‘မှန်ကန်စွာရူးသွပ်ခြင်း’
ခွန်းနီညကတဖြေးဖြေးနက်လာပြီ
ညဆိုတာအိပ်စက်ရကောင်းမှန်းသိလေ
ငါ့မှာမျက်လုံးတွေမှိတ်ပစ်ဖို့ကြောက်လေပဲ။
ညရဲ့အမှောင်ထုမှာငါ့ကိုငါရှာကြည့်တယ်
ဖြစ်တည်မှုဟာအသည်းအသန်ပျောက်ရှသွားခဲ့ပေါ့။
ငါ့နံရိုးတွေကိုစမ်းကြည့်မိသေးတယ်မာရီနာ
မင်းမဟုတ်တဲ့တစ်စုံတစ်ယောက်ကများငါ့နံရိုးကို
လိမ်လည်လှည့်ဖျားပြီးယူသွားသလားပေါ့…။
တကယ်တော့ဘာမှမယူသွားကြသလို
ငါ့မှာလဲဘာမှမရှိတော့ပါဘူး…။
ဟနေတဲ့မေးရိုးထဲလက်နှိုက်ရှာကြည့်မိတော့
မျှတလွတ်လပ်တဲ့အငွေ့အသက်ဆိုတာ
စိုးစင်းမျှမထိတွေ့၊မခံစားရတဲ့ညတွေပါမာရီနာ။
အိပ်မပျော်တဲ့ညတွေမှာလန့်လန့်နိုးရတာလဲပြဿနာ
အားလုံးကိုစိတ်ချဖို့တဖွဖွပြောနေပေမဲ့လက်တွေ့မှာ
စိတ်ချလက်ချအိပ်ပျော်ဖို့တောင်လေးလံလွန်းနေတယ်
ကြာရင်ရူးမှာပါတဲ့…မခက်ပေဘူးလားမာရီနာ။
လူသိရှင်ကြားရူးတာနဲ့လူမသိသူမသိတိတ်တဆိတ်
ရူးနှမ်းတာမျိုးကကြားထဲမှာအလွှာပါးပါးလေးတစ်ချပ်
ပဲခြားထားတယ်မာရီနာ…။
ရူးသွပ်ပုံရူးသွပ်နည်းတွေမှာဒဏ်ရာကိုယ်စီနဲ့
ဒါပေမဲ့တစ်ချို့ဒဏ်ရာတွေကလှတယ်မာရီနာ။
တချို့ဒဏ်ရာတွေဟာတောင်ပေါ်မှာ၊တချို့ကပင်လယ်နားမှာ၊တချို့ကမြေပြန့်မှာအသီးသီးပြန့်ကျဲနေတယ်။
ဒီကာလမှာတော့လူငယ်များစွာဟာစစ်မက်ကိုရူးကြပြီ
တော်လှန်ခရီးကိုရှေ့ဆုံးကသွားမယ်ထအော်တဲ့ရဲဘော်
လေး…အသံတွေတောင်ပြာလို့…။
အရှိတရားတစ်ခုမှာတော့ခြေထောက်တဖက်ကမရှိတော့ဘူး၊တစ်သက်လုံးထိုင်နေဖို့ကိုငြင်းဆန်နေတဲ့ခြေ
နှစ်ဖက်လုံးစွန့်ခဲ့တဲ့ရဲဘော်လေးတွေလဲရှိတယ်မာရီနာ။
ကိုယ့်အိမ်မက်ကိုနှောင်တချိန်မှာဖမ်းဆုပ်ထားဖို့
အများနည်းတူလက်နှစ်ဖက်နဲ့မဟုတ်ပဲတစ်ဖက်တည်းနဲ့မြဲအောင်လေ့ကျင့်နေတဲ့ရဲဘော်တချို့၊လောကအလင်းကိုတစ်သက်လုံးမမြင်နိူင်တော့မဲ့အမှောင်ထဲ
မှာမနေလိုသူရဲဘော်လေးတွေအများကြီးဆိုမှအများကြီးပဲမာရီနာရေ…။ ယုံကြည်ရာအတွက်ရူးမိုက်ပုံများ
အရိုးထဲထိခိုက်ကြတဲ့လူငယ်တွေ….။
အစားပြန်မရနိူင်တာသိသိရက်နဲ့တရားတဲ့ပွဲပဲ
နွှဲပါစေတော့ဆိုပြီးပူပန်မှုကိုအရင်းတည်ပြီး
ရူးသွပ်စွာနဲ့ခွင့်ပြုခဲ့ကြတဲ့အမေတွေ….။
သေမင်းနဲ့အချိန်းအချက်လုပ်ပြီးဂတိတည်ဖို့
စစ်ပွဲတွေထဲအပြေးအလွှားနဲ့ကိုယ့်အိမ်တံခါးနား
ပြေးပြေးပြီးခေါက်ချင်တဲ့လက်ကလေးတွေ
တကယ်တမ်းမှာတော့ယမ်းနံ့တွေစွဲနေပြီ။
ဂုဏ်ယူပါအမေရဲ့လို့အားပေးနေပေမဲ့
ငါ့သားလေးမျက်နှာမြင်ရမှယုံမယ်ဆိုတဲ့အမေတချို့၊
သွားလေသူသားငယ်အားစိတ်အတွေးနဲ့တရေးရေးမြင်
ယုံမျှနဲ့ဒီကလေးအလည်လွန်နေတာလို့ယုံကြည်သူအမေတချို့၊ခန္ဓာပဲကျန်ခဲ့တဲ့အေးစက်စက်ကြယ်ကလေး
အားတယုတယထွေးလို့အဖေဂုဏ်ယူတယ်လူလေးရဲ့
ဆိုတဲ့တကယ့်ဇာတ်ဝင်ခန်းတွေအများကြီးပဲမာရီနာ။
ချိုးချိုးချွတ်ချွတ်အသံကြားတိုင်းရန်သူအမှတ်နဲ့
သေနတ်ပြောင်းကလေးတေ့ပြီးနားစွင့်နေတဲ့လူငယ်နဲ့
ခွေးဟောင်သံကြားတိုင်း၊ခြေဖော့နင်းသံကြားတိုင်း
လူလေးလားဆိုပြီးတံခါးထဖွင့်ဖို့စိတ်လောနေတဲ့အမေ
အကြောင်းအရာတစ်ခုအပေါ်ခြားနားသွားတဲ့အယူအဆတွေနဲ့ညတွေပဲလေ…ဘယ်အိပ်ပျော်ပါ့မလဲ။
လူမှန်နေရာမှန်နဲ့သာမန်ဘဝတွေပြန်ရဖို့တောင်
အသွေးတွေ၊အသားတွေ၊အသက်တွေအထပ်ထပ်နဲ့
ခင်းထားရတဲ့လမ်းမို့လိပ်ပြာလုံမှလျှောက်ပါမာရီနာ။
တရွေ့ရွေ့နဲ့နှင်ရတဲ့ခရီးမှာအားလုံးဟာလေးလံမှု
ကိုယ်စီနဲ့ပါမာရီနာရေဒီလေးလံမှုအထုပ်တွေကို
အမြင့်ဆုံးမှာတင်ပြီးအာဏာရူးတွေခေါင်းပေါ်ကို
ပျော်ပျော်ရွှင်ရွှင်နဲ့ပစ်ခွဲကြရအောင်။
တစ်စစီကွဲသွားရင်တောင်ဒီကောင်တွေခေါင်းမှာ
ဘာကိုယ်ချင်းစာတရားမှရှိမနေဘူးဆိုတာယုံ
ဒီကောင်တွေရဲ့နှလုံးသားတွေမှာဘာအမှန်တရားမှ
ကိန်းအောင်းမနေဘူးမာရီနာ။
သွားမထိလိုက်နဲ့နော်မင်းလက်တွေမှာရက်စက်မှုတွေ
ပေစွန်းသွားမှာစိုးတယ်မာရီနာ။
ဒီကောင်တွေရဲ့သွေးဟာဘယ်လိုပဲဆေးဆေး
မပြောင်တဲ့အညစ်အကြေးတွေဆိုအားလုံးသိတယ်။
ငြိမ်းချမ်းဖို့အတွက်နဲ့မငြိမ်းချမ်းတဲ့နည်းတွေသုံးပြီး
ဖြေရှင်းရတဲ့အဖြစ်တွေကုန်စေချင်ပြီ။
လွတ်လပ်ဖို့အတွက်ကိုမလွတ်မလပ်နဲ့
တော်လှန်ရတဲ့ခေတ်တွေလဲကုန်စေ့ချင်ပြီမာရီနာ။
ပြန်လာမယ်ပြောပြီးပြန်မဆုံတော့မဲ့သူရဲကောင်းတွေ
မိဘရင်ငွေ့ပြန်လှုံဖို့နောက်ကျရတဲ့အဖြစ်တွေ
တကယ်ကုန်စေချင်ပြီ။
တော်လှန်ရေးဆိုတာယဥ်ပါးစရာရောဂါမဟုတ်
ဒါပေမဲ့ခေတ်အဆက်ဆက်ကလူငယ်တွေယဥ်ပါးခဲ့၊
တိမ်းမူးခဲ့၊လွှင့်ပါးခဲ့၊ကြွေလွှင့်ခဲ့ရတယ်။
အချိုပေါ်သကာလောင်းတာမှမဟုတ်ပဲ
အနာပေါ်အနာထပ်ရတဲ့ကိစ္စကထင်သလောက်မလွယ်
မလွယ်တာကိုပဲနှစ်ခြိုက်ရတာရူးသွပ်ခြင်းတစ်မျိုးပဲ။
ဘာမဆိုလုပ်ရဲတယ်ဆိုတဲ့လူငယ်တွေ
ဘာမှမဖြစ်လာတဲ့အခါဘာတွေဆက်လုပ်ကြမလဲ
ကိုယ်သိချင်တယ်မာရီနာ..။
တရားမျှတမှုအတွက်မတရားသဖြင့်စွဲတဲ့အမှုတွေနဲ့
နှစ်တွေအကြာကြီးတံတိုင်းကြီးတွေနောက်မှာ
ရပ်စောင့်နေကြတဲ့ရဲရင့်သူတွေဟာဘာကိုစောင့်နေလဲ
ဒီတော်လှန်ခြင်းအသံတွေကိုနားစွင့်ဖို့စောင့်နေတာ။
အားလုံးဟာကိုယ့်စွဲလန်းမှုနဲ့ကိုယ်ရူးသွပ်စွာစောင့်နေ
ကြသူတွေထဲမေတ္တာရပ်ခံချင်တာတစ်ခုကတော့
ငါ့ကိုမစောင့်ပါနဲ့တော့မာရီနာ….။
ဒီစကားကိုအမေ့ထံလဲပါးပေးပါမာရီနာရေ
ငါတို့မြို့လေးကိုလဲအကြောင်းကြားပေးပါ
ဘာမှအစိုးမရတဲ့ကာလကြီးမှာသတိရစိတ်ဟာ
ငါ့ကိုပိုပင်ပန်းစေပါတယ်မာရီနာ….။
မသေခဲ့လို့ပြန်ဆုံကြတဲ့အခါအစကနေပြန်ရင်ခုန်မယ်
မြို့ဝင်ဆိုင်းဘုတ်ကလေးကိုဦးညွှတ်မယ်
အမေမမှတ်မိနိူင်တဲ့သားတစ်ယောက်အသွင်နဲ့
အမေ့ကိုအမှတ်ရစေမယ်…
စစ်အတွင်းကအနာတွေကိုကဗျာတွေအဖြစ်ရေးမယ်
ကျော်လွန်သွားတဲ့လူငယ်ဘဝကို
ရနိူင်သလောက်ဆွဲဆန့်မယ်မာရီနာ။
မသေခဲ့ရင်ပေါ့…….
သေခဲ့ရင်လဲငါ့စိတ်ကူးကလေးရှင်သန်ကြောင်း
ဖြစ်တဲ့နည်းနဲ့ပြောပါ့မယ်…..။
Be the first to comment