အက်ဆေး

“ခေတ်မဲ့ပန်း” အိမ့်ဘုန်းစစ်ဘော်(တော်လှန်ရေးရဲဘော်) “စက္ကန့်တိုင်းက ဝါးမြိုခံထားရသလိုမျိုးပဲ။ တဆစ်ဆစ်နဲ့ နာကျင်ရတယ်၊၊ ခံစားရတယ်။ ကျွန်တော့် ကမ္ဘာထဲက ကောင်းကင်ကြီးက ဖျားနာနေပြီးတော့ လေကောင်းလေသန့်လဲရမနေဘူး။ အသက်ရှုကြပ်တယ်ပေါ့ဗျာ။ ဒါပေမယ့်လည်း ဒါက ကျွန်တော်ကိုယ်တိုင် ရွေးချယ်ထားတဲ့လမ်းဖြစ်နေပြီး ကျွန်တော်ဘယ်တော့မှနောက်ပြန်လှည့်မှာမဟုတ်ပါဘူး။” တကယ်တမ်းက ကျွန်တော့်မှာ မြိုသိပ်ထားတဲ့အကြောင်းအရာတွေမှအများကြီးပဲ။ ထုတ်မ‌ပြောခဲ့တာကလည်း ဘယ်သူမှနားမလည်လောက်ဘူးထင်တာကြောင့်ပဲ။ နေ့တစ်နေ့စီတိုင်းမှာ ဗလာစာရွက်အလွတ်ထဲ ပိတ်မိနေတဲ့လူတစ်ယောက်လိုမျိုး ဖြတ်သန်းနေမိတာ။ တကယ်တမ်းကျ ရယ်စရာကောင်းပါတယ်။ သစ်ရွက်လေးဘယ်လိုကြွေကျတယ်၊ ကောင်းကင်ကြီးဘာကြောင့်ပြာတယ်၊ လူတွေဘယ်လိုရင်ခုန်တယ်ဆိုတဲ့ ဖော်ပြရခက်တဲ့ကိစ္စတွေကို အထူးဆန်းလုပ်ပြီး တွေးနေမိခဲ့တာ။ […]

“စိတ်၏ ဒဏ်ရာ” မြရဲလွင် (ဝေးလွင့်ငှက်) ဆေးဝါးတွေလည်း ရှားလာတယ်၊ စားနပ်ရိက္ခာတွေလည်း မပေါများတော့ဘူး ဆိုတဲ့သတင်းတွေ ကြားရတယ်။ နောက် မျက်ဝါးထင်ထင် တွေ့မြင်နေရတဲ့ လှုပ်ရှားမှုတွေထဲမှာ အိပ်ရာလိပ်တွေဟာလည်း ဟိုဟိုဒီဒီ ပြေးလွှားလို့ ကုန်စျေးနှုန်းတွေလည်း တအားတက်လာတယ် … ဒု​က္ခသည်တွေလည်း ပေါများလာတယ် … မြေဖြူကိုင်ရင်း ဝေဟင်ကို နားစွင့်နေရတဲ့ နေ့တွေဟာလည်း စိတ်ကို အတော်ကလေး အနှောက်ယှက် ပေးလာနိုင်တယ်။ ညသန်းခေါင်ယံ အိပ်မက်တွေဟာ လေယာဥ်သံမကြားရဖို့ ဆုတောင်းနေရတဲ့ […]

“အမေတမ်းချင်း” မြရဲလွင် (ဝေးလွင့်ငှက်) သမီးနဲ့ဇနီး လက်ကိုဆွဲပြီး အမေ့အိမ်တခါးကို ကျနော်ပြန်ခေါက်ခွင့် ရတဲ့အခါ အမေဟာ အပြုံးတွေနဲ့ ဆီးကြိုမယ်… အမေရဲ့ အကျွမ်းကျင်ဆုံးဟင်းလျာဖြစ်တဲ့ ငပိချက်စပ်စပ်ကို ကျနော့်ရဲ့ ညာလက်ငါးချောင်းနဲ့ အားပါးတရ ထိုင်စားနေတဲ့အခါ အမေဟာ ကျနော့်ကို ပြုံးပြုံးကြီးကြည့်ရင်း စကားတွေ ဖောင်ဖွဲ့နေလိမ့်မယ်။ အတုယောင်မရှိတဲ့ အမေ့ရဲ့မေတ္တာနဲ့ ဟန်ဆောင်မှုကင်းစွာ ကျနော့်ရဲ့ပါးကို အမေနမ်းမယ်၊ နောက် ကျနော့်သမီးကိုအမေနမ်းမယ်။ အမေ့ရဲ့မျက်ဝန်းအိမ်မှာ မျက်ရည်စတွေ ကျနော်တွေ့ရမယ်။ အဲ့ဒီအချိန်ဆို အမေ့လက်တွေဟာ […]

“မြို့ပြဂျန်ဇီ ၂” ​နွေဦးစင်​ရော် နွေဦးအစမှာ လမ်းပေါ်ထွက်ခဲ့ကြတဲ့ လူငယ်တွေဟာ ဖက်ဆစ်တပ်ရဲ့ အကြမ်းဖက်မှုကြောင့် ဆိတ်သုဉ်းသွားသလောက် ဖြစ်ခဲ့ရတယ်။ လက်နက်ကိုင်တော်လှန်ရေးနောက် မလိုက်ဖြစ်ကြတဲ့ လူငယ်တွေဟာ တက္ကသိုလ်အရွယ်လည်း သူ့အလျောက်၊ အထက်တန်းအရွယ်လည်း သူ့အလျောက် လမ်းပေါ်တက်ဖို့ အခွင့်မသာတော့တဲ့အခါ CDM လုပ်ကြတာ အများစုဖြစ်ပါတယ်။ ကျန်ခဲ့တဲ့ ၂၀၂၄ ခုနှစ် တက္ကသိုလ်ဝင်ခွင့် ဖြေဆိုသူ ၁ သိန်းခွဲ​လောက်ပဲရှိတယ်။ အာဏာသိမ်းမှုမဖြစ်ခင် နှစ်များနှင့် နှိုင်းစာရင် လက်ရှိ ရှိသင့်တဲ့ အ​ရေအတွက်ရဲ့ […]

“မိသားစုရုပ်ရှင်တွေထဲမှာမပါတဲ့ စနစ်တကျခွဲခွာခြင်းများ” ဂနိုက် မိသားစုထဲမှာ တကောင်ထဲ ကဆုန်ပေါက် မြင်းဟာ ငါပဲလို့​ပြောရမယ်။ “ကျနော်တော့ လောကကြီးကို ခနဆင်းကြည့်ပြီး အောင်မြင်မှုနဲ့ပြန်ခဲ့မယ်” လို့ ကြီးကြီးကျယ်ကျယ်တွေပြောပြီး ခလုတ်တိုက်တော့ အမိတ တဲ့ ယုန်ကလေးတကောင်အဖြစ် ဟိုးအဝေးကြီးကနေ အပြေးပြန်ခဲ့ပေါ့။ ဆယ်စုနှစ်စာလောက် ပင်ပင်ပန်းပန်းရှာဖွေခဲ့တဲ့ အောင်မြင်မှုဆိုတာကလည်း အချိန်တန်တော့ ဒီကျိုးတိုးကျဲတဲ ထမင်းဝိုင်းဆီပဲ ပြန်ရောက်လာခဲ့တာပဲ။ အဖေ့ရဲ့လယ်ကွင်းတွေက ငါထွက်သွားတုန်းကအတိုင်းပဲ။ ငါ့ညီမလေးက ဂေါ်ဖီတခင်း တိုးချဲ့လိုက်တာက လွဲရင်ပေါ့။ ငါ့အကိုကတော့ ကိုယ်ဝန်ဆောင်ထားတဲ့ […]

“ပန်းချီကား” ခခ မင်းကို အိပ်မက် ထပ်မက်ပြန်တယ်။ ကိုယ်က အိပ်မက်တွေနဲ့ လုံးချည်လည်လိုက်နေသူ ဆိုတာကိုတော့ မင်းသိတယ်မဟုတ်လား။ အိပ်မက်ထဲမှာ ကိုယ် က အိမ်ကို သိပ်လွမ်းနေတယ်။ အိမ်ကိုပြန်ချင်နေတယ်။ အိမ်ကနေ ထွက်လာခဲ့ရတဲ့ နေ့ရက်တွေကို လက်ချိုးရေတွက်ရင်း ဒီအချိန်ဆို အမေ ဘုရားဝတ်ပြုနေမလား၊ အဖေရော ကျန်းမာပါ့မလားနဲ့ မျှော်တွေးနေရတာ သိပ်ပင်ပန်း‌နေ တဲ့အချိန်မှာ မင်းဆီကနေ မက်ဆေ့ဝင်လာတယ် တဲ့။ မက်ဆေ့အသံကြားတာနဲ့ အဲဒါ မင်းပဲဆိုတာ ချက်ချင်းနားလည်လိုက်တာက […]

‘ဗုံးကြဲခံနေရတဲ့မြို့က မိန်းမ’ ဆောလျန် ဇာတိမြို့ ဗုံးကြဲခံနေရတဲ့ အချိန်တုန်းက အဲဒီမိန်းမက အိပ်ပျော်နေခဲ့တာ။ အိပ်ပျော်နေတယ်ဆိုပေမဲ့ နှစ်နှစ်ခြိုက်ခြိုက်တော့ ဘယ်ဟုတ်လိမ့်မလဲ။ အိမ်ကနေ အသက်လု ထွက်ပြေးရပြီးကတည်းက နောက်က ကပ်ပါလာတဲ့ ဆင်တူယိုးမှား ခြောက်အိပ်မက်တွေထဲမှာ တဝဲလည်လည် နစ်မြုပ်ရင်း အိပ်တဝက် နိုးတဝက် ဖြစ်ရလေ့ရှိတဲ့ ညများစွာထဲက တညပဲကိုး။ ဇာတိမြို့ ဗုံးကြဲခံနေရတဲ့အချိန်မှာ အဲဒီမိန်းမက ထုံးစံအတိုင်း ‘နင့်နောက်က သူတို့လိုက်လာပြီ’ ဆိုတဲ့ အိပ်မက်ထဲက အသံတခုကိုကြားပြီး လွတ်ရာလွတ်ကြောင်း […]