72
မေရီသော်
‘လှည်းတန်းကို ပြန်ရောက်တယ်’
မေရီသော်တောင်ကုန်းကို မသိမ်းပိုက်ဘဲ လှည့်ပြန်ပြီး
တရေးအိပ်ဖြစ်ခဲ့
ငါ့ရဲ့ပြားချပ်ချပ်ရင်သားပေါ်မှာ
စိမ်းပြာရောင်ငါးကြေးခွံတွေ စတက်လာတဲ့နေ့
မသေမျိုး ပန့်ခ်တွေ စိတ်ပျက်လက်ပျက်
ဘုရားရှိခိုးကြတဲ့နေ့
ကုန်းကျော်တံတားဟာ တယောက်ယောက်ရဲ့
ခေါင်းကို ထိမှန်ပြီး
ထုတ်ချင်းပေါက်ထွက်သွားမလိုလို
တောအုပ်ထဲက နေပြေးထွက်လိုက်တာနဲ့
မှော်ဆန်မှုတွေ ပျောက်ကွယ်သွားတာပဲ
စိတ်မကောင်းပါဘူး
ခင်ဗျားရဲ့အကောင်းမြင်နိုင်စွမ်းကလေး
ပုတ်တော့မှာမို့ အရင်းကနေဖြတ်ရတော့မယ်
မျက်နှာကျက်က ကြမ်းပြင်ထိ
နီယွန်ဆိုင်းဘုတ်ချည်း
ကားတာယာတွေ၊
ရေနက်ကွင်းတွေနဲ့ ကျီးကန်းတွေ
ချန်ခဲ့ရတဲ့အရိပ်တွေ များလွန်းလို့
သက်ပြင်းရှိုက်
မှတ်တိုင်က စထွက်တာနဲ့
ကျောပိုးအိတ်တွေမှ ခြေချစရာတောင်မရှိ
အဘိုးအိုဟာ ရေသန့်လှည်းကို တွန်းရင်း
ရေငတ်နေပုံရ
သိုးကျောင်းသားတယောက်
ရှော့ပင်မောလ်လှေကားထစ်ပေါ်မှာ
ကန်းထရီးသီချင်းညည်းနေ
တခါသုံးဖော့ဘူးဖြူဖြူတွေနဲ့
တည်ဆောက်ထားတဲ့ လောက
လှည်းတန်းက နာမည်ရင်း လှမ်းခေါ်ပြီး နှုတ်ဆက်ပေမယ့်
ငါမကြားချင်ယောင်ဆောင်ခဲ့တယ်
050525
Have any thoughts?
Share your reaction or leave a quick response — we’d love to hear what you think!
-
0
-
0
-
0
-
0
-
0
-
0
