သူမတူအကျဉ်းသား (အခန်း၈)

■ အခန်း(၈)
အဆက်အသွယ်ရခြင်း
+++++++++

တလလောက်အကြာမှာတော့ သံရုံးနဲ့ ထောင်အာဏာပိုင်တွေ သဘောတူညီချက်ရပြီး ကျနော် သံရုံးနဲ့ ဖုန်းတကြိမ် ပြောခွင့်ရတယ်။ အဲဒီမှာ သံရုံးက သဘောတူထားတဲ့ အချက်တွေ ကျနော့်ကို ရှင်းပြပါတယ်။ ကျနော် တလကို ဖုန်း လေးကြိမ် ပြောခွင့်ရမယ်။ တကြိမ်ကို မိနစ်၂၀ ကြာ ပြောခွင့်ရှိတယ်။ သံရုံးအနေနဲ့ အကြိမ်တိုင်းမှာ နိုင်ငံခြားရေး ဝန်ကြီးဌာနကို လျှောက်လွှာ တင်ရမယ်။ ဖုန်းဆက်ချင်တဲ့နေ့ မတိုင်ခင် ခုနှစ်ရက် ကြိုတင်ရမယ်။ တကယ်တော့ နိုင်ငံခြားရေးဝန်ကြီးဌာနဆိုတာ အာဏာသိမ်း စစ်ကောင်စီလက်အောက်မှာ ဘာမှ အရေးပါလှတာ မဟုတ်တော့ သူတို့ဆီတင်တဲ့ လျှောက်လွှာတွေကို ပြည်ထဲရေးဝန်ကြီးဌာနကိုပဲ ပို့တာပါပဲ။ ပုံမှန်အားဖြင့် ပြည်ထဲရေးဝန်ကြီး ဆိုသူက ခွင့်ပြုချက် ထုတ်ပေးရတယ်။
.
.
ကျနော့်အတွက် ဖုန်းတခါ ဆက်ဖို့ အတော့်ကို ကရိကထ များတယ်။ အပတ်တိုင်း ဖုန်းဆက်ဖို့ သွားရင် ကျနော်က ကိုဗစ်ကာကွယ်ရေးဝတ်စုံ (PPE) ကို အပြည့်အစုံ ဝတ်ရတယ်။ ဒါမျိုးကို နိုင်ငံရေး အကျဥ်းသားတွေကိုသာ လုပ်ခိုင်းပြီး တခြားသူတွေကိုတော့ လုပ်ခိုင်းလေ့ မရှိဘူး။ တကယ့်ကို ဟန်ဆောင်ပန်ဆောင် နိုင်တာ။ အစောင့်တွေနဲ့ တခြား အကျဥ်းသားတွေ တရားခွင်တက်ဖို့ ထောင်ပြင် ထွက်လိုက်၊ ဝင်လိုက်လုပ်ရင်တောင် ကိုဗစ်စစ်ပေးတာ မဟုတ်ဘူး။ ဒါပေမဲ့ ကျနော်ကတော့ ဖုန်းပြောရဖို့အတွက် ဒီလိုတွေဝတ်ရတာ တန်တယ်လို့ပဲ မြင်ပါတယ်။
.
.
ဖုန်းပြောတဲ့အခါတိုင်း ကျနော်က ကိုယ်ပြောမဲ့စကားကို သတိထားပြီးပြောတယ်။ တချို့ အကြောင်းအရာတွေကို လုံးဝ မပြောဘူး။ အထူးသဖြင့် မြန်မာနိုင်ငံမှာ ဖြစ်နေတဲ့ အခြေအနေတွေကို အထူးရှောင်တယ်။ သူတို့က ကျနော်ပြောတာတွေကို အသံဖမ်းထားပြီး တရားခွင်မှာ ပြန်သုံးနိုင်တယ်။ သတင်းအချက်အလက်တွေပေးပြီး သူလျှိုလုပ်နေပါတယ် ဆိုတာမျိုးပေါ့။ ကျနော် ပြောတဲ့ အကြောင်းအရာ အများစုက သာမန်အကြောင်းအရာတွေပါ။ စကားဝှက်တွေ ကြိုတင် စီစဥ်ထားခဲ့ပေမဲ့ မပြည်စုံလှပါဘူး။ ပြောဖို့လည်း မလွယ်ဘူးလေ။ ဖုန်းလိုင်းတွေကလည်း မကောင်းတော့ ဖုန်းဆက်တိုင်း အနည်းဆုံးတကြိမ်တော့ လိုင်းကျသွားတတ်တယ်။ တခါတလေလည်း ဟိုဘက်က ဘာပြောမှန်း အသေအချာ မကြားရဘူး။ မှန်းဆပြီး နေရတယ်။ လိုင်းကျသွားတဲ့ အချိန်တွေအတွက်လည်း အစားထိုး မပေးပါဘူး။ လိုင်းကျကျ၊ မကျကျ မိနစ်နှစ်ဆယ်ပြည့်ရင် ရပ်ရတယ်။
.
ပထမပိုင်းမှာတော့ ကျနော်က ကိုယ်ရေးကိုယ်တာတွေ သူတို့ရှေ့မှာ ပြောဖို့ နည်းနည်း ရှိန်နေမိတယ်။ နောက်ပိုင်းတော့ ကျနော်လည်း ဂရုမစိုက်တော့ဘူး။ ဂရုမစိုက်တော့တဲ့ အပြင်ကို “သူတို့ နားထောင်ပါစေ၊ ဒါမှ တခုခု သဘော‌ပေါက်သွားမှာ” ဆိုပြီး ပြောချင်တာ ပြောတော့တယ်။ ဒါကိုလည်း ကျနော်က ဗျူဟာတခုလို သုံးခဲ့တယ်။ အမြဲလိုလို လိုက်လေ့ရှိတဲ့ ထောင်အရာရှိက နောက်ပိုင်းမှာ ကျနော့်ကို ပြောတယ်။ ကျနော်နဲ့ ‘ဟာ’ ဆက်ဆံရေးကို ကြည့်ပြီး သူအားကျမိတယ်။ သူ့ဇနီးသည်ကိုလည်း ကျနော်တို့ပုံစံမျိုးနဲ့ ကြိုးစားပြီး ဆက်ဆံပါတယ်တဲ့။ ကျနော်လည်း အဲလိုကြားရတာ ဝမ်းသာပါတယ်။ သူ့အိမ်ထောင်ရေးကို ကျနော်တို့ ကယ်တင်လိုက်နိုင်တာလည်း ဖြစ်ကောင်းဖြစ်မယ်။
.
.
ဖုန်းပြောတာက ကျနော့်အတွက် အပြင်လောကနဲ့ ထိတွေ့ခွင့်ရခြင်း တမျိုးပါ။ နောက်တမျိုးကတော့ ပေးစာတွေပါ။ ဒီစာတွေကိုတော့ ‘ဟာ’ ပို့ပေးတဲ့ ပါဆယ်ထုပ်တွေကနေ ရတယ်။ ကျနော် မြန်မာပြည်ထောင်တွေထဲမှာ ရှိတုန်း ‘ဟာ’ က စာ အစောင်ရေ ၁၀၀ ကျော် ရေးပို့ခဲ့ပါတယ်။ စာတိုင်းတော့ ကျနော့်ဆီ မရောက်ပါဘူး။ ထောင်အရာရှိပေါ် မူတည်ပြီး တချို့စာတွေကို မရခဲ့ဘူး။ အများစုကတော့ ရောက်ပါတယ်။ ဒီလို စာတွေ၊ ဖုန်းထဲက အသံတွေနဲ့ သူဟာ ကျနော့်ရဲ့ စိတ်ဓာတ် မကျအောင် လုပ်ပေးနိုင်ခဲ့တယ်။ သူကြောက်တာတွေ၊ စိတ်ညစ်တာတွေကိုတောင် ကွယ်ဝှက်ထားခဲ့တယ်။ သူ့မှာလည်း စိတ်ပူစရာတွေက အများကြီး။ ဥပမာ ငွေရေးကြေးရေး။ အရင်က ကျနော်ပဲ ကိုင်တွယ်ဖြေရှင်းနေတာ။ အခုတော့ သူ့ဘာသာ ကိုင်တွယ်ရတယ်။ ပြီးတော့ စာသင်တဲ့အလုပ်လည်း အချိန်ပြည့်လုပ်ရတယ်။ ကျနော့်သမီးအတွက်လည်း အချိန်ပြည့် အမေလုပ်ရပြန်တယ်။ တကယ့်ကို စိတ်ပင်ပန်းစရာ ကောင်းလှပါတယ်။
.
.
အင်္ဂလိပ်စကားက သူ့ရဲ့ မိခင်ဘာသာစကား မဟုတ်ပါဘူး။ သူက ဗီယက်နမ်မှာ မွေးပြီး ၂၀၀၅ ခုနှစ်မှ သြစတေးလျကို ပထမဆုံးအကြိမ် လာခဲ့သူပါ။ ဒါပေမဲ့ သူ့ရဲ့ စာတွေက ကျ‌နော့်အတွက်တော့ တကယ့်ကို လက်ရာမြောက်ပါတယ်။ ကျနော် ဘက်လိုက်တာလည်း ပါချင်ပါမှာပေါ့။ အချစ်အကြောင်း၊ သစ္စာရှိမှုအကြောင်းတွေကို ဖွဲ့နွဲ့ထားတာ ဖတ်လို့ကောင်းတယ်။ ရိုးသားခြင်းကို အခြေခံထားပြီး သူ့ဆန္ဒတွေကို ရေးပြထားတယ်။ ကျနော့်လို မြန်မာပြည်ထောင်ထဲမှာ နေရသူအတွက် သူရဲ့ ရိုးသားခြင်းက အများကြီး အထောက်အကူ ဖြစ်စေတယ်။ ကျနော်တို့က တကယ့်အခြေအနေမှန်ကို ရင်ဆိုင်ကြရမယ်။ မရိုးသားတဲ့ မျှော်လင့်ချက်စကားတွေထက် သူ့ရဲ့ ရိုးသားတဲ့စကားတွေ ကျနော်ကို ပိုအားရှိစေတယ်။
.
သူ့ရဲ့ စာတွေထဲက ဝမ်းနည်းတာတွေ၊ ကြောက်တာတွေ၊ အထီးကျန်တာတွေကို ရင်ဖွင့်ထားတယ်။ သူ ကျနော့် ကိုပို့တဲ့ စာတစောင်ထဲမှာ အခုလို ရေးထားတယ်။
.
“ကျမ အကို့အသံကို လွမ်းတယ်။ အကို အိမ်က ထွက်သွားရင် ချန်ထားတတ်တဲ့ ဖုန်းပေါ်က အသံတွေကို ကျမ အကြိမ်ကြိမ် ပြန်နားထောင်မိတယ်။ တချို့က အရမ်းရယ်ရတယ်။ ကျမ အခုထက်ထိ အသံထွက်ပြီး ရယ်မိတုန်းပဲ။ အကို အများကြီး သိပ်မစဥ်းစားပါနဲ့။ ကျမ ပို့ပေးတဲ့ စာအုပ်တွေပဲ ကြိုးစားဖတ်ပြီး ပျော်အောင်နေပါ။ ဆင်းရဲတာတော့ ခဏသည်းခံပေါ့။ ကျမတို့ ပြန်တွေ့ရဖို့ နီးပါပြီ။”
.
ကျနော် အကြိုက်ဆုံး စာသားလေး တခုကိုလည်း သူက ထည့်ရေး ပေးထားတယ်။
.
“နောက်ဆုံးတနေ့ အိမ်ပြန်လာခဲ့ရင် လုံလောက်ပါပြီ။”
.
တခါတလေမှာလည်း သူ ကျနော့်ဆီလာချင်တယ် ဆိုတာမျိုးတွေ ရေးတတ်တယ်။
.
“ဖြစ်နိုင်ရင် ကျမ မြန်မာပြည်ကို လာချင်တယ်။ အကိုနဲ့ နီးနီးနေချင်တယ်။ ပြီးရင် ထောင်ဂိတ်ဝနားမှာ မယောင်မလည် လုပ်ချင်တယ်။ တကြိမ်မဟုတ် တကြိမ်တော့ အကို့ကို ခဏ ဖြစ်ဖြစ် မြင်ချင်မြင်ရမှာပေါ့။ ဖြစ်နိုင်ရင် ကျမ အကိုနဲ့ နေရာချင်း လဲလိုက်ချင်တယ်။”
.
.
______________________________
ဘာသာပြန် – ​အောင်မိုး ( A K Moe )