အက်ဆေး

“နိုင်ငံရေးကပ်ပါးကောင်” လင်းလက်နွေဦး ကပ်ပါးကောင်ရဲ့ အဓိက ဝိသေသကို ပြောပါဆိုရင် ‘လက်ခံကောင်’ပေါ် လုံးဝ မှီခိုနေတယ် ဆိုတာပါပဲ။ လူပဲဖြစ်ဖြစ်၊ တိရိစ္ဆာန်ပဲဖြစ်ဖြစ်၊ ပိုးကောင်မွှားကောင်လေးပဲဖြစ်ဖြစ် အသက်ရှင်ဖို့၊ ကြီးထွားဖွံ့ဖြိုးဖို့၊ မျိုးပွားဖို့ဆိုတဲ့ ဘဝပေး တာဝန်ကြီးတွေ ရှိတယ်။ အဲ … အသက်ရှိတယ်လို့ ယူဆကြတဲ့ သစ်ပင်ကြီးငယ်တွေလည်း ပါတာပေါ့။ ဒီနေရာမှာ အရေးကြီးဆုံးက အသက်ရှင် ရပ်တည်နိုင်ဖို့ပေါ့။ ရှင်သန်ရမယ်၊ ပြီးမှာ ဘာညာဘာညာကိစ္စတွေ လာမယ် နော်။ ကြီးထွားဖွံ့ဖြိုးမှုက […]

“လူမျိုးစုံတိုင်းပြည်၊ ပြည်သူ*နှင့် တကယ်မလိုအပ်သော အုပ်ချုပ်သူလူတန်းစား” မာန် အာဏာဟာ ပြည်သူရဲ့လက်အတွင်းမှာ ဖြစ်ရမယ်၊ ဖြစ်နေမှကိုဖြစ်မယ်၊ ဖြစ်ပျက်မှုဟူသမျှကို တမဟုတ်ချင်း မြေလှန်ပစ်နိုင်သူများဟာ ပြည်သူများသာဖြစ်ပေတယ်၊ ချစ်မြတ်နိုးမှု ရှေ့တန်းတင်ပြီး တွဲလက်တွေညီရင် တနေ့မှာ ဖီးနစ်ငှက်ဟာ ပျံသန်းမှာပေါ့။ ဝါဒတွေ၊ အုပ်ချုပ်စနစ် ဆိုတာတွေဟာ ပြည်သူတွေလို ရိုးရာဓလေ့နဲ့ ချစ်စရာအသိုင်းအဝိုင်းကို ပြုလုပ်နိုင်ခဲ့ကြပြီးသား လူအများအတွက် ဘယ်လောက်များ ကြီးကြီးမားမား လိုအပ်နေမှာမို့လို့လဲ။ မြို့ကြီးတွေမှာနေထိုင်ကြတဲ့ ရောယှက် ပေါင်းကူးကြတဲ့ လူမျိုးစုံဟာ ပွထပြီး […]

“ရွှေသောင်ယံကမ်းခြေသရဲ” ရွက်စိမ်း သောင်ပြင်ကို ဂဏန်းတွေကျွေးလိုက်ပြီး အတုယောင်စစ်တဲ့ ပျော်ရွှင်မှုတွေ ပြန်ရခဲ့တယ်။ တကယ်တော်ပါပြီ။ Trend ကို မလိုက်ချင်ပေမဲ့ လိုက်မိသွားတာက ဘာမှမ​ဖြစ်ပါဘူး။ ရောက်လာမယ် မထင်တဲ့သူတွေ ရောက်လာပြီး ပြည်သူနယ်မြေကို ပြည်သူတွေ ပြန်ရောက်လာကြပြီ။ ကောင်းမယ်ထင်လို့ လုပ်နေခဲ့တာပဲ။ ဒီမှာ ပူဖောင်းတွေမပေါက်ဘူးလို့ ဗလောင်းဗလဲ ပြောနေသူတွေရှိတယ်။ ငါးကင်တွေအစား ယမ်းနံ့တွေရလာလို့ အဲ့ဒီသူတွေလည်း ဝေးဝေးကို ရှောင်သွားလောက်ပြီ။ ဒီဇိုင်းတခုလုပ်ဖို့ ကူညီနေရင်း ရွာတရွာကို အရင်သိမ်းလိုက်တယ်။ ရွှေသောင်ယံကမ်းခြေကို […]

“လူငယ်တချို့၏ သောက” မြရဲလွင် (ဝေးလွင့်ငှက်) မြစ်သည် ပင်လယ်ထဲသို့ စီးဝင်ခြင်းအပေါ် ကြောက်ရွံ့မှုမရှိ …။ လှေငယ်ဟာ ခက်ထန်တဲ့လှိုင်းကို ကြောက်ရွံ့၍ ကုန်းပေါ်တွင် နေမြဲမရှိ …။ အလင်းရောင်အောက်ဝယ် ပြတင်းတံခါးမှ လောကကို မျှော်ငေးကြည့်လိုသူတို့သည် အချိန်ရှိသမျှ အမှောင်မှရုန်းထွက်ရန် ကိုယ်စွမ်းဉာဏ်စွမ်း အားကုန်သုံးတော့၏ …။ ဒီရေသည် လရောင်နဲ့ ဆက်စပ်မှုရှိခြင်းအပေါ် … ကျနော် ရွတ်ကြည့်နေသောစာပိုဒ် ရပ်တန့်လိုက်ပါ၏။ အသံတခု နားထဲသို့ တိုးဝင်လာသည်။ အပြင်မှာလည်း […]

“Bye Bye Black Bird” ရာမွန် ငါ နန့်ဆန်ယန် ရှေ့တန်းမှာ စစ်တိုက်နေတုန်း နင့်ဆီက နောက်ဆုံး စာတစောင်ကို ရတယ်။ ဖောက်ပြန်မိတာ ဝန်ခံပါတယ် ဆိုတဲ့အကြောင်း။ ငါ သေနတ် ကိုကိုင်ရင်း ကတုတ်ကျင်းထဲမှာ အဲ့စာကို ဖတ်ရတယ်။ ဘေးနားက ငါ့ရဲ့ခွေးဟာ ငါ့ကို ကြည့်လို့။ ငါမငိုပါဘူး။ နင့်အမှားလည်းမဟုတ်တာ ငါသိတယ်။ နင်အခုလိုဖြစ်အောင်ထိ ငါက တွန်းပို့ခဲ့တာလို့တောင် ငါခံစားနေရတယ်။ ဒါပေမဲ့ ဒီလိုအချိန်ကျမှ […]

“ခေတ္တ မီဇိုရမ်” ဂျော့လင်းညို အလုပ်မရှိတာ နှစ်ပတ်ကျော်ပြီ။ ဆန်က ရှိသေးသည်ဆိုတော့ သိပ်တော့ ကိစ္စမရှိ။ ကိစ္စရှိသည်က ဟင်းချက်စရာဖြစ်သည်။ ဒီရက်ပိုင်း ပဲဟင်းတလှည့်၊ အသားတုတလှည့်ဆိုတော့ လျှာရင်းက မမြက်သည်မှာ ကြာပြီလေ။ ကိုက်လန်လေးနဲ့ ဝက်သားလေးကို ပါးပါးလှီးပြီး ကြော်စားလိုက်ရင်ကွာ ဆိုတဲ့အသိက ဦးနှောက်ကို သတင်းပို့တော့ ဗိုက်တွေပါ ဆာလာသည်။ “မောင်မိုးရေ၊ အလုပ်ရှိရင်ခေါ်ဦးကွာ” မောင်မိုးကို ကြိုပြောထားရမည်။ ဒီရက်ပိုင်းကတော့ တခြားအလုပ်တော့ သိပ်မရှိ။ အဲ ရှိသည်ကလည်း […]

“သစ္စာဖောက်” ငွေကြယ်စင် ကင်မရာမီးပွင့်တွေ တဖျပ်ဖျပ်က သူ့အပေါ်ကို ရမ်းရမ်းကားကား ကျရောက်နေသည်။ မီး‌ခိုးငွေ့လို တိမ်မျှင်တစလို ဒီနေရာကနေ လွင့်မျော ပျောက်ကွယ်သွားလိုက်ချင်သည်။ ဘာတွေမေးနေမှန်း ဘာတွေပြောနေမှန်းမသိလောက် အောင် ရင်တခုလုံး နာကျင်ဆူဝေနေသည်။ သူ့ရှေ့မှာ ထိုင်နေကြသူများပင် ဒီအခြေအနေကို အလျင်အမြန် အပြီးသတ်ချင်နေကြပုံ ပေါ်ပါသညိ။ ဘယ်သူဘယ်ဝါမှန်း မသိရအောင် mask ကိုယ်စီ တပ်ထားသော သူတို့၏ မျက်လုံးတွေက ကြောက်စိတ် ရောပြွန်းနေသော အသက်မဲ့မှုကို မြင်နေရသည်။ လက်ထဲကို […]