ဝတ္ထု

ရွယ်မိုး ပန်ကာသံ တဝီဝီက အိပ်မပျော်သော သူ့အဖို့ နားရှုပ်ချင်စရာကောင်းသည်။ ပုဇဥ်းရင်ကွဲ အော်သံများက ကြီးစိုးနေသည်။ ရံဖန်ရံခါ ဖားအော်သံများကိုပင် တအွမ်အွမ် ကြားနေရတတ်သေးသည်။ ဘေးပတ်ဝန်းကျင်ကို သူ စောင်းငဲ့ကြည့်လိုက်သည်။ သူ ရောက်နေသည်က လူနာဆောင်တခုဖြစ်သည်။ သံကုတင် များပေါ်တွင် အလျှိုလျှို လဲလျောင်းနေကြသည့် လူနာများထံမှ တခူးခူး ဟောက်သံများပင် ခပ်မှန်မှန် ထွက်ပေါ်လာနေသည်။ သူ့ကိုစောင့်ပေးနေသည့် ရဲဘော်ကပင် အိပ်ပျော်သွားသည်မှာ ကြာလှပြီ။ နံရံကပ်နာရီကို ကြည့်မိတော့ မနက် […]

မင်းချစ်ပိုင် ဒုန်းခနဲပဲ။ ကောက်ကိုင်လိုက်တဲ့စာအုပ်က ခဏလေးအတွင်းမှာပဲ ကိုထွန်းလက်ထဲကနေ ပြုတ်ကျသွားတယ်။ နောက်တကြိမ် ထပ်ယူလိုက်တယ်။ ဒါပေမဲ့ ဒီတကြိမ်လည်း စာအုပ်က ပြုတ်ကျသွားပြန်တယ်။ ကျစ် .. ရှစ်ထဲမှပဲလို့ အသံထွက်ကာ ဆဲရေးမလိုဖြစ်သွားပေမဲ့ သူ သတိရသွားတယ်။ သူ့စိတ်ထဲမှာတော့ ဆဲပြီးနှင့်ပြီ။ မနေ့ညက သူ့လက်ကောက်ဝတ် နှစ်ဘက်စလုံးကနေ စကူနှစ်ချောင်းကို ဖြုတ်ထုတ်ထားတာကို ကိုထွန်း သတိရသွားတယ်။ ဒါကြောင့် သူ စိတ်ထဲ ဆဲရေးလိုက်တာက သူ့နှုတ်ဖျားကနေ မထွက်ကျလာတာ။ ဒီနေ့ […]

ဆူးနတ်သန် တခုသော မိုးရွာပြီးစ စိုစွတ်သောနေ့တနေ့မှာ ကျမ တော်လှန်ရေးတပ်ဖွဲ့မှာ ဝင်ရောက်ခဲ့ပါတယ်။ ကျမ အသက်ဆယ့်ငါးနှစ်မှာ အာဏာသိမ်းခြင်းဆိုတဲ့ အမှောင်တိုက်တခု ကျမရဲ့ နေ့စဉ်ဘဝထဲမှာ တရွတ်တိုက် ဝင်ရောက်လာပါတော့တယ်။ ကျမက ဆယ်တန်းနှစ်မှာပဲ COVID ကပ်ရောဂါနဲ့ ကျောင်းနားနေရစဉ်မှာပဲ ဒီဖြစ်ရပ်ဆိုးကြီး စတင်ခဲ့ပါတယ်။ ကျမလို ဆယ်ကျော်သက်အရွယ် မိန်းကလေးတယောက်ဟာ ကျွန်မတို့ ယောနယ်မှာတော့ ဘာများ အသုံးကျနိုင်ဦးမှာလဲ။ ကျောင်းတက်ချင်တက်ဆိုတဲ့အရွယ်မှာ ကျောင်းတံခါးတွေ ပိတ်သွားကြပြီ။ ကျမတို့လို ဆယ်ကျော်သက်တွေအတွက် မမီမကန်း […]