မနက်ခင်းအတွေး

■ မနက်ခင်းအတွေး

စစ်အစိုးရခေတ်အဆက်ဆက် နိုင်ငံရေးအရ ကြိုးပေးကွပ်မျက်ခံရတဲ့ လူစာရင်းကို ချပြတိုင်း ဆလိုင်းတင်မောင်ဦးကနေ ကိုဂျင်မီအထိ ကျောင်းသားခေါင်းဆောင်တွေကိုပဲ ပြေးမြင်မိကြတယ်။ ကြိုးစင်ပေါ်တက်တဲ့အထိ ဝဇီပိတ်နေထိုင်သွားတဲ့ ဗိုလ်ကြီးအုန်းကျော်မြင့်ကို သိပ်ပြောလေ့မရှိကြဘူး။ သူက စနစ်ကိုပြောင်းဖို့လား၊ လူကိုလုပ်ကြံရုံလား။ စစ်အာဏာရှင်ခေတ်အမြစ်မတွယ်ခင် စောစောစီးစီး အပင်ပေါက်ဘဝမှာ နှုတ်ပစ်ဖို့ ကြိုးစားတာလား။ ပုဂ္ဂိုလ်ရေးမနှစ်သက်မှုနဲ့ ကိုယ့်လူကိုယ်တင်ဖို့ကြိုးစားတာလား။ သေချာတာကတော့ အထမမြောက်တဲ့ နိုင်ငံရေးလုပ်ကြံသတ်ဖြတ်မှုဆိုတာပါပဲ။

တနေ့ကပဲ ဟားမက်စ်ခေါင်းဆောင် အီရန်နိုင်ငံမှာ လုပ်ကြံသတ်ဖြတ်ခံလိုက်ရတယ်။ ဒီအရင်က ဆီးရီးယားမှာ အီရန်တော်လှန်ရေးအစောင့်တပ်ဗိုလ်ချုပ်ကြီးကို အမေရိကန်က ဒရုန်းနဲ့ပစ်ခတ်သတ်ဖြတ်ခဲ့တယ်။ တဖက်ရန်သူရဲ့ အဓိကခေါင်းဆောင်တွေကို လုပ်ကြံသတ်ဖြတ်လိုက်တဲ့အခါ စစ်ပွဲတွေက အရှိန်ကျသွားသလား။ ပိုမြင့်မားကျယ်ပြန့်လာသလား။ စနစ်ကိုပြောင်းနိုင်ဖို့သာ အဓိကကျပါတယ်ဆိုပေမဲ့ အဲဒီမလိုလားအပ်တဲ့စနစ်ကြီးတွေကို မောင်းနှင်နေတဲ့သူတွေကို ဖယ်ရှားရှင်းလင်းပစ်တာဟာလည်း စနစ်ပြောင်းဖို့ အားထုတ်မှုတခုပဲလို့ ပြောရင်ရနိုင်ပါတယ်။

အမေရိကားမှာလည်း နိုင်ငံရေးအရ အပြောအဆိုအပြုအမူရမ်းကားတဲ့ သမ္မတဟောင်း၊ လက်ရှိသမ္မတလောင်းလည်းဖြစ်တဲ့ ဒေါ်နယ်ထရမ့်ကို ချောင်းမြောင်းပစ်ခတ် လုပ်ကြံခဲ့တယ်။ ကံကောင်းလို့မသေတော့ မဲဆွယ်နည်းတမျိုးလားလို့တောင် မေးစရာဖြစ်သွားတယ်။ လုပ်ကြံတဲ့သူဘက် ကြီးကျယ်အောင် ခုခံပြောဆိုမယ်ဆိုရင်တော့ အမေရိကန်ဒီမိုကရေစီကို ကာကွယ်ဖို့ ကြိုးစားတာပေါ့လေ။ ဒါပေမဲ့ လူကိုသတ်တဲ့နိုင်ငံရေးမျိုးကို အားပေးဖို့ဆိုတာကတော့ အတော်ခက်ပါတယ်။ စစ်ပွဲက လွဲလို့ပေါ့။

တချိန်ခေတ်ပြောင်းရင် လွတ်သွားမယ့်ငါးကြီးတွေရှိတယ်။ အကူးအပြောင်းကာလ တရားမျှတမှုတို့ ဘာတို့ဆိုတာက နိုင်ငံရေးအရသာ စကားလုံးတွေကလှတာ။ တကယ်တမ်းကျ နစ်နာခဲ့သူတွေရဲ့စိတ်ဒဏ်ရာကို ပြောပလောက်အောင် ကုစားပေးနိုင်တာမျိုးမဟုတ်ဘူး။ အဆိုးဆုံးက ကမ်းကုန်အောင်ကျူးလွန်သွားတဲ့သူတွေကို ထိထိရောက်ရောက်အပစ်ပေးဖို့ရာမှာ လိုရင်းမရောက်နိုင်ဖြစ်ကြရတာပဲ။ ဒီအဖြစ်မျိုးတွေ နောက်တကြိမ်ပြန်အဖြစ်မခံနိုင်တဲ့သူတွေကတော့ ဒီလိုလူမျိုးတွေက အမြစ်ကလှန်မှဖြစ်မယ်လို့ တထစ်ချယုံကြည်ကြတယ်။ အဲဒီအခါ နာဇီတွေကို ကမ္ဘာအနှံ့ အမဲလိုက်ခဲ့တဲ့ မော့ဆက်အကြောင်း ပြောသံတွေထွက်လာတော့တယ်။ ခိုးထားတဲ့အထုပ်တွေပိုက်ပြီး တနေရာမှာ သွားနှပ်နေကြမယ့် စစ်ရာဇဝတ်ကောင်တွေကို ပြည်သူတွေကိုယ်တိုင်တရားစီရင်ဖို့ လိုအပ်တယ်ဆိုတာကတော့ မငြင်းသာတဲ့ကိစ္စပဲ။

ညက မအိပ်ခင်ဖတ်ခဲ့တဲ့သတင်းတွေကို ခေါင်းထဲကမထုတ်နိုင်ခင် မနက်နိုးနိုးချင်း တွေးမိတာတွေပေါ့လေ။ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် အပြစ်ရှိတဲ့သူတွေကို အပြစ်ပေးနိုင်တာဟာ မင်္ဂလာတပါးပဲ မဟုတ်လား။