မြင်ထောင့်များရဲ့ အခြားတဘက်

ဗီယက်နမ်ပြည်တွင်းစစ်နဲ့ပတ်သက်တိုင်း အများဆုံးကြည့်ရတာက အမေရိကန်တွေ ရိုက်တဲ့ဖလင်က များတာပဲ။ အဲဒီမှာ အမေရိကန်တပ်သားတွေ ဒုက္ခရောက်တာ၊ အိမ်ကိုပြန်ချင်ကြတာ၊ စစ်ကြောင့်ပဲ အိမ်ထောင်ရေးပြဿနာတွေ ဖြစ်ကုန်တာ။ စစ်ကိုအကြောင်းပြုပြီး အသားအရောင်ခွဲခြားတာတွေအထိ အမေရိကမှာ ပြဿနာတက်ရတာ ဥပမာ လူမည်းတွေဆိုရင် စစ်ပွဲထဲမှာ ပိုမိုအသေအပျောက်များတဲ့နေရာ ထမ်းဆောင်ရတာတို့၊ တခုခုဖြစ်ရင် လျစ်လျှုရှု့တာတို့ စလို့ပေါ့လေ။ စစ်ပွဲအကြောင်းပြုပြီးပဲ မူးယစ်ဆေးဝါးခိုးသွင်းတာအထိ ရိုက်ပြသလို စစ်ပွဲကနေ ပြန်လာတဲ့ စစ်အနာသင့်နေသူတွေ။

စင်စစ်လူ့အဖွဲ့အစည်းကြီးက ဗီယက်နမ်စစ်ပြန်တွေဆိုရင် ခွဲခြားအမျက်သိုတာမျိုး ဖယ်ထုတ်ချင်တာမျိုး လုပ်လာတာတွေ။ အချို့ကြ ဘယ်လောက်ပဲ ဒီမိုကရေစီ နိုင်ငံသား နိုင်ငံကြီးသားပါ ပြောပြော စစ်ရဲ့အဆိပ်သင့်လာတဲ့အခါ အရိုင်းအစိုင်းသတ္တဝါဆီကို ကူးပြောင်းသွားကြတဲ့ အဖြစ်အပျက်တွေပါ ပြတယ်။ ဗီယက်နမ်က မဆီဆိုင်တဲ့ အပြစ်မဲ့ပြည်သူတွေကိုပါ သတ်ဖြတ်စော်ကားတာမျိုးကနေ ရင်နင့်ဖွယ်ရာဖြစ်ရပ်တွေ။ ပြီးနောက်မှာ အစိုးရအာဏာပိုင်တွေက ဗီယက်နမ်အဖြစ်အပျက်တွေကို ပြည်သူတွေသိမှာစိုးလို့ အတင်းလိမ်ညာဖုံးဖိတာကို သတင်းမှန်တင်ပြနိုင်အောင် ကြိုးစားကြတဲ့ မီဒီယာတွေအကြောင်း စုံလို့ပါပဲ။

ဗီယက်နမ်စစ်ပွဲနဲ့ပတ်သက်တဲ့ နာမည်ကြီးဒါရိုက်တာ ‌အော်လီဗာစတုန်းကတော့ သူ့ ဗီယက်နမ် Trilogy မှာ Heaven and Earth ဖလင်နဲ့ ဗီယက်နမ်ပြည်သူတွေရဲ့ အနာကို တင်ပြဖို့ကြိုးစားတာရှိပေမဲ့ အမေရိကန်သားကနေ ပြလို့လားတော့ မသိပါဘူး။ သိပ်ကြီးမကျန်ရစ်လှဘူး။

တကယ်ဆိုရင် ဗီယက်ကောင်းအစိုးရက တနိုင်ငံလုံးကို စီးမိုးသွားနိုင်တဲ့တိုင်အောင်တောင် ဆယ်စုနှစ်ပေါင်းများစွာ စစ်ပွဲဂယက်ကနေ မပြီးဆုံးနိုင်‌တဲ့ ဖိနှိပ်ရက်စက်မှုတွေကို ဗီယက်နမ်ပြည်သူတွေမှာ ရင်ကော့ ခံခဲ့ကြရတယ်။ အဲဒါတွေကို ဟောင်ကောင်က ဒါရိုက်တာ Ann Hui တို့က ဗီယက်နမ်ပြည်က လွတ်ပြီးရော ပြေးကြတဲ့လှေစီးဒုက္ခသည်တွေအကြောင်းကို ရင်နင့်ဖွယ်ရိုက်ပြကြတယ်။

အဲဒါတွေကမှ ဗီယက်နမ်ပြည်သူတွေရဲ့ တကယ်အနာတွေလို့ပဲ ပြောကြရမယ်ထင်ပါရဲ့။ ဒီလိုနဲ့ 2006 ထုတ် ဗီယက်နမ်ဖွားဒါရိုက်တာပဲ ရိုက်ပြတဲ့ အင်ဒီဖလင် Journey From The Fall ကို ကြည့်ရတော့ ဗီယက်နမ်လူမျိုးကပဲ ရိုက်ပြလို့ ဖြစ်မှာပေါ့။ စစ်ပြီးခေတ်မှာ ထောင်းလမောင်းကြေအောင် ခံခဲ့ရတဲ့ အခြေအနေတွေကို ပိုလို့မြင်ရ ကြေကွဲရတယ်။ ရုပ်ရှင်လည်းပြီးတော့ ကျနော့်မှာ နာကျင်ရလွန်းလို့ မျက်ရည်တောင် မဆည်နိုင်ဘူး။

ဇာတ်လမ်းအကျဉ်းက အာဏာရ ကွန်မြူနစ်အစိုးရဟာ စစ်ပွဲဖြစ်တုန်းက တောင်ဗီယက်နမ်ဘက်ကနေ သူတို့ကို ဆန့်ကျင်ထောက်ခံခဲ့ကြတဲ့ ပြည်သူတွေကို အာဏာရသွားချိန်မှာ ထင်တိုင်းကြဲနှိပ်ကွပ်တာတွေကို တင်ပြတာဖြစ်တယ်။ လောင် ဆိုတဲ့အမျိုးသားကြီးက စစ်ပွဲကာလတုန်းက အမေရိကန်တွေနဲ့အတူတူ အလုပ်အတူတူလုပ်ခဲ့ဖူးတဲ့ ပညာတတ်အရာရှိတ‌ယောက်။ သူ့မှာ မိသားစုလည်းရှိတယ်။ စစ်ပြီးချိန်မှာတော့ နာကျည်းဒေါသဆိပ်သင့်နေတဲ့ အာဏာရအစိုးရက ဆန့်ကျင်သူတွေကို ပြန်လည်မွမ်းမံပြုပြင်ရေး စခန်းတို့၊ ဓနသဟာယစီးပွားရေးနယ်မြေသစ်ဇုံ စလို့ စီမံကိန်းတွေ လုပ်ပြီး ပုံစံပေးတော့တာပဲ။

ဖမ်းဆီးခံရသူတွေဟာ အဲဒီမှာ မသေရုံတမယ်ပဲ နေရတယ်။ လက်ပါးစေတပ်သားတွေက ထင်တိုင်းကြဲနှိပ်စက်ကြတယ်။ အလုပ်တွေကလည်း စစ်အတွင်းက ကျန်ခဲ့တဲ့ မိုင်းတွေကို ရှင်းလင်းကြရတာ။ လူတွေဟာ နေ့စဉ်ရက်ဆက် တဖြုတ်ဖြုတ်သေကုန်တယ်။ အဲဒီမှာပဲ ကျန်ရစ်ခဲ့ရတဲ့ လောင် မိသားစုက ဆက်နေရင် ရှင်သန်ဖို့ မလွယ်ကူတော့ဘူးဆိုတာကို သိလို့ လှေခိုးစီးပြီး ဗီယက်နမ်ပြည်က လွတ်ရင်ပြီးရော ထွက်ပြေးဖို့ ကြိုးစားကြတယ်။ တကယ်တော့ အဲဒီလို ထွက်ပြေးတယ်ဆိုတာကလည်း ဆယ်စီးတစီး လွတ်မြောက်ဖို့ မလွယ်လှ။ လမ်းကြောင်းမှာ ပစ်ဖို့ခတ်ဖို့ တကဲကဲလုပ်နေတဲ့ ဗီယက်ကောင်းတပ်သားတွေ။ ပင်လယ်ဓားမြတွေကလည်း အသင့်လုယက် သတ်ဖြတ်ဖို့ ‌‌စောင့်ဆိုင်းနေကြတယ်။ ပြီးတော့ ကမ်းမမြင်လမ်းမမြင်ပင်လယ်ကြီးထဲမှာ မိုးသက်မုန်တိုင်းတွေအောက်မှာလဲ စိစိညက်ညက်ကျေသွားနိုင်တယ်။ ဒါပေမဲ့လည်း ကံတရားကို ကောက်ရိုးမျှင်လို့ပဲ သဘောထားပြီး ရှေ့ဆက်တိုးကြရတယ်။

ခနော်ခနဲ့နဲ့ မော်တော်ဘုတ်ကလေးပေါ်မှာ လောင်တို့ မိသားစုသုံးယောက်ဟာ လွတ်မြောက်နိုင်ပါ့မလား။ မသေချာ။ လောင်မှာလည်း စခန်းမှာ ပုရစ်တွေကောက်စားလိုက်။ အရာရှိတွေက နှိပ်စက်လိုက်နဲ့ ထွက်မပြေးရင် သေရဖို့ရက်တွေက နီးသထက်နီးလာနေပြီ။ ထွက်ပြေးလည်း လွတ်မြောက်ဖို့က ဖြစ်နိုင်ခြေက အင်မတန် နည်းပါးလွန်းလှတယ်။

ဒီရုပ်ရှင်တခုလုံးက တကွက်တလေမှ စိတ်ချမ်းသာစရာ တခုမှမပါဘူး။ နာကျင်ရင်မောစရာတွေချည်းပဲ။ ကွန်မြူနစ်အုပ်စိုးသူဘက်ကကြည့်တော့လည်း ဒီလူတွေက တော်လှန်ရေးမှာ အရေးပါခဲ့သည် ဖြစ်စေ မသက်ရောက်ခဲ့သည်ဖြစ်စေ သူတို့ကြောင့် စစ်က တာရှည်ခဲ့တာပဲ။ လူတွေအများကြီး သောက်သောက်လဲသေခဲ့ရတယ်။ တိုင်းတပါးကို အားကိုးတယ် စလို့ပေါ့လေ အဲဒီ တုံ့ပြန်ဖိနှိပ်ချင်တဲ့ ခံပြင်းစိတ်တွေကနေ စစ်ကြီးပြီးသွားလည်း ပြည်တွင်းမှာ ကိုယ့်လူမျိုးအချင်းချင်း သတ်ဖြတ်ရက်စက်နေတဲ့ ကိစ္စတွေက မပြီးစီးနိုင်တော့ဘူး။

ခုရုပ်ရှင်ထဲမှာ အခုလို အနာတွေ တပြုံတမကြီးကို မြင်လိုက်ရတယ်။ အိမ်မပြန်ရဲကြတော့တဲ့ ဗီယက်နမ်ပြည်သူတွေ။ တိုင်းတပါးရောက်တော့လည်း ခွဲခြားနှိမ်ချချင်းကို ခံကြရတာပဲ။ သူတို့မှာ ထရော်မာတွေ အများကြီးနဲ့ တသက်လုံးလွှတ်ပေးတော့မယ့်ပုံ မရှိတော့တဲ့ သူတို့လက်အောက်မှာ ကျန်ရစ်သူ လင်သားတွေ။ ဖခင်တွေက လွတ်မြောက်လာမလား။ သေပြီလား။ ရှင်ကျန်နေသေးလား စတဲ့ မျှော်လင့်ချက်တွေ ။ စိတ်ပင်ပန်း နွမ်းနယ်မှုတွေနဲ့ အသက်ဆက်နေရသလို စစ်အတွင်းက ခံခဲ့ရတဲ့ ဒဏ်ရာတွေကလည်း သူတို့လက်ကျန်ဘဝရက်တွေမှာ မပျော်နိုင်ကြတော့ဘူး။ တစိမ့်စိမ့် ခံစားနေကြရတုန်းပဲ။ဒီရုပ်ရှင်မှာ အဲဒီလို ခံကြရတဲ့ စိတ်အနာတွေကိုပဲ အဓိကဇောင်းပေးပြီး တင်ပြသွားပါတယ်။

ကျနော်တို့ပြည်မှာရော လက်ရှိကျူးလွန်နေသူတွေဟာ သူတို့လက်လွတ်စပယ်လုပ်လိုက်ကြတဲ့ ရလဒ်တွေက ပြန်မခံရဘူးလို့ ထင်ထားကြလေသလား။ ဟိုးနှစ်က သေရဲတဲ့ကောင်ထွက်ခဲ့ဆိုပြီး စိန်ခေါ်ရမ်းကားခဲ့ကြသူတွေဟာ ဒီနှစ်မှာတင် လမ်းမပေါ် ပြောင်ပြောင်တင်းတင်း မထွက်ရဲတဲ့ အခြေအနေကို သက်ရောက်သွားပြီ။ သူတို့တွေရဲ့ ရမ်းကားဖိနှိပ်တဲ့အကျိူးဆက်ကနေ သူတို့နဲ့ တိုက်ရိုက်မသက်ဆိုင်လှတဲ့ ဆက်လက်ဆက်နွယ်နေတဲ့ မိသားစု​တွေ၊ အခြားလူနေစုတွေဆီကို ဒီအမုန်းတရားတွေ နာကျင်ဒေါသတွေဟာ ဆက်လက်ရိုက်ခတ်ခံရပြီး စိမ့်ဝင်နေတော့မှာ ဖြစ်တယ်။

ခံကြရသူ လူထုက လက်ရှိကာလတွေ ပြီးဆုံးသွားပြီဖြစ်စေ လွယ်လင့်တကူ ခွင့်လွှတ်ကြမှာ မဟုတ်တာကိုလည်း လက်သင့်ခံနားလည်ရမှာပဲ ဖြစ်တယ်။ ဆိုတော့ ဗီယက်ကောင်းတွေရဲ့ စစ်ပွဲဂယက်တွေနဲ့ ပုံစံချင်း မတူလှပေမဲ့ လက်ရှိကျူးလွန် ဖြစ်ပျက်နေသူတွေ။ ဖိနှိပ်သူအပေါ်ကို ထောက်ခံအားပေးနေကြသူတွေမှာ ဆက်လက်စီရင်ခံရမယ့် မိမိတို့ရဲ့ မျိုးဆက် အဆက်အနွယ်တွေအတွက် မစဉ်းစားကြတော့ဘူးလားလို့ မိမိတို့ဘာသာ မေးခွန်းထုတ်ဖို့ လိုအပ်လှပါပြီ။

နောက်ကာလကျရင် ဖိနှိပ်ခံခဲ့ရတဲ့ ပြည်သူတွေဟာ တဖန်ပြန်ပြီး ခုလို စီရင်ချက်တွေပြန်ချတဲ့အခါ လူ့အစည်းအဝိုင်းအတွင်းက ကန်ထုတ်ကြတဲ့အခါမှာ ဘယ်လို ဆက်သွားဖို့ စိတ်ကူးထားကြသလဲ။

ခွင့်လွှတ်ခြင်းရဲ့ အဓိပ္ပါယ်က ခွင့်လွှတ်ရမှုရဲ့ အရသာကို နားလည်ကြသူတွေကြားမှာပဲ အဓိပ္ပါယ်ဖော်ဆောင်လို့ရတာ မဟုတ်ပါလား။ အနိုင်ရမယ် ထင်လို့ စနစ်ကို မလွန်ဆန်နိုင်လို့ ဆိုပြီး ဝင်ရပ်ခဲ့ကြတဲ့ တောင်ဗီယက်ကောင်းတွေမှာ ထင်သလို ဖြစ်မလာတဲ့အခါ အမုန်းတရား မုန်တိုင်းကြီးဖြစ်လာရတယ်။

မသက်ဆိုင်လှတဲ့ ကျန်ရစ်သူမိသားစုတွေ မျိုးဆက်တွေမှာ အဲဒီက ဂယက်တွေ ဒဏ်တွေကို ကျောကော့အောင် ခံစားရင်း လက်ရှိအခြေအနေထိတိုင် သယ်ယူသွားနေရတယ်။ ကြည့်ရမြင်ရသူမှာ နာကျင် မျက်ရည်ဝဲရုံကလွဲလို့ ဘာမှ မတတ်နိုင်ကြဘူး။

ယင်းကဲ့သို့သော မုန်တိုင်းကြီးကလည်း ကျနော်တို့ပြည်မှာ ဆက်လက်အားကောင်းဖို့ တာစူလျက်ရှိနေတယ်။ ဆက်သယ်သွားကြမလား။ မကောင်းတဲ့စနစ်ကြီး အလျင်အမြန်ချုပ်ငြိမ်းဖို့ လက်ရှိကာလမှာ ညီတူညာတူ ငြိမ်းသတ်ကြမလား အချိန်တွေ ရှိပါသေးတယ်လို့သာ။

ရုပ်ရှင်ရည်ညွှန်း – Journey From The Fall Movie ( 2006 )