3
ချမ်းငြိမ်း
“မင်ရည်ခတ်တဲ့ ဂီတ (သို့) အမေ့ထံ ပေးစာ”
ချမ်းငြိမ်း(၁)
သို့ အမေ
အမေ့ကိုစိတ်ပူတာကလွဲရင် အားလုံးအဆင်ပြေပါတယ်။
လက်သန်းမှာ စွန်းထင်းဆဲ မင်ရည်စက်ပေါ်
အတိတ်ဟာ အိပ်မပျော်နိုင်သေးဘူး။
မုတ်သုံနှောင်းက ထုံထိုင်းနေတဲ့ လေမှာ
စပယ်ဖူးလေးတွေ ကြွေနေကြတယ်
အိပ်မက်ဆိုးနဲ့ တေလေနှင်းစက်
မြောက်အရပ်က ရောက်ရောက်လာတယ်။
(၂)
ဓူဝံကြယ်မှာ မြေခိုးတွေ ဝေနေတယ် အမေ
ဘယ်လမ်းလျှောက်လျှောက်
တနေရာထဲကိုပဲ ပြန်ပြန်ရောက်နေတဲ့
ဖေဖော်ဝါရီရဲ့ နောက်ပြန်လည်သွားတဲ့ နာရီမှာ
စက္ကန့်တံလေးတွေ တတီတီ မြည်လို့ပေါ့
ကျနော်တို့
ကိုယ့်တောင်ပံ ကိုယ်ချွတ်ချသလို
ပြန်မရနိုင်တာတွေ လွှတ်ချလိုက်ကြတယ်
ကိုယ့်နာရီနဲ့ ကိုယ်မို့
ရာသီဆိုးမှာ သိကြပါတယ်
ဒါပေမယ့် အမေရယ်
မိုးက သည်းလိုက်တာ
မီးကို တိုးပြီး ရေမှာ အတောင်ကျွတ်
ပိုးဖလံလေး လွတ်လပ်သွားသလို
စီးနေတဲ့ မြစ်မှာ
ရေစီးအသစ် ဖြစ်ဖြစ်သွားပါတယ်။
(၃)
တောခြောက်တဲ့ ခေတ်မှာ
ကျနော်တို့ သစ်မြစ်ကို မြင်ကြပါတယ်
ပင်ခြေသင်္ချိုင်း
ခေတ်တိုင်းက သစ်ရွက်စိမ်းတွေ
ကိုယ့်ကိုယ်ကို ချွေချရင်း ကျောက်စာဖြစ်သွားတဲ့
မုန်တိုင်းကဗျာတွေ
သူတို့ တယောက်ပြီး တယောက်
ကျနော်တို့ ခေတ်ဆီ ရှင်ပြန်ထမြောက်လာခဲ့တယ်။
“လက်နက်ကိုင်တော်လှန်ရေး”
သမိုင်းရဲ့ ဝင်္ကပါမှာ
အာဏာရှင်အတွက် ပုစ္ဆာ
ဒီ အဖြေပဲ ပြန်ပြန်လာတယ် အမေ။
(၄)
နေကောင်းရဲ့လား အမေ
အပြင်မှာ နှင်းမိုးတွေ စွေနေတယ်
ဆောင်းမှာ ဆက်ရက်ငှက်တွေ
သိပ် စကားများတယ် မေမေ
သူတို့ ဗလာဖြစ်သွားတဲ့
ကျနော်တို့
လက်သန်းတွေ မင်ရည်စွန်းတဲ့ နှစ်
ပစ္စုပ္ပန် ဖြစ်နေတုန်းဆိုတာ
အားလုံး သိကြပါတယ်
ကျနော်တို့ မဲ ထပ်မပေးတော့ပါ
အားလုံး အဆင်ပြေအောင် နေပါတယ်
အမေ နေကောင်းပါစေ။
၂၀၊ ဒီဇင်ဘာ၊ ၂၀၂၅
Have any thoughts?
Share your reaction or leave a quick response — we’d love to hear what you think!
-
0
-
0
-
0
-
0
-
0
-
0
