“မြေနိမ့်ရာလှံစိုက်တာပေါ့”
■ မောင်ဇိုဖေ
“မြေနိမ့်ရာလှံစိုက်တာပေါ့”
ဆိုကြတော့ နိုင်ငံတော်ကရယ်တယ်။
“ကံဆိုးမသွားလေရာမိုးလိုက်ရွာ”နေတော့တာပဲဆိုကြပြန်တော့
နိုင်ငံတော်ဟာခွက်ထိုးခွက်လန်ကိုထိုင်
ရယ်ချတော့တာပဲ။
ပြီးတော့သူ့မျက်ရည်တွေကိုလူမသိအောင်သုတ်တယ်။
အမလေးရယ်လိုက်ရတာဖတ်ဖတ်မော
ရင်ဘတ်နောက်မှာကျောဆိုပြီး
ဆို့နင့်စွာသူငိုပြန်တယ်။
ဆောင်းဦးတဲ့၊မိုးဦးနဲ့နွေနှောင်းရယ်တဲ့
အရပ်ရှစ်မျက်နှာကမိသားစုတွေကမ္ဘာမြေပေါ်ကအဓိပ္ပာယ်မဲ့ရုတ်တရက်
ပျောက်ဆုံးနေကြရ။
လကွယ်တပေါင်းသမားညိုမှာ
ဘီလူးနက္ခတ်ရောင်ဝါအောက်
တဆွေလုံးတမျိုးလုံးမြေကြီးအောက်
အရှင်လတ်လတ်ပျောက်သွားမယ်လို့
ဘယ်သူထင်ပါ့မလည်းဆိုတော့
နိုင်ငံတော်ဟာဆံပင်ဖားလျားနဲ့
စိတ်လွတ်ကိုယ်လွတ်
တဟားဟားရယ်ချလိုက်တယ်ပြီးတော့
ရုတ်တရက်အရယ်ရပ်ပြီးမြေကြီးပေါ်လေးဖက်ထောက်ကပ်
နားထောင်ပြီးရှုးတိုးတိုးခဏလောက်တိတ်တိတ်နေကြစမ်းဆိုပြီးလှမ်းငေါက်လိုက်တယ် တလောကလုံးတိတ်စီတ်သွားပြီဆိုတော့မှမြေထဲကျွံကျနေတဲ့ကွန်ကရစ်ပုံထဲကထိုးထွက်နေတဲ့အုတ်မြစ်ချထားတဲ့သံတိုင်ကြီးကြီးတချောင်းကိုတဒေါက်ဒေါက်ခေါက်ပြီးဆက်နားထောင်လို့နေတယ်။
ထပ်ထပ်ခေါက်တယ် ခဏနေတော့ဝမ်းသာအားရထရယ်ပြီးအောက်မှာလူရှိနေသေးတယ်ဒီနေရာကိုဆက်တူးကြဆိုပြီးနိုင်ငံတော်ဟာအရူးတယောက်လို့နောက်တနေရာကိုထွက်ခွါသွားလေရဲ့။
မတ်.၂၉.၂၀၂၅
မတ်-၂၈-၂၀၂၅ခုနှစ်ငလျင်ဘေးကြုံရသောမိသားစုဝင်များသို့။
Be the first to comment