“အမှောင်ဘက်ခြမ်းသို့ လက်ကမ်းဝံ့သူများ”
မြရဲလွင် (ဝေးလွင့်ငှက်)အမှောင်ဘက်ခြမ်းမှာ ပျော်နိုင်ဖို့ ပညာရေးကိုခုတုံးလုပ်ပြီး ဖြူစင်တဲ့ ကလေးငယ်တွေရဲ့ ရသင့်ရထိုက်တဲ့ ကျောင်းသား အခွင့်အရေးတွေကို ကျောင်းဆရာ၊ ဆရာမတွေကနေတဆင့် စနစ်တကျ ရိုက်ချိုးခိုင်းဦးမယ်။ ဒါဟာ ဖန်တရာထပ်နေတဲ့ လုပ်ကွက်တွေပဲ …
အမှားကို အမှားလို့ သိခွင့်မရနိုင်မည့် ပညာရေးစနစ်က ကြီးထွားလာမည့် လူငယ်လေးတွေဟာ နိုင်ငံအတွက် ဘယ်လောက်ထိ အကျိုးပြုနိုင်မှာလဲ … ချည့်နဲ့လို့ အားမရှိတော့တဲ့ အမိနိုင်ငံတော်ကြီးအတွက် စစ်မှန်တဲ့ ပညာရေး စနစ်ဟာ သိပ်ကို အရေးကြီးတယ်မဟုတ်လား …
ဒီနိုင်ငံဟာ အနာဂတ်ကို မျိုးဆက်သစ် လူငယ်လေးတွေနဲ့အတူ ကောင်းမွန်ပြီး လှပတဲ့ ခရီးရှည်ကြီး ထွက်ရဦးမယ် …
အာဏာပေါ်မှာ တပ်မက်ရူးသွပ်ခြင်းဟာ သိပ်ကိုကြောက်စရာကောင်းတယ် … အာဏာရူးတဲ့ ခေါင်းဆောင်ဟာ ပေါရိသာဒထက်ကို ကြောက်ဖို့ကောင်းလှတယ်ဆိုတာ မျက်ဝါးထင်ထင် တွေ့မြင်ရမယ်လို့ မတွေးမိခဲ့ဘူး … အခု ငါတို့တွေ့ရပြီ၊ ခေတ်သစ် ပေါရိသာဒကိုပေါ့၊ သိပ်ကို ကြောက်စရာကောင်းတယ် …
ကလေးငယ်တွေအတွက် ရသင့်ရထိုက်တဲ့ မှန်ကန် တည့်မတ် ကောင်းမွန်တဲ့ ပညာရေးစနစ်ကြီးကို ဝါးမျိုခြင်း၊
အမှောင်ဘက်ကို ဆွဲခေါ်ခြင်း … တကြိမ်တည်းနဲ့ မျိုးဆက်သစ်လူငယ်များစွာရဲ့ ဦးခေါင်းကို ဖြတ်တောက်ပြီး အာဏာမြဲဖို့ ယဇ်ပူဇော်မှု … ပေါရိသာဒကမှ ဆရာကောင်းနဲ့တွေ့ပြီး ဆရာကောင်းမိတ်ကောင်းစကားကို နားထောင်ပြီး လမ်းမှန်ရောက်ခဲ့ပါသေးရဲ့ …
အာဏာရူးတွေကို လမ်းမှန်ရောက်ဖို့ ခေတ်သစ် သုတသောမတွေ လိုအပ်လှတယ် … သူတော်ကောင်းတွေနဲ့သာ ထိုက်တဲ့ မွန်မြတ်လှတဲ့ သင်္ကန်းတွေဟာလည်း မုဆိုးတွေနဲ့ မလိုက်ဖက်လှဘူး … နေဝင်ချိန်တိုင်းဟာ နိုင်ငံသားတိုင်းကို ကမ္ဘာ့အလယ်မှာ မျက်နှာမညှိုးငယ်ရအောင် ဆောင်ကြဥ်းနိုင့်မည့်၊ အာဏာရှင်ကို ဖျက်ဆီးနိုင်မည့် နေဝင်ဆည်းဆာအချိန်အခါသာဖြစ်ဖို့ လိုအပ်ပါတော့သည်။
မင်းဆိုးမင်းညစ်တို့ ကခုန်ပျော်ပါးကြတဲ့အခါ ပြည်သူတွေသည်သာ ခါးကော့အောင် အနင်းခံကြရသည်သာ … ခေတ်သစ်ပေါရိသာဒ … ဘယ်မှာလဲ ခေတ်သစ် သုတသောမ၊ စာသင်ခန်းထဲက ကလေးတွေရဲ့ခေါင်းနဲ့ လူ့အဖွဲ့အစည်းတရပ်လုံးကို ဖျက်စီးမည့် ယဇ်ပူဇော်မှုတွေ၊ ဒါဟာအမှောင်ဘက်ခြမ်းပဲ …
နေဝင်သွားခြင်းက မှောင်မိုက်ခြင်းအစစ် မဟုတ်ဘူး၊ နိုင်ငံတခုရဲ့ လှပခြင်း ဖွံ့ဖြိုးခြင်းကို အဓိက ကျားကန်ထားတဲ့ ပညာရေးမရှိသည်ကသာ စစ်မှန်တဲ့ မှောင်မိုက်ခြင်း။ အဲ့ဒီအတွက် အောင်မြေမလိုဘူး … အမှောင်ဘက်ခြမ်းဟာ အောင်မြေနင်းစရာမလိုဘူး၊ သိပ်ကိုကြောက်စရာကောင်းတယ် …
မတလုံးဖြုတ်လိုက်ရုံနဲ့ ကမ္ဘာဟာ ပျက်စီးနိုင်တယ်လို့ ထင်လား၊ မရှိသင့်တဲ့နေရာမှာ မတလုံး အစားဝင်လာခြင်းကကော နိုင်ငံကို ခြောက်ခြားသွားစေနိုင်တာပဲ။
ရှိသင့်ရှိထိုက်တဲ့ တကယ်ဖြစ်ခဲ့ တကယ်ရှိခဲ့တဲ့ အမှန်တရားတွေရဲ့ရှေ့မှာ မတလုံးတပ်ပြီး ဝါဒမှိုင်းဖြန့်ခြင်းက အထိနာခြင်းဆိုတာထက် ပိုတယ် … ဒါပေမယ့် ခုတော့ မရတော့ဘူး … ဒီနေအကွယ်မှာ အာဏာရှင်ဟာလည်း တဖြည်းဖြည်းမှုန်ဝါး ပျောက်ကွယ်သွားရမယ် …
လူးသားစားခြင်းထက် ပိုကြောက်စရာကောင်းတဲ့ အာဏာယစ်မှု … စက်ဆုပ်ဖွယ်ကောင်းတဲ့ အာဏာယစ်မှုဟာ အချိန်ကြာကြာ တည်မြဲခြင်းမရှိလေ နိုင်ငံ ကောင်းလေပါပဲ …။
Nov 10 2024
Be the first to comment