သူမတူအကျဉ်းသား (အခန်း၆)

■ အခန်း(၆)
အကျဥ်းခန်း၊ အစားအစာ နှင့် တနေ့စီ ရှင်သန်ဖြတ်ကျော်ခြင်း
+ + + + + + + + +

ကျနော့်စိတ်ထဲမှာ တိရိစ္ဆာန်လှောင်အိမ်ထဲ ရောက်နေတယ်လို့ ခံစားရတယ်။ ဘာအပြစ်မှ မလုပ်ခဲ့ဘူးဆိုတဲ့ ကျနော့်ရဲ့ ခံယူချက် ဘယ်တော့မှ မပျက်ခဲ့ပေမယ့် အခုလို နေထိုင်နေရခြင်းကို ရှက်မိတယ်။ ရှက်စိတ်နဲ့ အရှက်ခွဲခံရတယ်လို့ ခံစားရမှုတွေက နေ့စဥ်လိုလို ကျနော့်ကို စိတ်ဒုက္ခပေးနေတယ်။ သိက္ခာချခံရမှုအတွက် ကျနော် ကြုံတွေ့ရတဲ့ တိုက်ပွဲတခုပါ။ လူတွေ ကိုယ့်ကို လေးစားအောင်၊ တန်ဖိုးထားလာအောင် ကြိုးစားခဲ့သူ တဦး။ ကမ္ဘာပေါ်က အဆင့် အမြင့်ဆုံး ဘွဲ့၊ဒီဂရီ ရအောင် အပတ်တကုတ် ကြိုးစားလာခဲ့သူ တဦး။ တာဝန်သိတတ်၊ အတွေးအခေါ် မြင့်မြင့်နဲ့ လုပ်ကိုင်တတ်တယ်လို့ ကိုယ့်ဘာသာ ခံယူထားတဲ့ ကမ္ဘာ့လူသား တဦး။ ဒီလို ခံယူချက်ရှိတဲ့ ကျနော်အတွက်တော့ အခုလို လှောင်အိမ်ထဲမှာ အပိတ်ခံထားရတယ်ဆိုတာ ပြောမပြတတ်အောင် တုန်လှုပ်မိတယ်။ ဒီ‌ထောင်ထဲမှာ အနည်းငယ်သော လွတ်လပ်ခွင့်တွေကိုသာ ခွင့်ပြုထားတယ်။ နိစ္စဓူဝ လှုပ်ရှားသွားလာမှု မှန်သမျှကို အမိန့်ပေးခံရတယ်။ ကျနော် လုပ်သမျှကို စောင့်ကြည့်နေတယ်။ အမြဲကို ကြောက်လန့်နေရသလို အမြဲလည်း အားငယ်နေရတယ်။
.
.
အင်းစိန်ထောင်ထဲမှာ ကျနော် တယောက်တည်း တခန်းထားတယ်။ တခြားထောင်တွေမှာလည်း အဲလိုပါပဲ။ ကျနော့်အခန်းရဲ့ ပတ်လည်က အခန်းတွေမှာတော့ တခန်းကို နှစ်ယောက်၊ သုံးယောက် နေရတယ်။ တချို့အခန်းတွေဆို ဒီထက် လူပိုများတယ်။ ရိုးရိုးသားသား ဝန်ခံရရင် ကျနော် တယောက်တည်း နေရတာကို သဘောကျပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ကျနော့် တယောက်တည်း မထားလည်း ဘာမှတော့ ပိုမထူးပါဘူး။ အာဏာသိမ်း စစ်ခေါင်းဆောင်တွေက ဒီလို “လူပါးဝ” တဲ့ နိုင်ငံခြားသားကို သူတို့ရဲ့ ရန်သူတွေနဲ့တောင် အတူတူ မထားနိုင်ဘူး။ မြန်မာပြည်က လူတွေရဲ့ အတွေးအခေါ်တွေ အရောင်ဆိုးခံရမှာကို စိုးရိမ်ပူပန်တယ် ထင်ပါရဲ့။
.
.
အကျဥ်းသားတွေကို စုပြီး ဒဏ်ပေးတဲ့ ပုံစံတမျိုးက အဲဒီလို နေ့စဥ် အပြင်ထွက် လမ်းလျှောက်ခွင့်ကို ပိတ်ပြီး တနေ့လုံး အခန်းထဲမှာ ပိတ်ထားတာပါ။ ဗီအိုင်ပီ လူကြီးတွေ လာမယ်ဆိုရင်လည်း ပိတ်လေ့ရှိတယ်။ ပြောရရင် ဒီ “လူကြီး” တွေကလည်း အများသားလား။ အထူးသဖြင့် အာဏာသိမ်းအဖွဲ့က ဆွဲခန့်ထားတဲ့ အမျိုးသား လူ့အခွင့်အရေး ကော်မရှင်(National Human Rights Commission) က အသုံးမကျလှတဲ့ အဖွဲ့ဝင်တွေပေါ့။ ဒီလို အပြင်ထွက်မှု အပိတ်ခံရတာ အပတ်တိုင်းနီးပါးပါပဲ။
.
.
ကျနော်တို့ကို ကျွေးတဲ့ အစားအစာတွေက လူနဲ့စိတ်ကို အထောက်အပံ့ပေးဖို့ မလုံလောက်တော့ အကျဥ်းသားအများစုက အပြင်က အစားအသောက်တွေကို အားကိုးကြရတယ်။ ဒီအစားအသောက်တွေက မိသားစုနဲ့ မိတ်ဆွေတွေက ပို့ပေးတာတွေလည်း ရှိတယ်။ ထောင်စောင့်တွေကတဆင့် ဝင်လာပြီး ပြန်ဝယ်ရတာလည်း ရှိတယ်။ အကျဥ်းသား အတော်များများက အပြင်ကနေ ဘာမှ မရကြဘူး။ ဆင်းရဲတာလည်း ပါတယ်၊ မိသားစု မရှိတာလည်း ပါတယ်၊ စစ်အာဏာရှင်ရဲ့ အညိုးခံရတာလည်း ပါတယ်။ အဲလို ဘာမှ မရကြတဲ့ အကျဥ်းသားတွေက ထောင်က ကျွေးတာ တခုတည်းနဲ့ ခက်ခက်ခဲခဲ ရပ်တည်ကြရတယ်။
.
.
ကျနော့်မိတ်ဆွေ ပိုင်ရဲသူ ကတော့ ကျနော့်ကို စိတ်ဓာတ်မကျအောင် အမြဲ လုပ်ပေးလေ့ ရှိတယ်။ မနက်မိုးလင်းလို့ အခန်းတံခါးတွေ ဖွင့်ပြီဆိုတာနဲ့ ကျနော့်ကို လာတွေ့လေ့ရှိတယ်။ ပိုင်ရဲသူမှာ သူငယ်ချင်းအတော်များများ ရှိတယ်။ အင်းစိန်ထောင်တွင်းမှာရော အပြင်မှာပါ အဆက်အသွယ်တွေ ရှိတယ်။ ဒီတော့ သူက ကျနော့်ကို ဦးဦးဖျားဖျား သတင်းတွေ လာပေးတတ်တယ်။ အပြင်မှာ ဘာတွေဖြစ်နေတယ်၊ ကျနော် ဘာဖြစ်နိုင်တယ် ဆိုတာကို သူများတွေ မသိနိုင်ခင် ကျနော့်ကို လာသတင်းပေးတတ်တယ်။
.
ယာကွတ် ကလည်း ကျနော့်ကို အစားအသောက်နဲ့ တခြားအရာတွေ အဆင်ပြေအောင် စီစဥ်ပေးတယ်။ သူနဲ့ ထောင်ထဲမှာ အတူနေခဲ့ရတဲ့ ခြောက်လလုံးလုံးမှာ သူက ကျနော့်ကို နည်းမျိုးစုံနဲ့ ကူညီပေးခဲ့တယ်။ သူ့အခန်းက ကျနော့် အခန်းနဲ့ ကပ်ရပ်။ တခါတလေ ကျနော်တို့ အတူတူ မနက်စာ စားကြတယ်။ ပိုင်ရဲသူနဲ့ တခြားသူတွေလည်း လာတတ်ကြတယ်။ မနက်ပိုင်း အခန်းပြင်ထွက်လို့ရတဲ့ အချိန်တွေမှာပေါ့။
.
.
.
၂၀၂၁ ဇွန်လထဲက ကျနော့်မွေးနေ့မှာတော့ ယာကွတ်နဲ့ ကျနော့်မိတ်ဆွေတစုဟာ ကျနော့်အတွက် အစီအစဥ်လေးတခု လုပ်ပေးခဲ့ကြတယ်။ မည်သို့မည်ပုံ လုပ်ကြသည်မသိ။ လိုအပ်တဲ့ ပစ္စည်းတွေ မရှိပါဘဲ၊ မုန့်ဖို မရှိပါဘဲနဲ့ ကျနော့်အတွက် မွေးနေ့ကိတ် တလုံး လက်ဆောင်ပေးကြတယ်။ ကျနော့်ဘဝမှာ မြင်ဖူးသမျှ၊ စားဖူးသမျှ ကိတ်မုန့်တွေထဲမှာ အထူးခြားဆုံး မွေးနေ့ကိတ်တလုံးပါ။ ကျနော့်မှာ ကင်မရာတလုံး ရှိရင် ကောင်းမှာပဲလို့ စိတ်ကူးမိတယ်။ ဒါပေမဲ့ ဒီလို စိတ်ကူးက ပထမအဆုံးအကြိမ် မဟုတ်သလို နောက်ဆုံးအကြိမ်လည်း မဟုတ်ပါဘူး။ ကင်မရာတလုံးကို အခုလို မွေးနေ့ကိတ်ထက် ဝမ်းနည်းစရာ ကောင်းတဲ့ အဖြစ်အပျက်တွေ မှတ်တမ်းတင်ချင်လို့ လိုချင်ခဲ့မိတာ အကြိမ်ကြိမ်ပါပဲ။
.
.
.
အောင်ဝင်းဇော် ကလည်း ကျနော့နဲ့ ခပ်ခွာခွာ နေတယ်။ ဒေါ်စုရဲ့ ဥပဒေအကြံပေး ဦးကိုနီ နောက်ကို စီးပွားရေး အကြံပေးကလည်း လိုက်သွားနိုင်တယ် ဆိုတာမျိုးကို တခါထက် မက ပြောဆိုတာမျိုး ရှိခဲ့တယ်။ ကျနော်လည်း သူနဲ့ အဝေးဆုံးမှာ နေတယ်။
.
.
.
ကျနော်က အကျဥ်းသားတွေကြားမှာ ထူးထူးခြားခြား ဖြစ်နေတော့ တခါတလေ သူတို့က ရင်းနှီးတဲ့ အကြည့်တွေနဲ့ စိုက်ကြည့် နေတတ်ကြတယ်။ ကျနော့်ကို မသိတဲ့ သူတွေလည်းရှိတယ်။ ကျနော့်အကြောင်း သိသူတွေကတော့ ကျနော့်ကို ပြုံးပြကြ၊ လက်မ ထောင်ပြကြတယ်။ တခါတလေ လက်သုံးချောင်းတောင် ထောင်ပြတတ်သေးတယ်။
.
တချို့လည်း ကျနော့်နားကို ကပ်လာပြီး သူတို့ကို မေ့မသွားဖို့နဲ့ အခွင့်ရရင် သူတို့အကြောင်း လူတွေသိအောင် ပြောပေးဖို့ တောင်းဆိုကြတယ်။ ကျနော် သူတို့ကို မမေ့ပါဘူး။ ကျနော် မြင်ခဲ့ရတဲ့ သူတို့ရဲ့ ဒုက္ခတွေ၊ မတရား ခိုင်းစေခံရမှုတွေ၊ သူတို့တင်မက တနိုင်ငံလုံးမှာ ဖြစ်နေတဲ့ မတရားမှုတွေကို ကျနော် ဘယ်လိုမှ မမေ့နိုင်ပါဘူး။ ဒီစာအုပ်ကလည်း ဒီမတရားမှုတွေကို ဖော်ထုတ်ပေးတဲ့ ယာဥ်တမျိုးပါ။ အခုအချိန်ထိလည်း သူတို့ ခံစားနေရတဲ့ ဘဝတွေက ကျနော့်ကို ခြောက်လှန့်နေတုန်းပါ။
.
.
.
အစောင့်တယောက်က ကျနော့်ကို အတော် ရန်လိုတယ်။ သူ့အဖေက စစ်တပ်က အရာရှိကြီး တယောက်တဲ့။ ရွှေရောင် ရိုးလက်စ်နာရီ အတုကြီးတလုံးကို ဝတ်ထားလေ့ရှိတယ်။ ကျနော်က သူ့ကို “ရွှေနာရီ” လို့ နာမည်ပေးထားတယ်။ ကျနော်က အဲလို နာမည်ပေးထားတော့ တခြားသူတွေကလည်း လိုက်ခေါ်ကြတယ်။ တညနေမှာ သူက ကျနော့်ကို အခန်းထဲဝင်ဖို့ အတင်းအမိန့်ပေးတယ်။ အခန်းတံခါးပိတ်ဖို့ အချိန်တွေ အများကြီး လိုသေးတယ်။ သူ အဲလို လုပ်‌တော့ သတ္တိရှိလှတဲ့ ကျနော့်မိတ်ဆွေကြီး ယာကွတ်နဲ့ တွေ့ပါလေ‌ရော။ “မင်း နောက်တခါ အဲလို မလုပ်နဲ့။ သူ့အကြောင်း မင်းဘာမှ မသိဘူး။ ကောင်းကောင်းမွန်မွန် ဆက်ဆံ” လို့ ယာကွတ် က ပြောလိုက်တယ်။ အဲဒီနောက်ပိုင်းမှာတော့ ရွှေနာရီဟာ ကျနော့် အပေါ်မှာ အချိုးပြောင်းသွားပါတယ်။
.
.
.
စိတ်ပိုင်းဆိုင်ရာအရလည်း ကြောက်ရွံမှု၊ သောက၊ ပျင်းစရာကောင်းမှုတွေ ရောပြွန်းပြီး နေတယ်။ အချိန်တိုင်းမှာ တကယ့်စိတ်ဆင်းရဲစရာတွေ၊ တွေးပြီး ပုံကြီးချဲ့ စိတ်ဆင်းရဲရတာတွေနဲ့ ပြည့်နေတတ်တယ်။ ထောင်သားတိုင်းမှာ ကိုယ့်ဘဝ ကိုယ်မပိုင်ဘူး ဆိုတဲ့ ခံစားချက်တွေ ရှိနေတယ်။ အထူးသဖြင့် ကျနော်တို့လို နိုင်ငံရေးအကျဥ်းသားတွေအတွက် ခက်ခဲလှတယ်။ အများစုက လှုပ်လှုပ်ရှားရှား နေခဲ့ကြသူတွေ၊ ကိုယ့်ကြမ္မာ ကိုယ်ဖန်တီးမယ်ဆိုတဲ့ သူတွေ ဖြစ်ခဲ့ကြလို့ပါ။ အခုတော့ ကျနော်တို့က အာဏာရှင်သနားမှ ချမ်းသာရမယ် ဆိုတဲ့ အနေအထား။ အဲဒီ အာဏာရှင်တွေ ဆိုတာကလည်းသူတို့ အာဏာတည်မြဲဖို့ လူတွေ သတ်နေတဲ့ သူတွေ။ သူတို့ ရက်စက်ဖို့၊ အဆင်ခြင်မဲ့ လုပ်ဖို့၊ ကောင်းတာတွေ ဖျက်ဖို့လောက်ပဲ သိတာ။ အခုတော့ ကျနော်တို့က သူတို့ လက်ခုပ်ထဲကရေ။ ကျနော်တို့ကိုလည်း သူတို့ရဲ့ ရန်သူတွေလို့ အသတ်မှတ် ခံထားရတာလေ။
.
.
______________________________
ဘာသာပြန် – ​အောင်မိုး ( A K Moe )