အက်ဆေး

“လူရှာထွက်ခြင်း” ခန့်ဝေး မျိုးသန့်ဇင်ဟိန်းကို တွေ့မိကြသေးလား မျိုးသန့်ဇင်ဟိန်း ၊ အေး ဟုတ်တယ် မျိုးသန့်ဇင်ဟိန်းကို … အင်း ဟုတ်တယ် ဟုတ်တယ် သွားတက်ကလေးနဲ့ ရယ်ရင်ပဲဖြစ်ဖြစ် စကားပြောရင်ပဲဖြစ်ဖြစ် သိသာတယ် နောက်ပြီးတော့ စကားပြောရင်လည်းအေးအေးလူလူရှိတယ်။ ခင်ဗျားတို့တော့ ဘယ်လိုထင်လဲမသိဘူး ကျနော်တော့ အဲဒါကို သိမ်မွေ့တယ်လို့ထင်တယ်။ အင်း ဟုတ်တယ် အရပ်က ငါးပေခြောက်လောက်ရှိမယ်၊ ဟုတ်တယ်ဟုတ်တယ် ပိန်တာလည်းမဟုတ်သလို ဝတာလည်းမဟုတ်ပြန်ဘူး မဆိုးဘူး၊ သူ့ကို စစ်ယူနီဖောင်းနဲ့ ကျနော်မြင်ဖူးတယ် […]

“ကျနော်တို့ သူငယ်ချင်းတွေ” မောင်သစ်အောင် အာဏာသိမ်းကာလမစခင် ကိုဗစ်ကာလထဲက ကျနော်တို့သူငယ်ချင်းတွေ ကွဲကွဲပြားပြား ဖြစ်ကုန်ကြတယ်။ ခု‌တော့ တချို့ကလည်း အလုပ်ခွင်ထဲမှာ မိန်းမတွေ ဘာတွေရ၊ တချို့ကလည်း မိသားစုကို ပြန်ထောက်ပ္ပံကြရ၊ တချို့ကတော့ ဘယ်တော့ပြန်လာရမယ် မသိတဲ့လမ်းကို လျှောက်ကုန်ကြရဲ့။ အရင်က ဂိမ်း အတူတူဆော့ဖူးကြတဲ့ အချိန်တွေ၊ ထန်းရည် တူတူခိုးသောက်ကြတဲ့ အချိန်တွေ ၊ရန်ဖြစ်ခဲ့ကြတဲ့ အချိန်တွေ အကုန်လုံးဟာ အမှတ်ရစရာတွေချည်းပဲ။ သူငယ်ချင်းတွေထဲမှာ ခိုတဲ့ကပ်တဲ့ကောင် တချို့ကိုတော့ ကျနော်တို့ […]

‘ဒါ … ရန်သူ့နယ်မြေ’ ရီဗော်တီ ကျနော် ကားဂိတ်ကိုရောက်တော့ ညနေ အတော်စောင်းနေခဲ့ပါပြီ။ လှည်းတန်းကနေ အောင်မင်္ဂလာကားဝန်းဆီ သွားတဲ့လမ်းတလျှောက် ကျနော်ဟာ အတွေးများစွာနဲ့ ငေးမောရင်း သက်ပြင်းတွေချမိတာလည်း အခါခါပါပဲ။ “ဘယ်အချိန်မှ ငါဟာ ရန်ကုန်မြို့ကြီးဆီ ပြန်ရောက်မှာလဲ” ဆိုတဲ့ အတွေးအပြင် “ပြန်ရော ရောက်ဖြစ်ပါဦးမလား” ဆိုတဲ့ အတွေးတွေကြောင့်ပဲ ဖြစ်ပါတယ်။ အခုသွားမယ့်ခရီးဟာ တော်လှန်ရေးနယ်မြေ၊ လွတ်မြောက်နယ်မြေလို့ အများက သက်မှတ်ထားကြတဲ့ ကရင်ပြည်နယ်ဆီကိုပါ။ အစစ်အဆေးများတဲ့ကာလဖြစ်လို့ ညဘက်ကိုရွေးပြီး […]

“လိမ္မော်နုရောင် ရေငွေ့နှင့်အတူ (His Side)” အိမ့်ဘုန်းစစ်သော် (ကျောင်းသားလက်ရုံးတပ်တော်) “မြေမှုန့်တွေ လွင့်ပျယ်နေတယ်။ ဆောင်းတွင်းနွေဟာ သိပ်ပူမှန်း အမှန်တကယ်သိခဲ့ရတဲ့‌နေ့ပါပဲ။ ကျ​နော် အများကြီးမမျှော်လင့်တော့ပါဘူး။ ကျ​နော့်ရဲ့ အပြာရောင်ရေငွေ့လေး အဆုံးမသတ်သွားသ၍ လုံလောက်ပြီ။ တော်လှန်ရေးပြီးလို့ ကျ​နော်တို့အိပ်ခန်းလေးထဲ ဆေးအတူသုတ်နိုင်ခဲ့ရင် လုံလောက်ပါပြီ။” လက်ရှိမှာ ကျနော်ရင်ဆိုင်နေရတဲ့ အခက်ခဲတခုပါပဲ။ ကျနော်တို့နိုင်ငံဟာ အင်မတန် ဖျား‌နာနေခဲ့တယ်။ ပြည်သူလူထုက ဒုက္ခရောက်နေတယ်။ ကျနော် ကြည့်နေရတယ်။ ကျနော် ကြည့်နေမိတယ်။ သည့်ထက်ပိုပြီးတော့လည်း ဘာမှ […]

“ဝေလေဝါးလား’ ရွက်စိမ်း ရေခဲမုန့်ကို အိမ်သားအဖြစ် အိမ်ပေါ်တင်ဖို့ပြောနေတဲ့ ဘိုးတော်ရဲ့ အပြင်ကမ္ဘာမှာ ရေခဲမုန့်က ဇွန်ဘီဗိုင်းရပ်စ်လို စကြာဝဠာတစ်ခုလုံး၊ နေအဖွဲ့စည်း၊ နေပြင်ပအဖွဲ့စည်း၊ အကုန်လုံးကို ကူးစက်နေပါပြီ။ ဒါကို သူမသိမှန်းလည်း အခုကဗျာကို ရေးနေစဥ်မှာလည်း သိနေတယ်။ သူကတော့ သိပုံမရဘဲ မီနီမတ်ကဝယ်လာတဲ့ ခေါက်ဆွဲပြုတ်ဗူးကိုပဲ ဆက်စားနေတာဖြစ်တယ်။ မီးဆလိုက်တွေကို ငြင်းဆန်တဲ့အချိန်မှာ MC ရဲ့ မိုက်ကိုင်ထားသူတွေ လေထဲတင် ပြန့်နှံ့လာတဲ့ရောဂါပိုးအဖြစ် ပြောင်းသွားတယ်။ နွားခြေရာခွက်ကို ပင်လယ်ထင်ပြီး ရွက်လွှင့်ဖို့လှေတွေ […]

“ပန်းနွေမှာတမ်း” စိမ်းသစ် သားရေ … လူကလေး … မင်းကိုမွေးဖို့လေ အမေ့မှာ မနည်း ကြိုးစားခဲ့ရတယ်ကွဲ့။ မင်းကိုယ်ဝန်ကို အမေလွယ်ထားရတုန်းက မင်းအဖေဟာ အမေ့ကို ဘာမှမခိုင်းဘူးကွဲ့။ အမေ့ဗိုက်ထဲက သူ့ရင်သွေးလေးကိုပဲ ဂရုစိုက်ဖို့ မှာခဲ့တယ်။ တနေ့‌တနေ့ မင်းကိုယ်ဝန်ကြီးကို လွယ်ပြီး သွားရလာရတာ မလွယ်ဘူး။ အမေ့မှာ ခြေလှမ်းတလှမ်း လျှောက်ဖို့ကို မနည်း ကြိုးစားခဲ့ရတာကွဲ့။ မင်းကိုမွေးတုန်းကလေ မင်းအဖေဟာ ပျော်လွန်းလို့ ထတောင်ခုန်တယ်။ ဒါသူ့သားဆိုပြီး တလမ်းလုံးကို […]