Real Life Stories

‘စစ်အနိဋ္ဌာရုံ မြင်ကွင်းများ (၅)’ ထွင် စစ်အနိဋ္ဌာရုံ မြင်ကွင်းများ (၄) အထိ ရေးပြီးသည့်အခါ စစ်အနိဋ္ဌာရုံ မြင်ကွင်းများ (၅) ကို ရေးဖို့ ဘယ်အကြောင်းအရာကို ရေးလျှင် ကောင်းမည်လဲဟု မိတ်ဆွေတချို့ကို မေးကြည့်တော့ ကိုင်းတောမရွာအကြောင်း ရေးကြည့်ပါလားဟု အကြံပေးကြသည်။ ကိုင်းတောမရွာအကြောင်းက ရေးစရာတွေ ပြည့်နေသည်ကို ကျွန်ုပ် သိလိုက်ရာ မဆိုင်းမတွ ချရေးဖြစ်လိုက်သည်။ ကိုင်းတောမရွာကြီးဟာ မြိုင်မြို့နယ်ထဲမှာ။ မြိုင်မြို့နှင့် ဆယ်မိုင်ဝေးသည်။ မြိုင်မြို့ဟာ မြို့ကလေး […]

‘စစ်အနိဋ္ဌာရုံ မြင်ကွင်းများ (၄)’ ထွင် (1.2.2021) နေ့တွင် မြန်မာ့ စစ်ခေါင်းဆောင် မင်းအောင်လှိုင်က အာဏာသိမ်းလိုက်ပြီး နောက်ပိုင်း မြန်မာနိုင်ငံတွင် တိုးတက်မှု မြူတမှုန်စာပင် မတွေ့ရဘဲ မြန်မာတနိုင်ငံလုံး စစ်အနိဋ္ဌာရုံ မြင်ကွင်းများစွာသာ မြင်ကြရတော့သည်။ ထို စစ်အနိဋ္ဌာရုံ မြင်ကွင်းများသည် ပြောမကုန်အောင် ရှိသည်။ သည်တော့ မြန်မာနိုင်ငံကို တိုးတက်စေချင်လို့ဆိုပြီး (တကယ်တော့ အာဏာမက်လို့) အာဏာသိမ်းလိုက်ရာ တိုးတက်ရမည့်အစား ဆုတ်ယုတ်သော စစ်အနိဋ္ဌာရုံ မြင်ကွင်းများကိုသာ မြင်ရတော့သည်။ […]

‘မြစ်ဆိပ်က ကုလားတက်ခေါက်သံ’ တာပလု ကျမတို့အိမ်က တော်လှန်ရေးတပ်သားတွေ စတည်းချတဲ့နေရာ။ အဖေက ရွာ့မျက်နှာဖုံးလို့ ပြောလို့ရတယ်။ ရွာ့မျက်နှာဖုံးအဖေက တော်လှန်ရေးတပ်သားတွေကို အကျွေးအမွေးနဲ့ ထောက်ပံ့ရတာကို ပုံမှန်လုပ်ဖြစ်တာပါ။ အိမ်ကို တော်လှန်ရေးတပ်သားတွေ ရောက်လာပြီဆို အိမ်က ကျမတို့ညီအမတွေလည်း အကျွေးအမွေးတာဝန် ယူကြရတယ်။ တော်လှန်ရေးတပ်သားတွေကို အကျွေးအမွေးနဲ့ ဧည့်ခံတဲ့နေရာမှာ ခြေမြန်လက်မြန်ရှိဖို့လည်း လိုတာဖြစ်ပါတယ်။ ကျ‌မက မိသားစုထဲ အငယ်ဆုံးဖြစ်လို့ အဖေက ကျမကို မခိုင်းပါဘူး။ ပစားပေးထားတဲ့သဘောတော့ မဟုတ်ဘူး။ မခိုင်းဘူးဆိုတာက […]

‘နှင်းထုကြားက နှလုံးသားရစ်သမ်’ ငြိမ်းကိုငြိမ်း ၁၀၂၇ စစ်ဆင်ရေး စတင်ပြီးနောက် ကျနော်တို့ကျောင်းတွေလည်း ၃ လကျော်မျှ ပိတ်ထားခဲ့ရတယ်။ တိုက်ပွဲတွေ ခပ်စိပ်စိပ်ဖြစ်နေတာရယ်၊ လေယာဉ်နဲ့ လက်နက်ကြီးအန္တရာယ်ကြောက်ကြတာရယ်ကြောင့် ရွာမှာ ဘယ်သူမှ မနေရဲကြတော့ဘဲ တောထဲတောင်ထဲ ဂူထဲ တောင်ယာမှာ စသဖြင့် အတော်များများ ရှောင်ပုန်းနေထိုင်ခဲ့ကြရတယ်။ ကျနော်တို့လည်း အလားတူ နီးစပ်ရာ ဗုံးခိုကျင်းဆီ သွားရှောင်ပုန်းလိုက် အခြေအနေအေးမယ်ထင်ရင် အိမ်ပြန်နေလိုက်နဲ့ပေါ့။ ဒီလိုနဲ့ မြောက်ပိုင်းမဟာမိတ်ညီနောင်တွေဟာ တပ်စခန်းတွေ တခုပြီးတခု မြို့တမြို့ပြီး […]

‘ယုဇနပင်နဲ့ ဖဲကြိုးဝါသီချင်းနဲ့ မေ့မရဖွယ်များ’ ခန့်ဝေး ၁ အထက်ပါ ခေါင်းစဥ်ကတော့ ပုသိမ်မောင်စိမ်းသူရေးပြီး မင်းမင်းလတ်ဆိုထားတဲ့ သီချင်းတပုဒ်ရဲ့အမည်ပါ။ ဒီသီချင်းကို ကျ​နော်အရင်က သေသေချာချာ မသိခဲ့ဖူးဘူး။ ပြီးခဲ့တဲ့နှစ်နှောင်းပိုင်းကမှ တရင်းတနှီးရှိလာတာ။ ဘယ်လိုဖြစ်လို့ ရင်းနှီးမိသလဲဆိုတော့ ပန်းချီကိုထိန်လင်း ရေးတဲ့ လူကက်ဆက်ထဲကနေ အဲဒီသီချင်းအကြောင်းဖတ်မိလို့လို့ ​ပြောရမှာပဲ။ လူကက်ဆက်ဆိုတာက ​ပါဂျောင်မှာကျောင်းသားရဲဘော်တွေအချင်းချင်း ထောက်လှမ်းရေးဆိုပြီး မတရားစွပ်စွဲနှိပ်စက်ညှင်းပမ်းမှုတွေအကြောင်း ရေးထားတဲ့အထဲကမှ ညရောက်တဲ့အခါ ဖျော်ဖြေရေးအနေနဲ့ လုံခြုံရေးတွေ ထောက်လှမ်းရေးအရာရှိတွေကို သီချင်းဆိုဆိုပြရတဲ့ အကျဥ်းသားတွေကို ညွှန်းဆိုတဲ့စကားစုလို့ပဲ […]

‘စစ်အနိဋ္ဌာရုံ မြင်ကွင်းများ (၃)’ ထွင် “ဘုန်းကြီးသေ ရွာကြေ” ဆိုသည့် စကားပုံ ကြားဖူးပါသည်။ မဖတ်ဖူးပါ။ ထို့ကြောင့် “ရွာကြေ” ဆိုသည့် စကားလုံးကို “ကြေ” နှင့် ရေးသလား သို့မဟုတ် “ကျေ” နှင့် ရေးသလားဆိုသည်ကို မသိ။ “ကြေ” နှင့် “ကျေ” သည် အဓိပ္ပါယ် ကွဲပြားပါသည်။ (တကယ်တော့ ဘုန်းကြီးကို သေသည် ဟု မပြော/မရေးကောင်း၊ ပျံလွန်တော်မူသည်ဟု ရေးရ/ပြောရသည်။) […]

‘ဝေးခဲ့ရပါသော သူငယ်ချင်း‌ရေ…’ ညိုမှိုင်း မြတ်ဝေဟာ စစ်‌ကောင်စီ အာဏာသိမ်းအပြီးမှာ‌ ကျောင်းစာသင်‌ခန်း‌တွေနဲ့ ဝေးကွာခဲ့ရသော လူငယ်တဦးပါ။ အဆွေးသီချင်းတွေ၊ ကဗျာတွေ၊ လက်ဝဲစာ‌ပေတွေ၊ ဝတ္ထုတွေ ဖတ်ရတာကြိုက်တဲ့ ၁၆နှစ်အရွယ် လူငယ်တဦး။ ကျောင်းနားပြီး လက်ဝဲစာပေတွေ ဖတ်လိုက်၊ တော်လှန်သတင်းတွေ နားထောင်လိုက်နဲ့ပဲ အချိန်ကုန်ခဲ့ရတယ်။ သူ့ရဲ့ ငယ်‌‌​ပေါင်း သူငယ်ချင်း ‘အကြီးကောင်’ ဆိုတဲ့‌ ညီအကို အရင်းတမျှ အတော်ရင်းနှီးရတဲ့ သူငယ်ချင်းတယောက်လည်းရှိတယ်။ အကြီး‌ကောင်က သူ့ရဲ့ ဦးလေးဆိုင်မှာ အလုပ်လုပ်ရင်း […]

‘ကောလင်းလ္ဘက်ရည်’ Ei Thandar Aung ဒီနှစ်ထဲ ခရီးတခုသွားရင်းနဲ့ ကောလင်းနယ် အရှေ့ခြမ်းထဲကို ကျမ ရောက်ခဲ့တယ်။ အင်းတော်ကနေ ကောလင်း၊ ကန့်ဘလူနယ်ထဲအထိ ပိတ်မိနေတဲ့ မြစ်ကြီးနားအတက်နဲ့ မန္တလေးအဆင်း ကားတန်းရှည်ကြီးတွေ။ လမ်းဘေးဝဲယာမှာ မီးရှို့ခံထားရတဲ့ အိမ်ခြေတွေ အများကြီး ကြားထဲပေါ့။ ကောလင်းကိုရောက်တော့ နေ့လယ်ထမင်းစားချိန် ကျော်သွားပြီ။ အဲဒါနဲ့ပဲ လမ်းလေးခွဆုံမှာ ဖွင့်ထားတဲ့ ထမင်းဆိုင်လေးထဲကို ဝင်ထိုင်ဖြစ်တယ်။ ဆိုင်လို့သာ ပြောတာပါ။ တကယ်တော့ မီးရှို့ခံထားရတဲ့ သွပ်တွေ၊ […]

“တော်လှန်ရေးဘက်တော်သား ဇနီးမောင်နှံ’ Ei Thandar Aung ၂၀၂၄ ခုနှစ်၊ နှစ်ကုန်ပိုင်းအချိန်၌ မကွေးတိုင်း၊ ဂန့်ဂေါခရိုင်အတွင်းရှိ တောင်ယောဒေသသို့ ကျမ ရောက်ခဲ့သည်။ အသင့်စောင့်မျှော်လျက်ရှိနေသည့် မိတ်ဆွေက ကျမနေထိုင်ရမည့် ကျေးရွာက ပြည်သူ့ကာကွယ်ရေးအဖွဲ့ (ပကဖ) ခေါင်းဆောင်၏ နေအိမ်သို့ လိုက်ပို့သည်။ ရောက်လျှင်ရောက်ချင်းပင် ပကဖခေါင်းဆောင်ဖြစ်သည့် ကိုဇော်တို့ ဇနီးမောင်နှံ ဆီးကြိုကာ ဧည့်ဝတ်ပြုသည်။ များမကြာမီ ကိုဇော်တစ်ယောက် သူ၏ လက်လုပ် သုံးဘီးဆိုင်ကယ်အစုတ်လေးနှင့် ရိက္ခာထုပ်များသယ်ကာ ဒေသခံကာကွယ်ရေးစခန်းသို့ […]

‘ဖြစ်ပုံကိုယ်တွေ့တခု (၂)’ ထွင် သည် ဖြစ်ပုံကိုယ်တွေ့တခုကလည်း ကျွန်ုပ်တသက် မှတ်မှတ်ရရ ရှိနေဦးမှာပါ။ *** တော်လှန်စားဖိုမှူးဖြစ်သော ကျွန်ုပ်ထံ အိမ်က မက်ဆေ့ပို့လာသည်။ စာအုပ်ချုပ်စရာတွေ အများကြီးရှိလို့ အိမ် ခဏပြန်ခဲ့ပါဦး တဲ့။ ကျွန်ုပ် အလွန်ပျော်သွားရသည်။ စာအုပ်များ ချုပ်ရတော့မည်ကြောင့် မဟုတ်။ ပျော်ရသည့်အကြောင်းများက အများကြီးပါ။ ကျွန်ုပ်မှာ စာအုပ်ချုပ်စက်ကြီး ရှိသည်။ အပေါက်ဖောက်ပြီး ချုပ်ရသည်မဟုတ်။ စာအုပ်ကို စက်အောက်မှာထားပြီး ဂျိုင်းကနဲ တချက် နှိပ်လိုက်ရုံသာ။ […]