မနက်ခင်းအတွေး

ခုမနက်ပိုင်းတွေမှာ နေရောင်က နွေးထွေးတောက်ပနေသည်။ ခြံထဲဆင်းလိုက်တော့ ဝင်လာသည့်လေက အေးမြမြ။ မြက်ခင်းတွေကတော့ အရင်ရက်တွေက ရွာထားသည့်မိုးကြောင့် စိုဝပ်နေသေးဆဲ။ ပျိုးထားသည့် စားပင်သီးပင်လေးတွေက အိုးခွဲအိမ်ခွဲဖြစ်ကုန်ကြပြီ။ တက်စရာကျောင်းပျောက်နေသည့် ပန်းပွင့်လေးတွေကတော့ အပင်ကိုင်းခက်တွေပေါ်ကနေ မြက်ရိုင်းခင်းလေးပေါ် တပွင့်ပြီးတပွင့် ခုန်ဆင်းချလာကြသည်။ သစ်ရွက်သေတချို့နဲ့ အတူပေါ့လေ။

စတင်ကတည်းက မှားခဲ့သည့်ကိစ္စမျိုးဆိုတာ လမ်းခုလပ်မှာလည်း ဆက်မှားနေမှာဖြစ်သလို လမ်းဆုံးမှာလည်း မှန်သွားစရာအကြောင်းမှ မရှိဘဲ။ ရည်ရွည်ချက်မှားလျှင် အလုပ်မှားသည်။ အလုပ်မှားလျှင် ရလဒ်မှားသည်။ ကျွမ်းကျင်လိမ္မာတာတွေ ပြည့်စုံတောင့်တင်းတာတွေ ဖြည့်ဆည်းဝိုင်းဝန်းတာတွေ ဘယ်လောက်ပဲရှိရှိ အဟောသိကံသာ။ အချည်းနှီးသာ။ မှားနေသောအလုပ်တခု ကိစ္စတခုအတွက် မှန်ကန်တဲ့အကူအညီလည်းမရှိ၊ စစ်မှန်တဲ့အပေါင်းအဖော်လည်းမရှိ၊ ခိုင်ခန့်ပြည့်စုံတဲ့ အကျိုးအကြောင်းတရားလည်းမရှိနိုင်တာ အထင်အရှားပင်။ ထို့ကြောင့် မှားယွင်းမှုမှာ အောင်ပွဲလည်း မရှိနိုင်ပေ။

မှားယွင်းမှုအတွက် ထွက်ပေါက်မှာ တခုတည်းပဲရှိသည်။ မှားခဲ့ပါသည်ဆိုတာကို ပြတ်ပြတ်သားသား ဝန်ချလက်ခံလိုက်ခြင်းပင်။ သေချာတာက ဘယ်လိုပင် ဇွတ်တင်းခံနေနေ ဘယ်သူမဆို နည်းနည်းလောက်လုပ်ကြည့်လိုက်လျှင် ကိုယ်မှားနေသည် မှားသွားပြီဆိုတာကို ကိုယ့်စိတ်ကသိနေခြင်းပဲဖြစ်သည်။ ထိုအသိကို ရှင်းရှင်းလင်းလင်း လက်ခံလိုက်ရမှာ တွန့်ဆုတ်နေခဲ့လျှင် အမှားတွေကို အမှန်နဲ့ဖုံးမည်ဟု ကြိုးစားလျှင်တောင်မှ ပြုခဲ့သည့်အမှားတွေက ကန့်လန့်ခံနေမည်သာ။ မှားသွားသောအမှန်သာ ရှိချင်ရှိနိုင်လိမ့်မည်။ မှန်သွားသော အမှားဆိုတာကတော့ လောကမှာမရှိ။ ဟင်းသိုးထမင်းသိုးတွေကို အသစ်တဖန်ပြန်ချက်လို့ မရနိုင်သလိုပင်။ အမှားတွေကို သွန်ပစ်လိုက်မှ၊ သန့်စင်ရှင်းလင်းထုတ်လိုက်မှ ထိုနေရာမှာ အမှန်တွေ အကောင်းအမွန်တွေ ဝင်ရောက်နေရာယူလာနိုင်မှာ မဟုတ်လား။

လှပတဲ့မနက်ခင်းတွေဆိုတာ မုန်တိုင်းပြီးတော့မှ ပြန်ရနိုင်တဲ့ မြစ်ကူးတံတားတစင်းလိုပေါ့။ အိမ်ပြန်ရောက်လာတဲ့သီချင်းတွေဆိုတာ ဒဏ်ရာတွေနဲ့တောင် လှတယ်။