ဝတ္ထု

“မင်းကိုရှာလိုက်ရတာ” ပေး ​အပိုင်း (၂) လွတ်လပ်မှုအစစ်ဆိုတာ ဘာလဲလို့ တိတိပပ ငါသေချာမသိသေးပေမဲ့ ငါတို့လိုချင်တဲ့ လွတ်လပ်မှုအတွက် ငါတို့ရဲ့တောင်းဆိုအသံတွေကို ကျယ်ကျယ်လောင်လောင် ထုတ်ဖော်ခွင့်ရတာကိုတောင် ငါတော်တော်ကျေနပ်နေပြီသိလား။ ငါ့ကိုယ်ငါ ရှာဖွေတဲ့ခရီးမှာ လွတ်လပ်မှုဟာ ငါ့ကိုယ်ငါ ဘာလဲဆိုတာကို ဖွင့်ထုတ်ပြသဖို့ ကူညီပေးနိုင်တယ်လို့ ငါယုံကြည်နေတယ်။ အခုအချိန်မှာ ငါ့ကိုယ်ငါ အတော်အတန် သိနေပြီ။ငါဘာလဲဆိုတာ ငါသိနေပြီ။ ငါဘာကို ယုံကြည်နေတာလဲ၊ ငါ ဘာကို မယုံကြည်တော့တာလဲ၊ ငါဘာကို ကြိုက်ပြီး၊ ငါဘာကို […]

“မင်းကိုရှာလိုက်ရတာ” ပေး ​အပိုင်း (၁) ငါ့ရဲ့လွတ်မြောက်မှုဟာ ငါကိုယ်တိုင်ရဲ့ လွတ်မြောက်မှုတစ်ခုတည်းသာမက တစုံတယောက်ရဲ့ မျှော်လင့်ချက်တစ်ခုလည်း ဖြစ်ခဲ့ဖူးတယ်။ အဲဒီတုန်းက သူ့ကိုယ်တိုင်အတွက်ထက် ငါ့ကိုစိုးရိမ်ပူပန်နေတဲ့ မျက်ဝန်းတစ်စုံကို ငါ့မမေ့ဘူး။ ငါ့လက်ကို တင်းတင်းဆုပ်ကိုင်ထားတဲ့ လက်တစ်ဖက်ကို ငါမမေ့ဘူး။ ငါ့တို့တွေ လွတ်မြောက်ဖို့အတွက် ရှိသမျှအင်အားတွေကိုထုတ်ပြီး ပြေးနေခဲ့ရတာ။ ဘယ်အထိ ငါတို့ပြေးမှ လွတ်မှာလဲ။ သိပ်မများလှတဲ့ ကိုက်အရေအတွက်တစ်ခုမှာ ရပ်ထားတဲ့ကားတစ်စီးဆီရောက်ရင် ငါတို့လွတ်ပြီ။ ငါ့မြင်ကွင်းထဲမှာရှိတဲ့ ကားဟာ ဘယ်အမျိုးအစားလဲ ငါမသိခဲ့ဘူး။ ဘယ်အရောင်လဲ […]

“ပင့်သက်များ” ခခ အပိုင်း (၇) – ဇာတ်သိမ်း ဖုန်းထဲကနေ အဖေနဲ့ အမေရဲ့အသံကို ကြားရချိန်မှာ ကျမ ဘယ်လိုမှ မျက်ရည်မဆည်နိုင်။ ဖုန်းမဆက်ခင်ကအထိ ကျမ မငိုမိသေးဘူး။ ထွန်းမင်းဝယ်ကျွေးတဲ့ ကြက်ကြော်ကို အားပါးတရစားရင်း အထဲမှာ ဘယ်လောက်အထိ အစားအသောက် ခက်ခဲခဲ့လဲဆိုတာကို ပြောပြနေခဲ့တယ်။ ကျမအဖြစ်က အိပ်မက်ဆိုးကနေ နိုးထလာရတဲ့သူလိုပဲ။ တော်ပါသေးရဲ့လို့ ရေရွတ်ရင်း စိတ်သက်သာရာတော့ ရပါရဲ့။ မက်ခဲ့တာက တသက်လုံး မေ့မရတော့လောက်အောင် ဆိုးဝါးတဲ့ […]

“ပင့်သက်များ” ခခ အပိုင်း (၆) ဒီနေ့မှာ နေဟာ အားကုန်နေတဲ့ မီးသီးတလုံးလို ခပ်မှိန်မှိန်သာ လင်းတယ်။ ဝေ့ဝဲလာတဲ့ လေပြေကြားထဲ မိုးရဲ့အငွေ့အသက်ကို ခံစားမိနေသလိုပဲ။ လေကို ခပ်ပြင်းပြင်း ရှိုက်သွင်းလိုက်ချိန် နှာခေါင်းထိပ်ဖျားမှာ အေးခနဲ။ တလိပ်လိပ် တက်လာနေတဲ့ တိမ်ညို တိမ်သားတွေက လေနဲ့အတူ တလွင့်လွင့် လိုက်ပါလို့။ ဒီနေ့မှာ ရာသီဥတုက ပြောစမှတ် ပြုရလောက်တဲ့အထိ လှပမနေ။ တိမ်တွေကလည်း အလင်း အမှောင် အရောင်မျှတမနေ။ […]

“ပင့်သက်များ” ခခ အပိုင်း (၅) အထက်လူကြီးတယောက် ရောက်လာမှ ရန်ပွဲကပြီးတယ်။ သူတို့ရန်ပွဲကို အထက်လူကြီး ဖြေရှင်းပုံကလည်း တမျိုး။ ဘယ်ကနေ စတာလဲ … ဘယ်သူမှားတာလဲလို့ တခွန်းမမေး။ ဘယ်သူမှလည်း သက်သေခံပေးစရာမလို။ ရန်ဖြစ်တဲ့နှစ်ယောက်လုံးကို ဦးတည်ငေါက်ငမ်းပြီး အကုန်လုံးကို ပက်ပက်စက်စက်ဆဲတယ်။ အချင်းချင်း ဆဲနေချိန်က နာစရာလို့ ထင်ခဲ့ကြသူတွေဟာ အထက်လူကြီး ဆဲတာကိုကျ ဆုံးမတာလို့ ခံယူပြီး ဘာသံမှ မထွက်။ တကယ့် အထူးအဆန်းတွေ။ ရန်ပွဲပြီးလို့ […]