တနိုင်ငံလုံးညီညွတ်ရေး

“တနိုင်ငံလုံးညီညွတ်ရေး”

■ အော်စွန်းမိုင်

၁၉၄၅ ခုနှစ်၊ ဩဂုတ်လ ၁၅ ရက်နေ့ညမှာ ဂျပန်က ချွင်းချက်မရှိ လက်နက်ချအပ်ကြောင်း ဘီဘီစီရေဒီယိုက ကြေညာတယ်။ ကြေညာပြီး မရှေးမနှောင်းမှာပဲ ရန်ကုန်တမြို့လုံးမှာ သေနတ်သံ၊ ဥဩဆွဲသံများ တော်လဲသလို ဆူညံသွားခဲ့တယ်။ မဟာမိတ်စစ်သားတွေက ကမ္ဘာစစ်ကြီး ပြီးဆုံးကြောင်းသတင်းကို ဝမ်းမြောက်ဝမ်းသာနဲ့ သေနတ်များ ပစ်ဖောက်လို့၊ ရန်ကုန်မြစ်အတွင်းက သင်္ဘောများက ဥဩများဆွဲလို့ ကြိုဆိုခဲ့ကြတာဖြစ်တယ်။

ဂျပန်က ချွင်းချက်မရှိ လက်နက်ချအပ်လိုက်ပြီဖြစ်ကြောင်း သတင်းကြားရပြီး နောက်တနေ့ကစလို့ ဖတပလ (ဖက်ဆစ်တိုက်ဖျက်ရေး ပြည်သူ့လွတ်လပ်ရေးအဖွဲ့ချုပ်) ဌာနချုပ်မှာ ဌာနချုပ်ခေါင်းဆောင်များ စုဝေးပြီး နှစ်ရက်တိုင် အစည်းအဝေးထိုင်ကြတယ်။

ဩဂုတ် ၁၆ နဲ့ ၁၇ ရက်နေ့ အစည်းအဝေးတွေမှာ ဖတပလ အဖွဲ့ချုပ်ရဲ့ ဦးစီးအဖွဲ့ဝင်များ တက်ရောက်ကြပြီး ဗိုလ်ချုပ်အောင်ဆန်းက ကမ္ဘာစစ်ကြီး ပြီးဆုံးခြင်းနဲ့ပတ်သက်ပြီး မြန်မာပြည်အတွက် ဆက်လက်ဆောင်ရွက်ရမယ့် လုပ်ငန်းအစီအစဉ်တွေကို မိန့်ကြားခဲ့တယ်။

အဲဒီအစည်းအဝေးကနေ ဩဂုတ် ၁၉ ရက်နေ့မှာ ဗဟန်းက နေသူရိန်ရုပ်ရှင်ရုံမှာ လူထုအစည်းအဝေးကြီးကျင်းပရန် ဖတပလ အဖွဲ့ချုပ်က ဆုံးဖြတ်တယ်။ အစည်းအဝေးမှာ
(၁) ဗမာ့တပ်မတော်နဲ့ ပတ်သက်သောသဘောထား၊
(၂) နိုင်ငံအုပ်ချုပ်ရေးနဲ့ ပတ်သက်သောသဘောထား၊
(၃) တနိုင်ငံလုံးညီညွတ်ရေးနဲ့ ပတ်သက်သောသဘောထား စတဲ့အဆိုများ တင်သွင်းကြဖို့ သဘောတူဆုံးဖြတ်ခဲ့ကြတယ်။

ဩဂုတ် ၁၉။ နေသူရိန်လူထုအစည်းအဝေး။
ဗဟန်း၊ ရန်ကုန်မြို့။
အစည်းအဝေးကြီးအတွက် စည်းရုံးကြေညာချိန် ၂ ရက်သာရခဲ့ပေမဲ့ ဗဟန်းလမ်း၊ ကိုယ့်မင်းကိုယ့်ချင်းလမ်းနဲ့ ကန်တော်ကြီးပတ်လမ်းဘက်မှာ လူထုအသင်းအဖွဲ့တွေ ပြည့်နှက်နေတယ်။ ကြွေးကြော်သံတွေ တိုင်တည်ရင်း တော်လှန်ရေးအလံနီတွေ တလွင့်လွင့်လွှင့်ထူလို့ ချီတက်လာကြတယ်။ ချီတက်လာကြတဲ့လူထုကြီးမှာ လွတ်လပ်ရေးစိတ်ဓာတ်အပြည့်၊ အားမာန်အပြည့်နဲ့ ဖြစ်ကြတယ်။

လူထုပရိသတ်က နေသူရိန်ရုပ်ရှင်ရုံနဲ့မဆန့်ဘဲ အပြင်ကွက်လပ်များအထိ လျှံကျနေတယ်။ အပြင်ကလူထုပါ ကြားရအောင် အသံချဲ့စက်တွေ တပ်ဆင် ဖွင့်လှစ်ခဲ့ရတယ်။

ဗိုလ်ချုပ်အောင်ဆန်းက အဖွင့်မိန့်ခွန်း ပြောကြားရာမှာ ယခုအခါ မြန်မာ့လွတ်လပ်ရေးလုပ်ငန်းဟာ အကောင်အထည်ရှိလာပြီ။ လက်နက်ခဲယမ်းမီးကျောက် မပြည့်မစုံနဲ့ အပင်ပန်းခံပြီး တော်လှန်ရေးသမားတွေ တိုက်ခဲ့ကြတာ ကိုယ်ကျိုးအတွက်မဟုတ်။ တိုင်းပြည်လွတ်လပ်ရေးနဲ့ ပြည်သူလူထုကောင်းစားရေးအတွက်ဖြစ်ကြောင်း ပြောကြားခဲ့တယ်။

စစ်ပွဲမှာ သေအံ့မူးမူး တော်လှန်ရေးသမားများက “လွတ်လပ်ရေးမှ ရပါ့မလား။ ကျုပ်တို့ကတော့ တာဝန်ကျေပြီ။ ခေါင်းဆောင်မယ့်လူကြီး၊ ခင်ဗျားတို့ တာဝန်ကျေအောင်လုပ်ပါ” လို့ မှာကြားသွားကြကြောင်း၊ ဒါကြောင့် ပြည်သူအားလုံး ပြည်သူလွတ်လပ်ရေးအဖွဲ့ချုပ်ထဲ ဝင်ရောက်ပြီး လွတ်လပ်ရေးနဲ့ လူများစုကောင်းစားရေးကို လုပ်ကိုင်ကြဖို့ တိုက်တွန်းကြောင်း ဆက်လက်ပြောဆိုမိန့်ကြားတယ်။

အဆို အမှတ် (၁) နဲ့ (၂) ကို ဆက်လက်တင်သွင်းကြပြီး တခဲနက် ကြွေးကြော်ထောက်ခံမှုများ ရရှိကြတယ်။

‘တနိုင်ငံလုံးညီညွတ်ရေး’
အဆိုအမှတ် (၃) ဖြစ်တဲ့ တနိုင်ငံလုံးညီညွတ်ရေးအဆိုကို ဖက်ဆစ်တော်လှန်ရေး တိုင်းအမှတ် (၄) ရဲ့ တိုင်းမှူး ဗိုလ်မှူးကျော်ဇောက မျိုးချစ်ဗမာ့တပ်မတော်ကိုယ်စား အဆိုအမှတ် (၃) ကို တင်သွင်းတယ်။ တော်လှန်ရေးအတွင်းမှာ လွတ်လပ်ရေးအတွက် ရဲဘော်များအနေဖြင့် အသက်သွေးစွန့်လွှတ်လို့ တိုက်ခိုက်ခဲ့ကြတာ၊ အဝတ်အစား အနေအထိုင် ဆင်းရဲကြတာ၊ အနစ်နာခံခဲ့ကြတာတွေကို စီကာပတ်ကုံး စိတ်ထိခိုက်ဖွယ် ပြောကြားတင်သွင်းခဲ့တာဖြစ်တယ်။

တနိုင်ငံလုံးညီညွတ်ရေးအဆိုကို ဖတပလအဖွဲ့ချုပ် ဦးစီးအဖွဲ့ဝင် ပျော်ဘွယ်ဦးမြက ဆွေးနွေးထောက်ခံခဲ့တယ်။ ဒါ့အပြင် တိုင်းအမှတ် (၆) တိုင်းမှူး ဗိုလ်မှူးရဲထွတ်ကလည်း ရဲဘော်များက လွတ်လပ်ရေးရရှိလိုတာကြောင့် မိမိတို့ချစ်ခင်ကြတဲ့ ဆွေမျိုးသားချင်း၊ မိဘမောင်ဘွားနဲ့ ချစ်ခင်မြတ်နိုးတဲ့ ချစ်သူရည်းစားများကိုပါ စွန့်လွှတ်ပြီး စစ်မြေပြင်ထွက် အသက်စွန့်ဆံဖျား စွန့်စားတိုက်ခိုက်ကြတာဖြစ်ကြောင်း၊ သူတို့ရဲ့ဆန္ဒများကို လေးစားသောအားဖြင့် တိုင်းပြည်ရဲ့ခေါင်းဆောင်များအနေနဲ့ ညီညွတ်ကြစေလိုကြောင်း ပြောဆိုထောက်ခံခဲ့တယ်။

ကရင်အမျိုးသားခေါင်းဆောင်တဦးဖြစ်သူ ဆရာသာထိုနဲ့ ကသာက ဦးဘိုမြတို့ကလည်း နိုင်ငံလွတ်လပ်ရေးအတွက် တမျိုးသားလုံး ညီညွတ်ကြဖို့ လိုအပ် ကြောင်း၊ ညီညွတ်ကြမှသာ နိုင်ငံ ကျွန်ဘဝက လွတ်မြောက်မှာဖြစ်ကြောင်း ပြောဆိုကြပြီး အဆို (၃) ကို ထောက်ခံကြတယ်။

နေသူရိန် ရုံတွင်းရုံပြင် ပရိသတ်ကြီးကလည်း ဩဘာလက်ခုပ်များတီး၊ ကြွေးကြော်သံများ ဟစ်ကြွေးကာ တခဲနက်ထောက်ခံခဲ့ကြတယ်လို့ သမိုင်းမှတ်တမ်းများရှိတယ်။

နေသူရိန်အစည်းအဝေး သဘာပတိ ဗိုလ်ချုပ်အောင်ဆန်းက အစည်းအဝေးနိဂုံးစကား မိန့်ကြားခဲ့တာ ယခု ပစ္စုပ္ပန်ကာလနဲ့ ကွက်တိဖြစ်နေတာကို တအံ့တဩ တွေ့ကြရမယ်။ ဗိုလ်ချုပ်အောင်ဆန်းက တိုင်းပြည်လွတ်လပ်ရေးရအောင် ကြိုးပမ်းကြရာမှာ ခေါင်းဆောင်အဖွဲ့အစည်း လိုအပ်တယ်။ အဲဒီအဖွဲ့အတွင်းမှာ စည်းလုံးညီညွတ်စွာ ဆောင်ရွက်သွားနိုင်ဖို့ အားကစားစိတ်ဓာတ်နဲ့ စုပေါင်းဆောင်ရွက်ကြရမယ်။ ပုဂ္ဂိုလ်စွဲနိုင်ငံရေးမျိုးကို သင်ပုန်းချေပစ်ရမယ့်အချိန် ရောက်ပြီ။ သတင်းစာများ (မီဒီယာများ) ကလည်း တဦးနဲ့တဦး၊ တဖွဲ့နဲ့တဖွဲ့ ရန်တိုက်ပေးတာမျိုး ရှောင်ကြဉ်ကြရမှာဖြစ်ပြီး ညီညွတ်ရေးကို အသားပေးတဲ့ တင်ဆက်မှုများ လုပ်ကြဖို့၊ တိုင်းရင်းသားအပေါင်း ညီညွတ်ရေးကို အခြေခိုင်မာအောင် လုပ်ကြရမယ်လို့ ပြောသွားခဲ့ပါတယ်။

လူထုကြီးက ဘဝဂ်ညံအောင် အားပေးကြတယ်။ သမိုင်းဘီးက တပတ်လည်ခဲ့သလား။

ယနေ့ကာလမှာကော ဘာများ အဓိကလိုအပ်သလဲ။

တနိုင်ငံလုံးညီညွတ်ရေးပဲ မဟုတ်လား။ ။