စကားပြေကဗျာ

“ဘိုလစ်ဗီးယားနိုင်ငံလေးလို ငါအံ့ဩ”သက်ငြိမ်နှစ်တွေသိပ်မကြာခင်မှာ လူတွေရဲ့ပြောင်းလဲသွားပုံဟာ သိပ်ကိုမြန်လွန်းလှတယ်။ ငှက်ဟာ သူ့အတောင်ကို သူရိုက်ချိုးပြီး မီးပုံထဲခုန်ဆင်းလိုက်သလိုမျိူး ခြေရာလက်ရာတောင်မကျန်ခဲ့။ အရင်က ငါနဲ့အတူတူ သပိတ်မှာပြေးခဲ့ရသူတွေဟာ ပျော်ပွဲရွှင်ပွဲတွေမှာ အမြဲတွေ့နေရပြီ။ ကွယ်လွန်သူတွေရဲ့ ကစားနည်းမှာ အတိတ်ကိုပြန်တွေးပြီး မျက်ရည်မကျအောင် နေနိုင်တဲ့သူက နိုင်တာပဲ။ငါပြန်လာပြီဟေ့။ ငါပြန်လာပြီကွ။တော်လှန်ရေးကို ဘ၀လုပ်ပြီး တောထဲမှာ လူမသိသူမသိ ကျဆုံးသွားတဲ့ ငါ့ညီက လှမ်းအော်တယ်။ရက်ရက်စက်စက် အသတ်ခံထားရတဲ့ တစ္ဆေတကောင်ရဲ့ ညည်းညူသံကိုတော့ သာယာတဲ့နေ့မှာ ဘယ်သူမှကြားချင်မှာမဟုတ်။ အမှောင်ထဲကနေထွက်လာပြီးမှ လည်ပင်းညှစ်ခံရလို့ ပြူးကျယ်နေတဲ့မျက်လုံးတွေဟာ […]

“Traffic light virus” ရွက်စိမ်းတော်တော်တင်းတိမ်နိုင်တဲ့ လခြမ်းပဲ။ ဝါးလက်ခုပ်က စကားမပြောတတ်လို့ ကောင်းနေရဲ့နဲ့ ရှောင်ဖယ်သွားတယ်။ ငါတို့မှာလည်း ပြည်သူ့ရင်ပြင်က ရေလွှာမိကျောင်းလို လက်ဖဝါးတွေနဲ့။ သုခိတာထဲမှာ ပြေးပုန်းကနေတဲ့ မာနိုဘန်းရဲ့ အခါအယမ်းတွေ​ကြောင့် ပိုက်ဆံရနိုင်မယ့် စာအုပ်သာ ထုတ်လိုက်ကြပါ။ အောက်စျေးတွေအကြောင်း မေးလာခဲ့ရင် သင်တို့ တခုခုသာပြောပြလိုက်ပါ။ ငါတို့မှာလည်း အစွယ်တွေနဲ့ကိုမှ အဲရစ်ဆင်ရဲ့ killer pass တွေထဲမှာ ဘယ်သူကမှ ကြံ့ဗဟုံးစုံစမ်းနိုင်တဲ့ မှုခင်းတွေနဲ့ blackpink ရဲ့ အခွေစီးရီးသစ်ကို […]

“Metaphor”ဘဘဝဒရုန်းနှင့် လေယာဉ်များသည် ကျွန်ုပ်တို့မြို့ကို ပေါစေပြီး စစ်ရဲ့ ဒဿနသည် စစ်သားစုဆောင်းရေးပင်ဖြစ်တယ်။ ထိုလူများကြောင့် လမ်းဘေးစားသောက်ဆိုင်များနှင့် လက်ဘက်ရည်ဆိုင်များတွင် ပြည့်နှက်နေလေရဲ့။ မင်းကြည့်လိုက်လေ၊ နေရာတိုင်း ကော်ဖီဆိုင်တွေရှိတယ်။ ကဖိန်းဓာတ်နဲ့ တည်ဆောက်ထားတဲ့မြို့လို့ မင်းထင်မှာလား။ ကဖိန်းဓာတ်နှင့်အတူ ဒရုန်းနှင့်လေယာဉ်ပျံတွေ မျိုးပွါးနေကြတယ်လေ။ဒီနေ့လည်တော့ မော်ဒန်လို့ ခေါ်တဲ့ လက်ဘက်ရည်ဆိုင်ကို သွားဖို့ ရွေးချယ်လိုက်တယ်။ ကျောက်မြောင်း၊ တာမွေဘက်ကနေ ကျယ်လောင်သော နိုဝင်ဘာလေပြင်းများနဲ့အတူ မော်ဒန်တီးဟောက် ရောက်နေလေရဲ့။အဆုံးစွန်သောအတွေးအခေါ်ကို မော်ဒန်လက်ဘက်ရည်ဆိုင်က ချုပ်နှောင်မရ။ ကဗျာဆရာရဲ့ စိတ်ကြွဆေးများကို […]