‘အသေကိုထားခဲ့ အရှင်အတိုင်းပြန်လာ’ ဆူဏီးလ် သေနေတဲ့ သစ်ခွပင်ပေါ်ကနေရောင်ခြည်ကို ဖန်ပုလင်းလွတ်တစ်လုံးထဲ တွန်း တွန်းပို့နေမိတယ်။ လိပ်ပြာကလေးတောင်ပံအောက်မှာ နှင်း နှင်းကျနေတုန်းပဲ ဧပရယ်နွေနံနက်ခင်းတွေရယ်။ ဗုံးချခံလိုက်ရသလို ကစဥ့်ကလျားစစ်မြေပြင် အစာကောက်ငှက်ကလေးတွေရယ်။ …
ကဗျာ
-
-
-
‘သမိုင်းရထားဟာ သွားနေတယ်’ မိုဃ်းဇက်သော် သေသွားပြီဆိုတော့ တစ်ကိုယ်လုံးလားလို့ ဟာသနှောပြီး မေးမိတယ် မလွမ်းအားဘူးလို့ညာပြီး မော့မော့သောက်ရင်း မျက်ရည်တွေကျရ ဖုန်းတွေ တရစပ်ခေါ်ရ ချွဲသလိပ် စစ်ရတယ် ဘရိတ်ကပ်မကပ် …
-
-
‘ဘယ်တော့မှပြန်မဆုံတော့မယ့် အမျိုးသမီးသို့’ မိုးမြင့်ကျော် အနော်မာမြစ်ကြီးခြားပြီး ထားရက်ခဲ့သူလို ဘဝရဲ့အကျအပေါက်တွေကို ဖြည့်ဖို့ ကိုယ်မစွမ်းနိုင်ဘူး။ လိုအပ်ချိန်မှာ လက်သီးကိုဘယ်လိုဆုပ်ရမယ်၊ ဦးခေါင်းကို ဘယ်လိုညွတ်တွားရမယ် ဒီလောက်ပဲကိုယ်သိတယ်။ ဘယ်လောက်တောင်လွဲမှားခဲ့လဲဆိုရင် ကိုယ်အရောက်သွားခဲ့တဲ့ …
-
-
-
‘ဒီကိစ္စတွေပြီးရင် မေမေ့ကို ဖတ်ပြဖြစ်မယ့် ကဗျာတစ်ပုဒ်’ သူရိယလင်း ဒီည အိပ်ပျော်သွားရင် မေမေ့ရင်ခွင်ထဲမှာ ပြန်နိုးလာခဲ့ရင် သိပ်ကောင်းမှာပဲ။ သား တစ်ယောက်ထဲ ရှင်သန်ရချိန်တွေမှာ အမေ့ကို ကူညီတတ်ခဲ့ပြီပြောပြီး …
-
‘ကျွန်တော်သိတဲ့သူပုန် (ဝါ) အထောက်အထားမဲ့ကဗျာဆရာ’ ခွန်းနီ အထောက်အထားမဲ့ ကဗျာဆရာတစ်ယောက် ခေတ်ကြီးနောက် ကောက်ကောက်ပါအောင်လိုက်ခဲ့ ဂုဏ်မဲ့၊ဒြပ်မဲ့နဲ့ ဖြစ်သလိုကဗျာဆရာပါ။ ခေတ်ကြီးကခပ်လှုပ်လှုပ်ဆိုတော့လည်း ကဗျာဆရာ့အိမ်မက်တွေလည်း ခပ်မြုပ်မြုပ်ပါပဲ ခေတ်ကြီးများဆိုးတော့ အနာဂတ်တွေပါကျိုးရော။ …
-
‘အချစ်အကြောင်းတွေ မပြောဖြစ်ကြတော့ဘူး’ မေရီသော် မျက်မှောင်ကြီးကြုံ့ပြီး မကြည့်စမ်းပါနဲ့လို့ အားလုံးက ဝိုင်းပြောကြတယ် ဒါဆိုမျက်လုံးတွေကို စုံမှိတ်ထားမှသာရမှာဖြစ်ပြီး အဲ့ဒါက ရွေးချယ်စရာ မဟုတ်ခဲ့ဘူးကွယ် နောက်ခံသီချင်းသံလည်း တိတ်ဆိတ်သွားတာ ကြာပြီ …
