကပေးတဲ့ ခံစားမှုအရသာစစ်စစ်ကို ထိတွေ့မိဖို့က နောက်ခံအကြောင်းတွေကို တူးဆွဖို့ အများကြီး လိုအပ်သေးတာကိုး ။ ဒီရုပ်ရှင်က ဘူတန်မှာ အခြေပြုရိုက်တာ ။ ရိုက်တဲ့ ဒါရိုက်တာကတော့ အိန္ဒိယနိုင်ငံသား ။ လူလတ်ပိုင်း လေးဆယ်အရွယ်ပဲ ရှိသေးပေမဲ့ ပွဲဦးထွက်ရုပ်ရှင်နဲ့တင် အကောင်းဆုံး နိုင်ငံရပ်ခြားအော်စကာဆန်ခါတင်အဖြစ် လျာခံထားခွင် ရခဲ့တဲ့သူ ။ […]
“ယောနယ်ရောက် သတင်းထောက် (အပိုင်း-၃)” ကိုဘုန်း ယောလူမျိုးက ဗမာတိုင်းရင်းသား အနွယ်ထဲမှာ ပါတယ်ဆိုပေမဲ့လည်း တရားဝင် အသိအမှတ်ပြုထားတဲ့ လူမျိုး ၁၃၅ မျိုးထဲမှာတော့ ယောက လူမျိုးတမျိုးအနေနဲ့ သီးခြား ပါဝင်ပါတယ်။ ယောဒေသနဲ့ပတ်သက်ရင် လူအတော်များများ က ယောဆိုတာ စုန်း၊ ကဝေ၊ မှော်တို့လို အောက်လမ်းပညာတွေနဲ့ ထင်ရှားတယ်လို့ပဲ အခုထိ ယုံကြည်နေကြဆဲပါ၊ တကယ်တော့ ဒါတွေဟာ ပါးစပ်ရာဇဝင်တွေကို ချဲ့ကားပြောဆိုမှုတွေပါပဲ။ တကယ်တော့ ယောသူယောသားတွေဟာ လူတဘက်သားကို […]
‘မှိန်စုတ်စုတ် ဆေးထိုးအပ်တချောင်း’ပန်းနုဝင်းမှုန်ကုတ်ကုတ် တောင်တန်းပေါ်ကလှုပ်တုတ်တုတ် အလင်းရောင်နောက်လိုက်နေတဲ့မှိန်စုတ်စုတ် ဆေးထိုးအပ်တချောင်း။အသက်ရှုမဝတဲ့ ဆေးရုံကိုရင်နာနာနဲ့ကျောခိုင်းခဲ့တာဘလေဘဇာဖြစ်နေတဲ့ ခေတ်ကို ပြောင်းစေချင်လို့။ငရဲမီးတွေ ငါတို့နယ်ကို မလောင်ခင်ကတည်းကမီးမုန်တိုင်းထဲ တိုးဝင်ခဲ့တာသတ္တိကောင်းလွန်းလွန်းလို့ မဟုတ်ဘူး။အိမ်က အဆင်ပြေလွန်းလို့ မဟုတ်ဘူး။ကြယ်တွေကြွေတာ မကြည့်နိုင်လို့။အေး…ကြယ်တွေကြွေတာ မကြည့်နိုင်လို့။ကားသံ မီးစက်သံ ကြားရင်တောင်ဂျက်ဖိုက်တာသံလား လို့စိုးရိမ်ရေမှတ်တွေ တက်တယ်။လက်နက်ကြီးသံဟာ အခုထိငါ့နှလုံးသွေးကြောကို ကျဥ်းစေတုန်း။“ရဲဘော် အဆင်ပြေသွားမှာနော်”လို့ပြောရင်းဆေးထိုးအပ်ကို ကိုင်နေတဲ့အချိန်မှာဘယ်အရာကိုမှ ကြောက်မနေတော့ဘူး။ဘယ်အရာကိုမှ………..။နှလုံးသည်းပွတ်ကို ဓားတွေနဲ့ မွှန်းလည်းကိုယ့်ဒဏ်ရာကိုယ် ဆေးထည့်ရင်းလမ်းကြောင်းစောင်းနေတဲ့ ကြယ်တွေအတွက်နဲ့တန်းဖြောင့်အောင်သွားနေတဲ့ ကြယ်တွေကိုဒီဆေးထိုးအပ်က လျစ်လျူမရှူ နိုင်ဘူး။
“ခေတ်မဲ့ပန်း” အိမ့်ဘုန်းစစ်ဘော်(တော်လှန်ရေးရဲဘော်) “စက္ကန့်တိုင်းက ဝါးမြိုခံထားရသလိုမျိုးပဲ။ တဆစ်ဆစ်နဲ့ နာကျင်ရတယ်၊၊ ခံစားရတယ်။ ကျွန်တော့် ကမ္ဘာထဲက ကောင်းကင်ကြီးက ဖျားနာနေပြီးတော့ လေကောင်းလေသန့်လဲရမနေဘူး။ အသက်ရှုကြပ်တယ်ပေါ့ဗျာ။ ဒါပေမယ့်လည်း ဒါက ကျွန်တော်ကိုယ်တိုင် ရွေးချယ်ထားတဲ့လမ်းဖြစ်နေပြီး ကျွန်တော်ဘယ်တော့မှနောက်ပြန်လှည့်မှာမဟုတ်ပါဘူး။” တကယ်တမ်းက ကျွန်တော့်မှာ မြိုသိပ်ထားတဲ့အကြောင်းအရာတွေမှအများကြီးပဲ။ ထုတ်မပြောခဲ့တာကလည်း ဘယ်သူမှနားမလည်လောက်ဘူးထင်တာကြောင့်ပဲ။ နေ့တစ်နေ့စီတိုင်းမှာ ဗလာစာရွက်အလွတ်ထဲ ပိတ်မိနေတဲ့လူတစ်ယောက်လိုမျိုး ဖြတ်သန်းနေမိတာ။ တကယ်တမ်းကျ ရယ်စရာကောင်းပါတယ်။ သစ်ရွက်လေးဘယ်လိုကြွေကျတယ်၊ ကောင်းကင်ကြီးဘာကြောင့်ပြာတယ်၊ လူတွေဘယ်လိုရင်ခုန်တယ်ဆိုတဲ့ ဖော်ပြရခက်တဲ့ကိစ္စတွေကို အထူးဆန်းလုပ်ပြီး တွေးနေမိခဲ့တာ။ […]
“ရန်ကုန်က ကြာသပတေးသားတွေ” ထောင်စန်း စစ်သားနဲ့ ဗေဒင်၊ နက္ခတ်၊ ဘာသာတရားဆိုတာ ခွဲပြောလို့မရဘူး။ လက်ဦးက ပေါင်မှာနေသလို ဆိုတာမျိုး။ စစ်ကောင်စီဘက်က စစ်သားတွေလည်း ဗေဒင်၊ နက္ခတ်၊ ဘာသာရေးဆိုတာကို တော်တော်ယုံသလို ကျနော်တို့ဘက်က ဝါရင့် တော်လှန်ရေးသမားကြီးတွေလည်း ယုံတာပဲ။ ဘယ်သူ ပိုယုံလဲဆိုတော့ မပြောတတ်ဘူး။ နှစ်က်စစ်သားတွေ အဆောင်တွေ ထုတ်ပြိုင်ခိုင်းရင်တော့ သိလောက်တယ်။ ဒါပေမယ့် ဟာသတော့ သွားလုပ်လို့မရဘူး။ အသက်နဲ့ ခန္ဓာကိုယ်အစိတ်အပိုင်းတွေဆိုတာ အပိုမှမပါဘဲ။ နိုင်ငံခြားကာတွန်းတခုထဲကလို၊ […]
Copyright © 2025 | thecall-magazine. All Rights Reserved