ဝတ္ထု

‘အိပ်မက်ထဲမှာ ပြေးလွှားခဲ့ရတာတွေ’ တာပလု အိပ်မက်တွေဟာ လူတယောက်ကို ဘယ်လောက်အထိ ခြောက်လန့်တုန်လှုပ်စေနိုင်သလဲတော့ မပြောတတ်ပါဘူး။ တချို့အိပ်မက်တွေဟာ မြင်မက်လိုက်တဲ့ တခဏတာအတွင်းမှာပဲ လူကိုတုန်လှုပ်သွားစေနိုင်တာ ဖြစ်ပါတယ်။ အိပ်မက်ကောင်းမက်ရင်တော့ ကြည်နူးစရာတခုခုတော့ ရစေမှာပေါ့။ တုန်လှုပ်ခြောက်ခြားစရာဆိုရင်တော့ လူတယောက်ကို သက်‌သောင့်သက်သာရှိစေမှာတော့ ဘယ်ဟုတ်ပါ့မလဲ။ ကာလတရားက ပြဌာန်းပေးလိုက်တာက မြင်မက်ရတဲ့ အိပ်မက်တိုင်းလိုလို ပြေးလွှားနေရတာတွေက များပါတယ်။ အပြင်မှာလဲ ပြေးလွှားခဲ့ရသလို အိပ်မက်ထဲမှာလဲ ပြေးလွှားခဲ့ရတာတွေက အတောမသတ်နိုင်သေးတဲ့ အမှန်တရားလို့တောင် ပြောလို့ရမယ်ထင်ပါတယ်။ ကိုပုတုတယောက် သူတကယ်အပြင်မှာ […]

‘တော်လှန်ရေးလမ်းမပေါ်က ကျမ တွေ့ခဲ့တဲ့ ရဲဘော်’ မိအယ် ကျမ အဲ့ဒီ့ရဲဘော်နဲ့ စသိတာက ဖေ့စ်ဘုတ်မှာ။ အဲ့ဒီ့ရဲဘော်တို့ ဒေသဘက်က သတင်း မေးမြန်းရင်းနဲ့ပေါ့။ ကျမနဲ့ဆို ငါးနှစ်လောက်ကွာတဲ့ ကျမမောင်လေးအရွယ်ပေါ့။ လေးစားသမှုနဲ့ သူ့နာမည်ရှေ့ကနေ “ကို” တပ်ပြီး ခေါ်တယ်၊ ပြောတယ်။ အပြင်မှာ တခါမှ မမြင်ဖူးဘူး။ ဖေ့စ်ဘုတ်မှာ ဖရန့်ဖြစ်ကြတော့လည်း ခပ်တန်းတန်းသာ နေဖြစ်ခဲ့တယ်။ သူ ရေးတဲ့ ပိုစ့်အတော်များများက ရယ်ရတယ်။ တခါတလေတော့လည်း သူရဲ့ […]

‘သေနတ်ကြီးနဲ့ ပန်းစိုက်လို့ရလား ဖေဖေ’ မောင်သုည (ရှပ်ပုံသားလေး) တောကိုကိုးကွယ်မိသော ကျနော်တို့ရဲ့ အသိစိတ်များက အလွမ်းတွေ မွတ်သိပ်လို့နေတာ ကြာခဲ့ပါပြီ။ ဒါကြောင့်လည်း ရဲဘော်ဂျွန်နီနဲ့ ကျနော်က ဟောဒီစစ်ရှောင်ကိုရောက်ဖို့ ခြေထောက်တွေကို စစ်မြင်းတကောင်ရဲ့အားနဲ့ မောင်းနှင်နေကြတယ်။ တောင်ထိပ်တနေရာကိုရောက်တော့ ကလေးတွေရဲ့ စာကျက်သံက ကျနော်တို့နှစ်ယောက်ရဲ့ရင်ကို ရိုက်ခတ်လာပြီ၊ ရင်ထဲမှာလည်း ပန်းတွေ အလှိုင်လှိုင်ပွင့်လို့။ ”ရောက်ပြီထင်တယ်ကွ” ဂျွန်နီက အားတက်သရောပြောပြီး တောင်ပေါ်က ဆင်းပြေးသွားတယ်။ သူပြေးချသွားတဲ့ ကျောပြင်ကိုကြည့်ပြီး ကျနော် အတွေးတစကို […]

‘ပိုက်ကွန်ထဲပါလာတဲ့ သေကံမရောက် သက်မပျောက်’ တာပလု ရွာမှာ လူထူးဆန်းတယောက်ရှိတယ်။ ထူးထူးဆန်းဆန်းလုပ်တတ်လို့ အရပ်က သူ့ကို လူထူးဆန်းလို့ သိထားကြတယ်။ တခါတရံ တံငါအလုပ်ကိုလုပ်တယ်။ တခါတရံ သူက လယ်ထဲမှာလဲ အလုပ်လုပ်နေတာမျိုးပါ။ ရွာမှာတော့သူ့ကို ဦးအုန်းချစ်လို့ ခေါ်ကြတယ်။ အသက်က ၄၀ ကျော်။ သူ့ကိုအများဆုံးတွေ့ရတာက ချောင်းရိုးထဲမှာပါ။ လှေတစီးပေါ်မှာ ဆေးလိပ်ကလေးဖွာလို့ တခါတလေ ချောင်းစပ်မှာ သူထောင်ထားတဲ့ မြှုံးတွေကို သံကောက်ချိတ်ကလေးနဲ့ချိတ်ပြီး လှေပေါ်ဆွဲတင်နေတာမျိုး တွေ့ရတတ်ပါတယ်။ “ကိုအုန်း […]

‘အခန်းဖော်’ ရာမွန် “မနက်ဖြန် ငါ့ကို ဖမ်းမယ်လို့ အသံထွက်နေကြတယ်။ သတင်းတွေထဲမှာ ငါတို့အကြောင်းတွေချည်းပဲ” ပြတင်းပေါက်ဖက်ကို ငေးပြီး သူက ကျနော့်ကို ကျောခိုင်းထားရင်းနဲ့ ပြောတယ်။ အဲဒါဆို ငါက ဘာလုပ်ရမှာလဲလို့ ကျနော် မေးတော့ တောဖက်ကိုပြေးလေ၊ ဘဝကို အဲဒီ့မှာ အသစ်ပြန်စ တဲ့။ သူ့စကားကို ကြားတော့ ကျနော် အားငယ်နေမိတယ်။ အခန်းထဲက နံရံတွေမှာ သူကပ်ထားတဲ့ စာသားတွေနဲ့ ပြည့်လို့။ ဒါတွေက ကျနော့် […]

‘Soldier Coming Home’ မိုးမြင့်​ကျော် စစ်ပွဲကပြန်လာတဲ့ ယောကျာ်းတယောက်ကို ခင်ဗျားတို့ပုံစံအမျိုးမျိုးနဲ့ မြင်ဖူးကြမှာပဲ။ ဝှီးချဲပေါ်ထိုင်နေတဲ့ အဖေရဲ့ရှေ့မှာ စက္ကူပုံးအကြီးကြီးထဲက ထွက်လာလို့ ဝမ်းသာသွားရတာမျိုး၊ ထမင်းဟင်းချက်နေတဲ့ အမေ့မီးဖိုခန်းထဲ နောက်ကနေ မသိအောင်ဝင်သွားပြီး ထင်မှတ်မထားဘဲ မြင်လိုက်ရလို့ အံ့သြဝမ်းသာငိုလိုက်တာမျိုး၊ ကျောင်းတက်နေတဲ့ သမီးငယ်ဆီ စာသင်ကျောင်းအထိလိုက်သွားပြီး ရုတ်တရက်အဖေကိုတွေ့လိုက်ရလို့ ပြေးဖက်ဝမ်းသာကြတာမျိုး၊ ချစ်သူရဲ့ အလုပ်အထိလိုက်သွားပြီး အပြေးအလွှားဖက်ပွေ့ကြည်နူးကြတာမျိုးပေါ့။ တကယ့်စစ်သားတယောက်ရဲ့အိမ်အပြန်တိုင်းဟာ ကြည်နူးဝမ်းသာဖွယ်ရာချည်းပဲ မဟုတ်ဘူး။ မြေအိုးလေးထဲ အရိုးပြာထည့် သင့်အား ကျွန်ုပ်တို့တပ်မှ […]

‘ဖေဖေဖြေပါ (ရသင့်ရထိုက်မှု)’ ညီမင်းဆက် “ဘယ်တော့ မီးပြန်လာမှာလဲ ဖေဖေ …” ပုံမှန် လျှပ်စစ်မီးလာရက် ညပိုင်းအချိန်အတွင်းမှာပဲ မီးက ရုတ်တရက် ပြန်ပြတ်သွားတာမို့ အင်ဗာတာဖွင့်ဖို့ လုပ်နေတဲ့ ကျနော့်ကို သားတော်မောင်က မေးလာပါတယ်။ မီးပြတ်သွားတဲ့အချိန်က တိုက်တိုက်ဆိုင်ဆိုင် သူရုပ်ရှင်ကြည့်နေတဲ့အချိန် ဖြစ်တာမို့ မီးပြန်မလာတော့ဘဲ ရုပ်ရှင် ဆက်မကြည့်ရမှာကို သားတော်မောင်က စိတ်ပူနေပုံရပါတယ်။ အင်ဗာတာကလည်း အိမ်တွင်း မီးလင်းရုံလောက်သာ ဝပ်အားရှိတာမို့ တီဗီအပါအဝင် အခြားသော အီလက်ထရောနစ်ပစ္စည်းတွေကို အသုံးပြုနိုင်လောက်အောင် […]

‘စစ်ပွဲတို့၏နောက်ကွယ်’ ချန်းမီ ကျွန်မတို့နေသည့်နေရာကလေးမှာ ‌ရောက်စကလိုစစ်ဘေးရှောင်တဲတန်းနှင့် မတူဘဲ စျေးတန်းလေးလိုဖြစ်နေသည်။ အကုန်လုံးနီးပါးက ဆွဲမိဆွဲရာပြေးခဲ့ကြသူတွေများသဖြင့် ဘာဆိုဘာမှ ပါမလာကြပါ။ ငွေသားနည်းနည်း ရွှေစရှိတဲ့သူက ရွှေစနည်းနည်းလောက်သာ ပါကြသည်။ စပြီးပြေးလာခဲ့ကြတုန်းက ခဏတဖြုတ်ပဲလို့ထင်ခဲ့ကြသည်မှာ အမှန်ပင်။ ဘာအလုပ်အကိုင်မှမရှိ။ ပါလာသည့် ငွေနည်းနည်းရယ်၊ ရွှေလေးတွေ ပေါင်၊ ရောင်းလုပ်တာရယ်ကလည်း တအိအိနဲ့ ကုန်သလောက်ဖြစ်နေသည်။ ကျွန်မတို့မိသားစု(၆)ယောက်အတွက် နေထိုင်စားသောက်ရေးမှအစ အားလုံး ခက်ခဲလှသည်။ ကျွန်မတို့ထက် မိသားစုပိုများသူတွေ၊ ရွှေငွေအတိုအစတောင် မပါခဲ့ကြသူတွေဆို ပိုဆိုးကြသည်။ စစ်ဘေးရှောင်ရန် […]

‘ဝတ္ထု ဇာတ်လမ်း မဟုတ်ပါ’ ရဲသူအောင် (၁) အန်တီရွှေသည် စတီးဇလုံကြီးထဲက အရွယ်တော် တုံးထားသည့် ကြက်သားတုံးတွေထဲ ဒိန်ချဥ်၊ ချင်း (ဂျင်း) ကြက်သွန်ဖြူထောင်း နှင့် ခပ်နုပ်နုပ်စင်းထားသည့် ပူစီနံရွက်တို့ကို ထည့်လိုက်သည်။ ထို့နောက် ကြက်သွန်နီကြော်နှင့် အရသာမှုန့်တို့ကို ချိန်ဆ၍ ထည့်၏။ ပြီးလျှင် လက်အိတ်စွပ်ပြီး ကြက်သားတုံးတွေထဲ အရသာဝင်အောင် ပယ်ပယ်နယ်နယ် ရောနယ်လိုက်တော့သည်။ အရသာကောင်းကောင်းဝင်မှ ကြက်သားနှပ်က စားကောင်းမည်။ စိတ်ကျေနပ်လောက်အောင် နယ်နှပ်ပြီးချိန် ပလတ်စတစ်လက်အိတ်တွေကို […]