‘Where’re you going to brother?’
ဂနိုက်ဒီရက်ထဲ အကြိမ်ပေါင်းများစွာနားထောင်ဖြစ်နေတဲ့ ဦးကျော်ဟိန်းရဲ့ အကိုရေဘယ်ကိုသွားမှာလဲ သီချင်းပေါ့။ အကျအဆုံးအထိအခိုက်များနေတဲ့ စိတ်ပိုင်းဆိုင်ရာအခြေအနေတွေကို သီချင်းနားထောင်လိုက် ပေါ့ဒ်ကတ်တွေနားထောင်လိုက်နဲ့ ထွက်ပေါက်ပေးနေတာ အချိန်တခုကြာပေါ့။
သီချင်းထဲမှာပါသလို စိတ်အရမ်းပင်ပန်းပြီး ဘာလုပ်ရမလဲမသိတော့တဲ့အခါ “Where’re you going to brother? မေးခွန်းလေး ကြားရဲ့လား၊ ရည်ရွယ်တာတွေခြေဦးတည့်ရာ ဘယ်ကိုသွားမလဲတွေးမရတုန်း၊ မင်းသွားတဲ့လမ်းကောင်းရင် ငါလဲလိုက်မလို့ မင်းနည်းနည်းလောက်ပြောခဲ့ဦး” ပေါ့။ ကိုယ့်စိတ်ကိုယ်ပြန်မေးခွန်းထုတ် ကော်ဖီတခွက်ဖျော် ဆေးလိပ်ဘူးဆွဲ ဂျောင်တဂျောင်ဂျောင်ကပ် နားကြပ်တပ် သီချင်းနားထောင်ဖြစ်တဲ့အခိုက်အတန့်တွေဟာ ပင်လယ်ပြင်ထဲမှာ ရုတ်တရတ် အချက်ပြမီးကျည်ကိုတွေ့လိုက်ရသလို ကိုယ့်အသက်ကိုဆွဲဆန့်နေရတဲ့ ကောက်ရိုးတမျှင်စာတွေ။
“တခါတရံ ငါဘယ်လဲ ခံစားဆဲမှာ… ၊ မင်းသွားတော့မယ် ဟို အဝေး ဟေး …” တဲ့။
မီးစွဲနေတဲ့စီးကရက်ထိပ်က အတောင့်လိုက်ဖြစ်နေတဲ့ပြာသားက ဒူးကွေးပြီး ရင်ညွန့်ကပ်ထိုင်နေတဲ့အချိန် ခြေဖမိုးကျလာသလိုမျိုး ဘာရယ်ကြောင့်မသိပေမဲ့ အသက်ဆက်ရှင်ဖို့တွေးရတဲ့ စိုးထိတ်ဖွယ်ရာအစိုင်အခဲကာလတွေ။
“စဉ်းစားဦး လမ်းရွေးချယ် ဘယ်ကိုလဲ၊ အကောင်းဆုံး တွေးကြည့်လိုက်ဦး “ အနှစ်သာရတိုင်းမှာ ငါဗဟိုပြုနေတဲ့အတွေးတွေပတ်ချာလည်ဝိုင်းနေတဲ့ ကမ္ဘာကြီးကိုရော ကိုယ့်က်ိုကိုယ်ရော ပြန်ရခဲ့ရတယ်။ ကိုယ့်စိတ်ကိုယ်အသေအလဲမေးရတယ် “ ဘယ်ကိုလဲအကိုရေ ပြောသွားဦး“ ပေါ့။
“ငါတကယ် တွေဝေ၊ မင်းပဲတွေးဦးကွာ မင်းသွားတော့မယ် ဟိုးအဝေး ဟေး“။
ကျနော်တို့ ပင်ပန်းခက်ခဲတွန့်ဆုတ်နေရတယ်။ တခုခုကိုမဖြစ်မနေရွေးချယ်ဖို့ ဆုံးဖြစ်ရတော့မယ့် အခိုက်အတန့်တိုင်းမှာပေါ့။
ရွေ့ပြောင်းနိုင်ငံသားအဖြစ် ဆက်တောင့်ခံမလား၊ ဒုက္ခသည်အဖြစ်ခံယူပြီး နောက်ထပ်နိုင်ငံတခုခုမှာ ကားမောင်းမလား၊ ဆူရှီလိပ်မလား စသည်ဖြင့် တခုခုကို ရွေးချယ်ရတော့မယ့် အခြေအနေတွေကို ဘယ်အရာကဆုံးဖြတ်ပေးမလဲ ကိုယ်ကိုယ်တိုင်မသိတော့ဘဲ တော်ပြီအသက်ရှင်နေသေးတာပဲ ငါနဲ့အတူတူရုန်းကန်ပေးနေတဲ့သူတွေအများကြီးပဲဆိုပြီး ရသေ့စိတ်ဖြေ အကြိမ်ကြိမ်အခါခါ။ တခါတရံတော့လဲ ချုံးပွဲချငိုကြွေးလိုက်တယ်။
ကျနော်ဟာ ယောက်ျားတွေ မျက်ရည်မကျရဘူး သန်မာရမယ်ဆိုတဲ့ အယူအဆကို တယ်လက်မခံလှပါဘူး။ အရှိန်တခုအထိခံစားမှုကထိန်းမရတော့တဲ့အခါ “စဉ်းစားတုန်း စွမ်းအားနည်း စွမ်းအားနည်း တွေးရင်လမ်းပျောက်သွား ဟိုအဝေး ဟေး ဟေ ဝေး …..”အပိုဒ်ကိုနားထောင် မျက်ရည်ပေါက်ပေါက်ကျ ငို။
သီချင်းတွေဟာ နားတွေကနေတဆင့် နှလုံးသားထဲအထိစိမ့်ဝင်တယ် နောက်တော့ စိတ်အစိုင်အခဲတွေကို ကိုယ်နဲ့ဝေးရာကို ခေါ်သွားစေတယ်ဆိုတဲ့အယူအဆကို ကျနော်သဘောကျတယ်။ ဂျော့ဂေါ်ဒင်ဘိုင်ရွန်ပြောသလိုပဲ “နေရာတိုင်းမှာ ဂီတရှိတယ် နားရှိနေမဲ့လူတိုင်းအတွက်ပေါ့“။ ခံစားသက်ဝင်နိုင်သရွေ့ သီချင်းတပုဒ်နဲ့အတူတူ အရာရာစီးမျော ရှာဖွေ။ သီချင်းတပုဒ်ထပ်လဲ ပိုကောင်းပိုမှာပေါ့။
အများကြီးတွေးဖို့မလိုဘူး။
“သွေးတိုးစမ်း လမ်းရွေးချယ် မောတုန်း၊ အားကောင်းတဲ့လက် လမ်းပြဦး ၊ တကယ်ပါပဲ အကိုရေ ပြောထားဦး” သီချင်းတွေနားထောင် ရှာဖွေ ပြန်ထ မထနိုင်ဘူးလား သေရဲရင်သေပေါ့။
24 AUG, 2025
“_” စာသားများသည် ဦးကျော်ဟိန်းသီချင်းထဲမှ
စာသားများဖြစ်သည်။
Be the first to comment