Month: April 2025

“တော်လှန်ရေး ဘယ်တော့ပြီးမလဲ” နေဘုန်းလတ် တော်လှန်ရေး ဘယ်တော့ပြီးမလဲ ဆိုတဲ့ မေးခွန်းတခု ရှိပါတယ်။ ကိစ္စရပ်တခု ပြီးပြတ်တယ်ဆိုတာဟာ အဲဒီကိစ္စတခုအတွက် သတ်မှတ်ထားတဲ့ ပန်းတိုင်၊ ဦးတည်ရာတွေဆီကို ရောက်ရှိသွားခြင်းဖြစ်တယ်လို့ ဒီလိုပဲ မှတ်ယူပါတယ်။ ဒါ့ကြောင့် အထက်ကမေးခွန်းနဲ့ ပတ်သက်ပြီး အဖြေပေးကြတဲ့နေရာမှာ ပန်းတိုင် သို့မဟုတ် ဦးတည်ရာ သတ်မှတ်ပုံ မတူညီခြင်းတွေအပေါ်မှာ အခြေခံပြီး အဖြေတွေ ကွာခြားသွားနိုင်မယ် ထင်ပါတယ်။ အခု ဒီဆောင်းပါးမှာတော့ လက်ရှိ နွေဦးတော်လှန်ရေးမှာ ပါဝင်နေတဲ့ […]

‘ရွက်နုတရွက်ကြွေလွင့်ခဲ့တယ်’ ခွန်းနီ ခပ်သုန်သုန်တိုက်တဲ့လေရူးကို အတ္တမဲ့စွာခံစားကြည့်လိုက်တယ် ဘာပြန်ရလိုက်သလဲဆိုရင် လွတ်လပ်စွာအထီးကျန်မှုပဲရှိမယ်။ တိုက်ချင်ရာတိုက်ခဲ့ပြီး မိုက်ချင်ရာမိုက်ခဲ့ကြလို့လေ လွတ်လပ်ပေါ့ပါးတယ်ထင်ရပေမဲ့ အထီးကျန်ခြင်းဟာလေးလံလွန်းပါတယ်။ မင်းမရှိရင်မဖြစ်ဘူးဆိုပြီး မင်းမရှိလဲတစ်ဖွဖွဆိုမိနေတတ်တုံး လက်ပံတွေပွင့်ရင်လဲပြန်လာမှာမဟုတ်တော့ဘူး ဒီနွေဦးဟာမင်းနဲ့မဆိုင်တော့သလိုမျိုး။ ဒါဟာငါ့ထင်မြင်ယူဆချက်ပါပဲ မင်းပြန်လာတာမျိုးလဲဖြစ်နိူင်တာပဲလေ မသိစိတ်ရဲ့တောင်းတမှုကို သိစိတ်ဟာမဖြည့်ဆည်းနိူင်မှတော့လွမ်းရတာပါပဲ။ နွေဦးရဲ့ရွက်ကြွေတွေဟာသစ္စာရှိတယ် ရွက်နုဆိုတာတစ်ရွက်မှမပါဘူး ကြွေသမျှရွက်ဟောင်းတွေလဲဘာကိုမှမဆန့်ကျင်ဘူး အားလုံးဟာသူ့ဆင့်ကဲဖြစ်စဥ်တွေအတိုင်းပဲ။ ငါတို့နွေဦးမှာတော့ကြွေသမျှကရွက်နုတွေများတယ် မင်းဟာလဲအချိန်အခါမဟုတ်ကြွေခဲ့ရတာ နှမြောတသဖြစ်ခြင်းနဲ့ဂုဏ်ယူရခြင်းရဲ့ကြားမှာ ငါရပ်နေခဲ့တာကြာပါပြီအမ်စောရယ်။ ငါတို့တွေမပြီးသေးဘူးဆို အခုကျပြီးပြီလား မင်းရဲ့အေးစက်စက်ခန္ဓာကိုယ်လေး တိမ်တွေအဖြစ်ပြောင်းသွားတာငါမြင်ရတယ်။ အဲ့ဒီနေ့ကငါမငိုဖြစ်ခဲ့ဘူးရယ် တစ်နေ့တည်း ကုန်မယ့် မျက်ရည်မှမဟုတ်တာ ငါ့ကြေကွဲမှုဟာဒီတစ်ရက်နဲ့မလုံလောက်ခဲ့ဘူး […]

“လိမ္မော်နုရောင် ရေငွေ့နှင့်အတူ (His Side)” အိမ့်ဘုန်းစစ်သော် (ကျောင်းသားလက်ရုံးတပ်တော်) “မြေမှုန့်တွေ လွင့်ပျယ်နေတယ်။ ဆောင်းတွင်းနွေဟာ သိပ်ပူမှန်း အမှန်တကယ်သိခဲ့ရတဲ့‌နေ့ပါပဲ။ ကျ​နော် အများကြီးမမျှော်လင့်တော့ပါဘူး။ ကျ​နော့်ရဲ့ အပြာရောင်ရေငွေ့လေး အဆုံးမသတ်သွားသ၍ လုံလောက်ပြီ။ တော်လှန်ရေးပြီးလို့ ကျ​နော်တို့အိပ်ခန်းလေးထဲ ဆေးအတူသုတ်နိုင်ခဲ့ရင် လုံလောက်ပါပြီ။” လက်ရှိမှာ ကျနော်ရင်ဆိုင်နေရတဲ့ အခက်ခဲတခုပါပဲ။ ကျနော်တို့နိုင်ငံဟာ အင်မတန် ဖျား‌နာနေခဲ့တယ်။ ပြည်သူလူထုက ဒုက္ခရောက်နေတယ်။ ကျနော် ကြည့်နေရတယ်။ ကျနော် ကြည့်နေမိတယ်။ သည့်ထက်ပိုပြီးတော့လည်း ဘာမှ […]

“ဝေလေဝါးလား’ ရွက်စိမ်း ရေခဲမုန့်ကို အိမ်သားအဖြစ် အိမ်ပေါ်တင်ဖို့ပြောနေတဲ့ ဘိုးတော်ရဲ့ အပြင်ကမ္ဘာမှာ ရေခဲမုန့်က ဇွန်ဘီဗိုင်းရပ်စ်လို စကြာဝဠာတစ်ခုလုံး၊ နေအဖွဲ့စည်း၊ နေပြင်ပအဖွဲ့စည်း၊ အကုန်လုံးကို ကူးစက်နေပါပြီ။ ဒါကို သူမသိမှန်းလည်း အခုကဗျာကို ရေးနေစဥ်မှာလည်း သိနေတယ်။ သူကတော့ သိပုံမရဘဲ မီနီမတ်ကဝယ်လာတဲ့ ခေါက်ဆွဲပြုတ်ဗူးကိုပဲ ဆက်စားနေတာဖြစ်တယ်။ မီးဆလိုက်တွေကို ငြင်းဆန်တဲ့အချိန်မှာ MC ရဲ့ မိုက်ကိုင်ထားသူတွေ လေထဲတင် ပြန့်နှံ့လာတဲ့ရောဂါပိုးအဖြစ် ပြောင်းသွားတယ်။ နွားခြေရာခွက်ကို ပင်လယ်ထင်ပြီး ရွက်လွှင့်ဖို့လှေတွေ […]

“ပန်းနွေမှာတမ်း” စိမ်းသစ် သားရေ … လူကလေး … မင်းကိုမွေးဖို့လေ အမေ့မှာ မနည်း ကြိုးစားခဲ့ရတယ်ကွဲ့။ မင်းကိုယ်ဝန်ကို အမေလွယ်ထားရတုန်းက မင်းအဖေဟာ အမေ့ကို ဘာမှမခိုင်းဘူးကွဲ့။ အမေ့ဗိုက်ထဲက သူ့ရင်သွေးလေးကိုပဲ ဂရုစိုက်ဖို့ မှာခဲ့တယ်။ တနေ့‌တနေ့ မင်းကိုယ်ဝန်ကြီးကို လွယ်ပြီး သွားရလာရတာ မလွယ်ဘူး။ အမေ့မှာ ခြေလှမ်းတလှမ်း လျှောက်ဖို့ကို မနည်း ကြိုးစားခဲ့ရတာကွဲ့။ မင်းကိုမွေးတုန်းကလေ မင်းအဖေဟာ ပျော်လွန်းလို့ ထတောင်ခုန်တယ်။ ဒါသူ့သားဆိုပြီး တလမ်းလုံးကို […]

‘ငလျင်ပြီး ပြန်လည်ထူထောင်ရေး တရား’ ရဲဘော်အေ ပူတာအိုကနေ ဇီယာဒမ်းဘက်ရောက်သွားတော့ အိမ်တွေရဲ့ အိမ်အောက်ခြေတိုင်တွေဟာ မြေဝင်မဟုတ်ဘဲ ကျောက်တုံးအကြီးတွေအပေါ်တင်ထားတာ တွေ့ခဲ့ရဖူးတယ်။ ကျောက်တုံးတွေကလည်း ကျောက်ဖျာလို အပြားလိုက်မဟုတ်ပဲ အောက်ခြေက ခပ်ဝိုင်းဝိုင်းတွေ။ အိမ်တွေရဲ့ အလျား အနံကလည်း ရှည်လွန်းခြင်း၊ ကျယ်လွန်းခြင်းမရှိဘဲ သင့်လျော်တဲ့ အချိုးအဆ ရှိနေတယ်။ ဒေသခံတွေ မေးကြည့်တော့ ဒါက ရိုးရာဖြစ်တယ်လို့ပဲ သိခဲ့ရတယ်။ နောက် တွေးကြည့်တော့ မြေပြိုတာများတော့ အိမ်တွေကို အလွယ်တကူ ရွှေ့နိုင်အောင်၊ […]

“တော်လှန်ရေးဦးတည်ရာနဲ့ ရလဒ်” – သတင်းသုံးသပ်ချက်ဆောင်းပါး – ■ ​ကျော်​ဇောခိုင် ဒီအပတ်အတွင်း စစ်ကောင်စီဟာ စစ်ကိုင်းတိုင်းထဲက မြို့တွေဖြစ်တဲ့ အရာတော်၊ ဝက်လက်၊ မြင်းမူ၊ ကနီ၊ မင်းကင်း၊ ကလေးဘက်တွေကို တနယ်မဟုတ်တနယ် နေ့စဥ်ဆိုသလို လေကြောင်းကနေ တိုက်ခိုက်ခဲ့တယ်။ စစ်ကိုင်းနဲ့အပြိုင် မန္တလေးအထက်ပိုင်းက သပိတ်ကျဥ်း၊ စဉ့်ကူးနဲ့ မတ္တရာမြို့တွေလည်း ဗုံးကြဲတိုက်ခိုက်ခံရမှုထဲ ပါဝင်တာကိုတွေ့ရတယ်။ ဒါ‌ကြောင့် အင်းတော် ကျသွားပြီးတဲ့နောက်ပိုင်း စကစဟာ စစ်ကိုင်းနဲ့မန်းကို ပြန်ပြီး တင်းထားဖို့လိုတယ်လို့ […]