Categories

‘အရှက်ကြီးသူ’ ဆူးနတ်သန် ဒီလိုပါပဲ ကိုယ်တို့ရဲ့ ဘာမှဖြစ်မလာမှုကို ဖမ်းဆုပ်ထားရတာပဲ မျှော်လင့်ချက်တွေ သေမယ် ငါး အကြီးကြီးတွေ မလိုပါဘူး သီချင်းဟောင်း တစ်ပုဒ်လိုအပ်ခဲ့တာ လက်ဖက်ရည်ကျစိမ့်နဲ့ ဆေးပေါ့လိပ် တစ်တို လိုအပ်ခဲ့တာပါ ပိုက်ကွန်ကြဲကြီးနဲ့ ပစ်ချပြီး အဖမ်းခံရတော့ ရင်ဘက်ထဲ နင့်ခနဲနေအောင် လှိုက်ခနဲ ဝမ်းနည်းပြီး လိုက်သွားရတာပါပဲ ပြန်လာခဲ့မယ် ဒါပေမဲ့ တစ်မြို့တည်း ဝေးနေကြရတဲ့သူတွေအဖြစ်ပေါ့ကွယ် တစ်ယောက်က အမှောင်ခန်းထဲမှာ တစ်ယောက်က လူအပြည့် တင်ဆောင်သွားတဲ့ မိုးကာစိမ်းပေါ်က […]

“အမှားတွေကြုံတိုင်း အပြစ်ဖို့ရမှာက ကိုယ့်အချင်းချင်း မဟုတ်ဘူး” Simon ဒီစာကိုရေးရတာ ကျနော့်အတွက် အနည်းငယ်တော့ ဖိအားရှိတယ်။ ဘယ်လိုဖိအားလဲဆိုတော့ ကျနော့်အပေါ်ဘယ်လိုအမြင်တွေရှိပြီး ဝေဖန်ကြမလဲဆိုတဲ့ ဖိအားပါ။ ဒါပေမယ့်လည်း နဂိုအကျင့်အတိုင်း ဝေဖန်တော့ရော ၄ ဖြစ်လားဆိုပြီး တော်လှန်လူငယ်တယောက်ရဲ့ ခပ်မာမာ အကြောအတိုင်း ကိုယ်လုပ်ချင်တာလုပ်ပြီး ကိုယ်ရေးချင် တာရေးဖို့ကိုပဲ ဆုံးဖြတ်လိုက်ပါတယ်။ ပြီးခဲ့တဲ့ရက်ပိုင်းက “NUG” ထဲက တာ၀န်ရှိတဲ့သူဖြစ်တဲ့ “ဦးလွင်ကိုလတ်” ပေါ့ဗျာ (ဦးလွင်ကိုလတ်လို့ခေါ်တာ သူနဲ့ကျနော်က အသက် အများကြီး […]

“ကရင်နီက မိုး” တာပလု သူ့ကို “မိုး” လို့ ခေါ်ကြတယ်။ နာမည်အပြည့်အစုံကို မြန်မာအချင်းချင်းက ခေါ်ရတာလွယ်ပေမယ့် ထိုင်းတွေက “မိုး” လို့ခေါ်ရတာ ပိုလွယ်ပုံရတယ်။ မိုးဆိုတဲ့အသံကို ပီပီသသ အသံထွက်လို့ရတယ်လို့ ပြောလို့ရမှာပါ။ မြန်မာနိုင်ငံသားတွေရဲ့ နာမည်ကို ထိုင်းတွေအခေါ်ရခက်တာ အသံထွက်ရခက်တာတွေ ရှိပါတယ်။ “မိုး” ဆိုတဲ့ အသံကိုတော့ ပီပြင်အောင် ထွက်လို့ရတာမျိုး။ နာမည်ကို အဖျားဆွတ် ခေါ်ကြတာကိုတော့ သိချင်မှ သိကြမှာပါ။ သူအလုပ်လုပ်နေတဲ့ ထိုင်းလူမျိုးပိုင် […]

“ယောနယ်မှာ မိန်းမရခဲ့သည်” ယောနယ်ရောက် သတင်းထောက် အပိုင်း (၄) ကိုဘုန်း သတင်းထောက်လုပ်ခဲ့တဲ့ ၁၀ နှစ်ကျော် သက်တမ်းထဲမှာ သတင်းသွားယူရင်းနဲ့ မိန်းမရတဲ့အဖြစ် ကြုံရမယ်လို့ ဘ၀မှာ တခါမှ မတွေးမိခဲ့ဘူး။ ကျနော့်ဖုန်းရဲ့ ကွန်တက်လစ်ထဲမှာ ချစ်ဇနီး မီမီဆိုတဲ့ နံပါတ်တခုဟာ အခုချိန်ထိ ရှိနေတုန်းပဲ။ အဲ့ဒီအကြောင်း အဖြစ်အပျက်တွေကို မိတ်ဆွေတွေကို ပြန်ပြောပြတဲ့ အခါတိုင်းလည်း သဘောကျ ပြုံးဖြစ်တယ်။ ဘာလို့လဲဆို “မီမီ” ဆိုတဲ့ ကျနော်ရခဲ့တဲ့ […]

‘ရန်ကုန်မှာငေး ရန်ကုန်ဟာဆွေး’ Jo ကြားချင်ပါ့မလားမသိပေမယ့် ရန်ကုန်အကြောင်းငါပြောပြမယ်။ မြက်ရိုင်းတွေထူလာတယ် တောကြောင်တွေပေါလာတယ် နေဝင်စောတဲ့ဆောင်းရာသီမှာ မမှောင်ခင်အိမ်ပြန်ရောက်မှ စိတ်တွေဟာတပူငြိမ်းတယ်။ ရန်ကင်းပန်းခြံထဲ ဂီတာထိုင်တီးတဲ့သူတွေမရှိတော့ဘူး လှည်းတန်းဂုံးတံတားအောက် စကိတ်မစီးကြတော့ဘူး နေ့မှာမျက်နှာသေတွေနဲ့ ပြေးလွှားနေကြရတဲ့သူတွေက ညရိပ်သန်းတာနဲ့ အမှောင်ကြောက်တဲ့ဇွန်ဘီတွေလိုပဲအလျှိုလျှိုပျောက်သွားလိုက်ကြတာ မြို့တော်ဟာ တိတ်ဆိတ်ခြောက်ကပ်လို့။ အဆိုးဆုံးအပိုင်းက သူငယ်ချင်းတွေထွက်သွားကြတာပဲ တချို့က လေယာဉ်ပျံကြီးစီးလို့ တချို့က ကူးတို့ခ ငါးမူးငုံလို့ တချို့က အချုပ်ထဲထောင်ထဲ တချို့ကျတော့လည်း တောထဲတောင်ထဲ။ ဟေ့ရောင်တွေ… ဘယ်တော့ပြန်ဆုံမလဲလို့အမေး ကံမကုန်ရင်ပေါ့တဲ့ ပြန်ဖြေကြတယ် […]

“နက်ရှိုင်းမှုကနေ အပြန့်ကျယ်လာမယ့်စစ်” – သတင်းသုံးသပ်ချက်ဆောင်းပါး – ■ ကျော်ဇောခိုင် ၂၀၂၅ ကို နှစ်ပတ်ကျော် ဝင်ရောက်လာတဲ့အချိန်မှာ တော်လှန်ရေးဟာ ရှမ်းမြောက်၊ ရခိုင် စသည်ဖြင့် တပြည်နယ်ထဲမှာ အင်အားအလုံးအရင်းနဲ့ ဝင်တိုက်တဲ့ မြို့သိမ်း၊ တပ်ရင်း၊ စစ်ဗျူဟာနဲ့ စစ်တိုင်းတွေကိုသိမ်းတဲ့ ပြင်းထန်နက်ရှိုင်းမှုကနေ နိုင်ငံအနှံ့ ပြန့်ထွက်လာတဲ့သဘောကို တွေ့ရတယ်။ စစ်ဟာ နက်ရှိုင်းမှုကနေ ကျယ်ပြန့်မှုဘက်ကို ဦးတည်နေတယ်လို့ ပြောနိုင်တယ်။ ‘ဘာကြောင့် ကျယ်ပြန့်လာသလဲ’ စစ်တပ်ကို တကယ် […]

“အသံတိတ်ရုပ်ရှင်” လူရောင်လွင် စစ်ကြီးက ကိုယ်ခန္ဓာတွေကို အစိတ်အပိုင်းသေးသေးလေးတွေအဖြစ် ခွဲခြမ်းစိတ်ဖြာပစ်တယ်။မင်းရဲ့လက်တဖက်က ဘယ်မှာလဲ။ချစ်ရသူရဲ့အိပ်ယာကုတင်ဘေးက ဝက်စုဘူးလေးထဲမှာလား။စပါးကျီရဲ့ထုတ်တန်းမှာ တွဲလွဲချိတ်ထားတာလား။ဆိုင်ကယ်ကို လေဘာကုန်ဆွဲရင်း နားကြပ်ကို တပ်လိုက်တော့ Gun n` Roses ရဲ့ Sweet Child O` Mine ဟာ ဆူညံစွာ အော်ဟစ်လို့ ။ငါတို့ဟာမြေနိမ့်လွင်ပြင်တွေမဟုတ်ဘူး။ငါတို့က တုန်ခါနေတဲ့ချိုင့်ဝှမ်းတွေ။မြေအောက်ဂူတွေထဲမှာ ပိုးဟတ်တွေဟာအလျှံငြီးငြီး မီးတွေတောက်လောင်လို့။စစ်ကြီးပြီးတော့စစ်သားတွေဟာ အိမ်ကိုပြန်ကြတယ်။စစ်ကြီးပြီးတော့ ချစ်ရသူရဲ့ကုတင်ဘေးက ဝက်စုဘူးလေးလည်း မရှိတော့ဘူး။ရွာထိပ်မှာထုံးဖြူသုတ်ထားတဲ့ အုတ်ဂူတွေ။သားချော့တေးကို ဘလူးတုဘောက်စ်နဲ့ အကျယ်ကြီး ဖွင့်ထားပေးကြတယ်။

“ကျနော်သိတဲ့ ကော်ဘရာထဲက Lion” Simon တော်လှန်ရေးကာလမှာ အချိန်အတိုင်းအတာတခု ကြာလာရင် လူတချို့က အီလာတယ်၊ စိတ်ဓာတ်တွေကျလာမယ် ဒါက အမှန်တရားပဲ။ တကယ်တော့ တော်လှန်ရေးအလုပ်ဆိုတာ တော်ရုံ သမာဓိအားမကောင်းဘဲနဲ့ လုပ်လို့ကို မရဘူး။ စိတ်ဓာတ်အတက်အကျ ကြမ်းသလို တက်ပြီဆိုရင်လည်း မျှော်လင့်ချက်တွေအပြည့်နဲ့ ကျပြီဆိုရင်လည်း အဝီဇိချိုး (ဂျိုး) ကပ်တဲ့အထိကို ဖြစ်ရော။ ဒီလို စိတ်ဓာတ်တွေကျလာရင် ဘာပြန်လုပ်ရလဲဆိုတော့ ကိုယ့်ထက် အခြေအနေဆိုးတဲ့သူတွေကို ကြည့်ပြီး ပြန်အားတင်းရတယ်၊ စိတ်ဓာတ်ကို […]

“အိပ်မက်အမှတ် ၂၃၄/၁၄” တာပလု အိပ်မက်တွေသာ အပြင်မှာ တကယ်ဖြစ်လာရင် ဘဝရဲ့အစိတ်အပိုင်း တော်တော်များများ အဆင်ပြေသွားစေနိုင်မှာဖြစ်သလို ဒုက္ခတွေ့ရမယ့် အကြိမ်ပေါင်းလည်း နည်းမှာမဟုတ်ပါဘူး။ ဘဝတလျှောက်လုံး မက်ဖူးတဲ့အိပ်မက်တွေထဲမှာ တချို့အိပ်မက်တွေက စိတ်ချမ်းမြေ့စရာ အဖြစ်အပျက်တွေပါ။တချို့အိပ်မက်တွေကတော့ ဒုက္ခတောထဲ ပတ်ပြေးနေရတာမျိုး။ အဆင်ပြေပါတယ်ဆိုတဲ့ အိပ်မက်မျိုးနဲ့ အဆင်မပြေဘူးဆိုတဲ့ အိပ်မက်မျိုး အချိုးချကြည့်ရင် အဆင်မပြေတဲ့ အိပ်မက်မျိုးကိုသာ ပိုပြီး မြင်မက်တတ်လေ့ ရှိသူပါလို့ပဲ ဆိုရမှာပါ။ အိပ်မက်ထဲ မြင်မက်ဖူးတဲ့ အရာတွေထဲမှာ မြစ်တစင်းကို လှေနဲ့ကူးနေတာ၊ […]

‘တကိုယ်ရည်စာယားယံမှုကိုကုတ်ခြစ်ဖို့ မဆုံသောလမ်းမှာ’ ထူးထက် ကိုယ်စီရွေးချယ်မှုတွေပါပဲ အားလုံးဟာ ဖြစ်နေတဲ့အခြေအနေတွေကို အားလုံးလည်းသိခဲ့ပြီးမှ ဆက်ပြီးပြောစရာမလိုတော့တာမျိုး မနက်ဖြန်ရှိချင်ရှိမယ် ရှိချင်မှလည်းရှိမယ် မရေရာမှုတွေကိုပဲ နေ့စဥ်ဝါးမြိုနေလိုက်ကြပုံများ လက်ကျန်အသက်ဟာ ဖွဲကြမ်းများလို ကပ်ကာလမှာ လူ့တန်ဘိုးဟာ ထက်ဝက်ကျတော့ စစ်ပွဲတွေမှာရော ဘယ်လောက်ကျမလည်း နောင်တအကြောင်းကိုဖွဲ့နွဲ့ဖို့ ဘယ်နှခါများပျောက်ဆုံးရမလည်း အရှိတရားပါပဲ အားလုံးဟာ ပြန်မြင်အောင်ကြည့်လည်း မမြင်ရတော့တဲ့မှန်ကို မှုန်ဝါးမှုပြကွက်တစ်ခုခြင်းစီအတွက် ကြေးမုံလို့ခေါ်သလား ကိုယ်သေချာမသိဘူး မသေချာမှုတွေပဲ အားလုံးဟာ အော်ဟစ်ဆဲရေးတတ်ဖို့ ပတ်ဝန်းကျင်လိုတယ် အဝိုင်းခံထားရတဲ့ထင်ယောင်မှားမှုတစ်ခုခြင်းစီကို မလှုပ်နဲ့ လို့ […]