“အားနာစိတ်တော့ ရှိပေးကြပါ”
Simonခင်ဗျားတို့ “ကီဒို” ကို သိလား။ Velocity band မှာ ဆံပင်အရှည်နဲ့ bass ဂီတာကို မုအပြည့်နဲ့ တီးတတ်တဲ့ကောင်လေ။ အခု ဒီကောင် မော်စကိုမှာ၊ သေဒဏ်ချခံထားရတယ်။ နောက်ဆုံး ထပ်သိရတာကတော့ သေဒဏ်ကနေ တသက်တကျွန်း ဖြစ်သွားတယ်လို့ သိရတယ်၊ ဒီသတင်းကတော့ နောက်ဆုံးပဲ။
ဒီကောင် အခုလို မော်စကိုရောက်နေချိန် ဒီကောင့်ရဲ့ band ကတော့ ပုံမှန်အတိုင်း လည်ပတ်နေတယ်၊ ပွဲတွေလည်း ဆိုနေမြဲပဲ။ အဲ့အတွက်လည်း အမြင်မစောင်းပါဘူး ၊ လူငယ်တွေပဲဗျာ ကိုယ့်ရွေးချယ်မှုနဲ့ ကိုယ်၊ ကိုယ့်လမ်းကိုယ် ဆက်လျှောက်ကြတာ မမှားပါဘူး။
တနေ့က ကျနော်နဲ့ အတော်လေးရင်းနှီးတဲ့ မိတ်ဆွေတယောက်နဲ့ စကားပြောဖြစ်တယ်။ ထွေထွေထူးထူးတော့ မဟုတ်ပါဘူး။ ဒါပေမယ့် ကျနော်နဲ့ပြောပြီဆိုရင် ဘယ်အကြောင်းအရာကို ဘယ်လိုပဲစစ နောက်ဆုံးတော့ တော်လှန်ရေးအကြောင်းကို ရောက်သွားတာပဲ။ ကျနော့်မှာလည်း တခြား အလာပသလာပထက် ဒီတော်လှန်ရေးအကြောင်းပဲ ပြောဖို့ရှိတာကိုး။
ဒီလို တော်လှန်ရေးအကြောင်းပြောရင်း လစဥ် ကျနော်ကူညီနေတဲ့ ကျနော့်သူငယ်ချင်းတွေအကြောင်း ရောက်သွားတော့ ကျနော့်မိတ်ဆွေက သူလည်း ကူညီချင်တယ်၊ လောလောဆယ်တော့ အဆင်မပြေသေးလို့ သူလည်း အတော်ချွေတာနေကြောင်း ပြောလာတယ်။ ကျနော်လည်း သူ့ဆီက အကူအညီ မတောင်းမိပါဘူး။ သူ့စိတ်ထင်တော့ ကျနော့်ဘက်က တခုခု အကူညီတောင်းချင်ရင် တောင်းလို့မရအောင် ကြိုပြီး ကာထားတာများလား မသိဘူးပေါ့။
(ထားပါ ဒါက သူ့ဘက်က တွေးတာလို့ ကျနော်က ခန့်မှန်းတာ၊ ဟုတ်ချင်မှလည်း ဟုတ်မယ်၊ ကျနော်တွေးတာလည်း မှားနိုင်တယ်လေ။)
ဒီလိုနဲ့ တခြားအကြောင်းအရာတွေ ပြောရင်း သူ နောက်ထပ်မွေးထားတဲ့ ခွေးအကြောင်းကို ရောက်သွားတယ်။ တလကို ခွေးစရိတ်က ဆန်အိတ်ဖိုးတင် ၈ သောင်းကျော်လောက် ကျတာရယ်၊ ဆေးကုတာ၊ တခြား ကျွေးမွေးတာတွေ မပါသေးဘူးဆိုပြီး ငြီးလာတာကိုတွေ့တော့ ကျနော် အတော်လေး စိတ်ပျက် သွားတယ်။
ကျနော့်ဝင်ငွေက သိပ်အများကြီး မရှိပါဘူး။ ကျနော် ကိုယ်ရည်သွေးပြောတာတော့ မဟုတ်ပေမယ့် ကျနော့်ဝင်ငွေထဲက မိသားစုသုံးယောက်ရဲ့ နေစရိတ်နဲ့စားစရိတ် ဖယ်ပြီးရင် ရှေ့တန်းမှာ အသက်စွန့်ပြီးတိုက်နေတဲ့ ကျနော့်သူငယ်ချင်းတွေဆီလည်း ပြန်မျှတယ်၊ လစဥ် PRF ထဲလည်း ထည့်တယ်။ ဒါ ဟိုးအရင်ကတည်းက လုပ်လာခဲ့တာ။
ဒါပေမယ့်ဗျာ ကျနော်တို့ကသာ ဒီလို အိုးအိမ်တွေ၊ အသက်တွေ၊ ဘ၀တွေ စွန့်လွှတ်ပြီး ဒီမတရားမှုကြီးကို ကိုယ်နိုင်တဲ့ဘက်က ကြံ့ကြံ့ခံ တော်လှန်နေပေမယ့် တချို့သူတွေကတော့ ကိုယ်တိုင်လည်း မပါ၀င်နိုင်သလို တကယ် အလုပ်လုပ်နေတဲ့သူတွေကိုလည်း တစက်လေးမှ အားမနာတတ်ဘူး ဆိုတာကိုပါ တွေးမိလာတာ။
“ကီဒို” ထောင်ကျတယ်၊ ခိုးမှု မဟုတ်ဘူး၊ မူးယစ်ဆေးအမှု မဟုတ်ဘူး။ အာဏာရှင်ကို တော်လှန်ရင်း ဒီကောင် ထောင်ကျတာ။ ဒါပေမယ့် သူ့ဘော်ဒါတွေကတော့ သွေးစွန်းလက်နဲ့ပေးလို့ အကယ်ဒမီဆု ရလာတဲ့သူကို သွားပြီး ချီးကျူးပြနေတယ်။
ဒါက အားမနာတာ မဟုတ်ဘူးလား။
ဒီလိုပဲ လစဥ် တလကို ၅ သောင်း၊ ၁ သိန်းလောက် ရဲဘော်တွေရဲ့ ရိက္ခာလိုအပ်ချက်အတွက် ကူညီဖို့ အဆင်မပြေဘူးဆိုပြီး ငြီးပြတဲ့သူတွေက သူတို့အိမ် မှာ နောက်ထပ်မွေးထားတဲ့ ခွေးအတွက် တလအသုံးစရိတ် ဘယ်လောက်ဆိုပြီး လာတွက်ပြနေတာကလည်း အားမနာတာ မဟုတ်ဘူးလား။
တောထဲကသူတွေအတွက်၊ စစ်ရှောင်စခန်းတွေအတွက် ဆန်တအိတ်စျေးက အရင်က ၆ သောင်းလောက်နဲ့ ဝယ်ပေးလို့ရရာကနေ တဖြည်းဖြည်း စျေးတက်လာတာ ၆ သောင်းခွဲ၊ ၇ သောင်း၊ ၈ သောင်းကနေ ၁ သိန်းအထိဖြစ်လာတယ်။ ဒါတောင် ဆန်ကြမ်းနော်။ ကျနော်တို့တွေ အဆင်ပြေနေကြတာ မဟုတ် ပါဘူး၊ မပြေတဲ့ကြားထဲက တော်လှန်နေတာပါ။
ဒီတော့ ကျနော်ပြောချင်တာက ဒီတော်လှန်ရေးမှာ ခင်ဗျားတို့ ပါ၀င်သည်ဖြစ်စေ၊ မပါဝင်ခဲ့သည်ဖြစ်စေ ကျနော် ခင်ဗျားတို့ကို မဘလိန်းပါဘူး။ ဘယ်သူ့ကိုမှလည်း အပြစ်တင်ချင်စိတ် မရှိပါဘူး။ အကုန်လုံးက ကိုယ့်ရွေးချယ်မှုနဲ့ ကိုယ်ပဲလေ။
ဒါပေမယ့်ဗျာ ခင်ဗျားတို့ကို ကျနော် တခုတော့ တောင်းဆိုပါရစေ။ အဲဒါက ဘာလဲဆိုရင် ကျနော်တို့ကို အားနာစိတ်လေးတော့ ရှိပေးကြဖို့ပါပဲ။
Be the first to comment