Editorial

-၂၀၂၄ ​စက်တင်ဘာ ၁၃ ​သောကြာနေ့ – ■ မနက်ခင်းအတွေး မနေ့ကတနေ့လုံး လိုင်းပေါ်က ရေဘေးဒုက္ခတွေကြည့်ပြီး စိတ်ပင်ပမ်းခဲ့ရသည်။ ညနေဖက်ရောက်တော့ ကိုယ်နေသည့်နေရာမှာ ရေမလာတော့။ ပန်းကန်ဆေးလို့မရ၊ ရေအိမ်ဝင်လို့မရနှင့် ကိုယ်တွေပါ ရေဘေးဒုက္ခသည်ဖြစ်သွားသည်။ ဒီမှာလည်း မိုးက ဆက်တိုက်ရွာသည်။ တမြို့လုံးကို ရေပေးဝေသည့် တောင်ပေါ်ကဆည်ကလေးမှာလည်း အခုအချိန်ဆို ရေပြည့်နေလောက်ပြီ။ ရေထိန်းရခက်လာသည့်အခါ ဒီမှာလည်း တခါတလေ ဆည်ကိုရေဖောက်ချတတ်သည်။ ကြိုတော့ပြောကြသည်။ အခုတော့ ဘယ်နှယ့်ကြောင့် ဒီအချိန်ကြီးကျမှ ရေကပြတ်ရသည်မသိ။ […]

-၂၀၂၄ ​စက်တင်ဘာ ၁၂ ကြာသပ​တေးနေ့ – ■ မနက်ခင်းအတွေး ဒုက္ခဆိုတာ သူ့ချည်းပဲမလာဘူး။ အဖော်အပေါင်းနဲ့လာတာတဲ့။ မနက်အသက်ဆက်ရှင်နေသေးရင်တော့ လာကူကြပါဦးဗျာတဲ့။ စာကလေးတကြောင်းပေမယ့် ရင်ထဲဆို့ရတယ်။ ခေါင်မိုးက ထုပ်တန်းပေါ် ဆင့်ကလေးထိုးပြီး တက်နေရတဲ့ မိသားတစုအတွက် လွတ်လမ်းက ဘယ်မှာလဲလို့ ကိုယ့်မေးခွန်းထဲ ကိုယ်ပြန်မွန်းကြပ်ရတယ်။ ဓာတ်ပုံကလေးတပုံပေမဲ့ အသက်ရှုမဝတော့ဘူး။ ရေမြုပ်နေရတဲ့အထဲ ငလျင်ကလှုပ်သေးသတဲ့။ အဲဒီနေရာမှာ မဟုတ်တာအကုန်လုပ်ပြီး ကြွက်တွင်းထဲဝင်ပုန်းနေကြမယ်ဆိုတဲ့ သတ္တဝါတစုအတွက် ဆုကတောင်းဖြစ်အောင် တောင်းလိုက်မိသေးတယ်။ တံတားတစင်းဆောက်ရင် တိုက်တလုံးကျန်တယ်။ […]

-၂၀၂၄ ​စက်တင်ဘာ ၁၁ ဗုဒ္ဓဟူးနေ့ – ■ မနက်ခင်းအတွေး ဒီရက်ပိုင်း အတွေးထဲမှာ ထပ်ခါပေါ်နေတဲ့ စကားလုံးနှစ်လုံးက ‘အဖြူရောင် သိုင်းသမား’ နဲ့ ‘အနက်ရောင် သိုင်းသမား’ ဆိုတဲ့ စကားလုံးတွေပါပဲ။ ကိုယ်တွေ ဆယ်ကျော်သက်အရွယ်က မြန်မာစာပေလောကမှာ လျှမ်းလျှမ်းတောက်ခဲ့တဲ့ သိုင်းဝတ္ထု စာအုပ်ခေတ်ကို ဒီကနေ့ခေတ်လူငယ်တွေ မသိလောက်ပါဘူးလေလို့ အထင်ရောက်ပြီး Google လုပ်ကြည့်လိုက်တာ … လား … လား … မျက်လုံးပြူးသွားရပါလေရော။ […]

-၂၀၂၄ ​စက်တင်ဘာ ၁၀ အင်္ဂါနေ့ – ■ မနက်ခင်းအတွေး အသင်းအဖွဲ့နဲ့ အလုပ်လုပ်ရင် အသင်းအဖွဲ့စိတ်ဓာတ် မွေးနိုင်ဖို့လိုပါတယ်။ အသင်းအဖွဲ့စိတ်ဓာတ် မမွေးနိုင်ဘဲနဲ့ အသင်းအဖွဲ့နဲ့ အလုပ်လုပ်လို့ မရနိုင်ပါဘူး။ ဆိုတော့ အသင်းအဖွဲ့စိတ်ဓာတ်ဆိုတာ ဘာလဲ … စဥ်းစားစရာ ဖြစ်လာပေတာပေါ့။ အသင်းအဖွဲ့ စိတ်ဓာတ်ဆိုတာကို ကိုယ်နားလည်သလို အဓိပ္ပါယ်ဖွင့်ရရင်တော့ တကိုယ်တော် ထင်ရာမစိုင်းတဲ့ စိတ်ဓာတ်မျိုး ရှိဖို့ပါပဲ။ တကိုယ်တော် ထင်ရာစိုင်းတယ်ဆိုတာ ဘာလဲ … ထပ်တွေးစရာ […]

-၂၀၂၄ ​စက်တင်ဘာ ၉ တနင်္လာနေ့ – ■ မနက်ခင်းအတွေး သမိုင်းထဲက တကယ့်အဖြစ်အပျက်လား၊ စိတ်ကူးဇာတ်လမ်းလားတော့မသိဘူး။ တရုတ်ဝတ္တုတပုဒ်ထဲမှာ လူတယောက်က မိုးပေါ်မှာ ပျံသန်းတဲ့အတတ်ပညာကို တီထွင်ပြီး ဘုရင်ကြီးကို ပြသခဲ့တယ်။ လူတွေလည်း တအံ့တဩနဲ့၊ ဘုရင်ကြီးကလည်း အရမ်းသဘောကျတော်မူတယ် တဲ့။ ဒါနဲ့ အဲဒီမိုးပေါ်ပျံပြတဲ့သူကို ရှေ့တော်မှောက်သွင်းစေတယ်။ ဆုတော်လာဘ်တော်တွေ ချီးမြှင့်တော့မယ်လို့ ထင်ကြတာပေါ့။ ဒါပေမဲ့ ဘုရင်ကြီးက အဲဒီလူကို ကွပ်မျက်ပစ်လိုက်ပြီး သူ့အတတ်ပညာကိုပါ ဖျက်ဆီးပစ်လိုက်ပါသတဲ့။ ရိုက်စ်ညီနောင် […]

-၂၀၂၄ ​စက်တင်ဘာ ၆ ​သောကြာနေ့ – ■ မနက်ခင်းအတွေး လက်ရေးလေးတွေက ရှက်သွေးဖြာနေလေရဲ့။ အခုအချိန်မှာ ကိုယ့်လက်ရေးလေး ကိုယ်ပြန်မြင်လိုက်ရတာ လွမ်းစရာကောင်းလိုက်တာ။ ကျောက်သင်ပုန်းတို့ လေးကြောင်းမျဉ်းလက်ရေးလှစာအုပ်တို့၊ ဒီကမှ တရုတ်ကွန်ပါဘူး၊ ယုဖင်မှာ အပေါက်ချည်းနဲ့လို့ အော်အော်ပြီးနောက်ပြောင်ခဲ့ကြတဲ့ ဖောင်တိန်ကိုင်တဲ့အသက်အရွယ်ရလာ။ စာရေးစားပွဲပေါ် ပစ်ပေါက်ပြီးစိုက်လို့ဆော့လို့ရတဲ့ နစ်ချွန်ချွန်နဲ့ ပိုင်းလော့ဖောင်တိန်။ ကဗျာလေး မတောက်တခေါက်ရေးလာတော့ မင်ဆို အနက်မှ၊ ပလီကင်မှ။ လက်ရေးလှအောင် ကိုယ်အကြိုက်ဆုံးသူငယ်ချင်းရဲ့လက်ရေးနဲ့တူအောင် ကျင့်ရတာလည်းတမော။ တထပ်တည်းမဟုတ်တောင် သူငယ်ချင်းတွေကြား […]

-၂၀၂၄ ​စက်တင်ဘာ ၅ ကြာသပ​တေးနေ့ – ■ မနက်ခင်းအတွေး ဒီဘက်ကမ်းမှာလည်း အခန်းတွေ မီးပိတ်ပြီး စောစောအိပ်ကြရတယ်။ ဟိုဘက်ကမ်းမှာလည်း လက်နက်ကြီးသံတွေ တညလုံးကြားနေရတယ်။ ပြေးစရာ မြေမှရှိသေးရဲ့လားလို့ အားငယ်တတ်တဲ့သူတွေကလည်း တွေးနေကြမှာပဲ။ အဖြေမမှန်တဲ့အခါ ပုစ္ဆာတပုဒ်ထဲကိုပဲ အခါခါပြန်တွက်ကြရသလိုပေါ့။ ပြည်သူနာမှာစိုးတယ်ဆိုတဲ့ စကားတခွန်းနဲ့ ကိုယ့်တာဝန်ကိုယ်မကြေခဲ့ကြသူတွေ ရှက်ကြဖို့ကောင်းတယ်။ တန်းစီဆိုလည်း စီလိုက်ကြတာပဲ။ စာအုပ်နဲ့မှ ဆီပေးမယ်ဆန်ပေးမယ်ဆိုတော့လည်း စာအုပ်ကလေးတွေ ပြေးလုပ်ကြရတာပဲ။ ကိုယ့်ရင်သွေးကို ကိုယ့်အိမ်ပေါ်က လာဆွဲထုတ်တာတောင် ဘာမှမတတ်နိုင်ကြတဲ့ဘဝတွေ။ […]

-၂၀၂၄ ​စက်တင်ဘာ ၄ ဗုဒ္ဓဟူးနေ့ – ■ မနက်ခင်းအတွေး နေရာထိုင်ခင်း တနေရာကနေ တနေရာ ပြောင်းရွှေ့ရတာ အတော့်ကို အချိန်ပေးရပြီး အတော် အလုပ်ရှုပ်လှတဲ့ ကိစ္စတခုပါပဲ။ နေရာတနေရာမှာ တနှစ် နေလိုက်တယ်ဆိုရင် အဲဒီတနှစ်လုံး ကိုယ်သုံးခဲ့တဲ့ပစ္စည်းက နည်းနည်း၊ မသုံးဖြစ်ခဲ့တဲ့ပစ္စည်းက များများဆိုတာ ကိုယ်လိုပဲ မကြာခန ပြောင်းရွှေ့ဖူးသူတိုင်း သဘောတူနိုင်မယ်ထင်ပါတယ်။ အဲဒါကြောင့်လည်း ဒီကနေ့ ခေတ်ကာလမှာ Minimalism ဆိုတဲ့ အယူအဆ ပေါ်လာတာ […]