အကုသိုလ်

“အကုသိုလ်”

ရဲခေါင်မဲမောင်

ဒေါ်ခင်နွယ်ဦးနှင့် ဒေါ်သီတာကြည်တို့နှစ်ယောက်သည် ညီအမများဖြစ်ကြသည်။ ဒေါ်ခင်နွယ်ဦးက တကိုယ်တည်း အပျိုကြီးဖြစ်ပြီး တောင်ဥက္ကလာပတွင် နေထိုင်ကာ ဒေါ်သီတာကြည်က အိမ်ထောင်နှင့် ရွှေပြည်သာတွင်နေသည်။

သူတို့ညီအမနှစ်ယောက်စလုံး အသက်အရွယ်ကလေး ရလာကြပြီးလျှင် ဘုရားအလုပ် တရားအလုပ်ကလေးများကိုလည်း စိတ်ဝင်တစား လုပ်ကိုင်နေကြပြီဖြစ်ပါသည်။
သင်္ကြန်တွင်း ရုံးပိတ်ရက်များရသောကြောင့် ညီအစ်မနှစ်ယောက်ချိန်းကာ ဒဂုံမြို့သစ်တောင်ပိုင်းရှိ ယောက်ကော်ဘုန်းကြီးကျောင်းတွင် ဥပုသ်ယူကြသည်။ ယောက်ကော်ကျောင်းမှာ ငမိုးရိပ်ချောင်းကမ်းအနီးတွင်တည်ရှိပြီး သစ်ရိပ်ဝါးရိပ်များကြောင့် အေးမြစိမ်းစိုကာ ဧပြီလ၏အပူဒဏ်ကို ကာကွယ်ပေးထားနိုင်လေသည်။ သစ်ရိပ်ဝါးရိပ်နှင့် ဘုရားရိပ်တရားရိပ်မှာ ညီအမနှစ်ယောက် စိတ်ကြည်နူးချမ်းမြေ့ကာ ကောင်းကောင်း ဥပုသ်ယူနိုင်ခဲ့ကြလေသည်။

ညနေ နေကျသွားသောအခါ ညီအမနှစ်ယောက်သည် ဘုန်းကြီးကျောင်းမှထွက်ကာ ကားမှတ်တိုင်သို့ လျှောက်လာခဲ့ကြလေသည်။ ဒေါ်ခင်နွယ်ဦး၏ညီမဖြစ်ပြီး ဒေါ်သီတာကြည်၏ အစ်မဖြစ်သူတယောက်သည် ယုဇနဥယျာဥ်မြို့တော်တွင်နေထိုင်သည်။ ထို့ကြောင့် ညီအစ်မနှစ်ယောက်သည် လမ်းလည်းသင့်နေသဖြင့် ယုဇနဥယျာဥ်သို့ သွားရောက်လည်ပတ်ရန် စိတ်ကူးရပြီး ယောက်ကော်ကားမှတ်တိုင်သို့ လျှောက်လာကြခြင်းဖြစ်သည်။

ကားမှတ်တိုင်တွင် လူအချို့ ကားစောင့်နေကြသည်ကို သူတို့မြင်ကြသည်။ ထို့အတူ ခရီးသည်များထိုင်နားရန် ပြုလုပ်ထားသော ထိုင်ခုံပေါ်တွင် ထိုင်နေသည့် ဆံပင်စုတ်ဖွား အင်္ကျီလုံချည်ဖရိုဖရဲနှင့် အခြေအနေမဲ့ အမျိုးသမီးတယောက်ကိုလည်း တွေ့ရလေသည်။ ထိုအမျိုးသမီးကို တွေ့လိုက်ရသောအခါ တရားနာ ဥပုသ်စောင့်လာခဲ့သည့် စိတ်အကြည်ဓာတ်ကလေးနှင့် နဂို ကြင်နာသနားတတ်သော အရိုးခံစိတ်ကလေးကြောင့် ငွေကလေးအနည်းအပါး လှူချင်စိတ်ဖြစ်သွားသည်။

ထို့ကြောင့် ဒေါ်ခင်နွယ်ဦးက တထောင်တန်ကလေးတရွက်၊ ဒေါ်သီတာကြည်က ငါးရာတန်ကလေးတရွက် ပေါင်း ငွေ ၁၅၀၀ ကို ဒေါ်သီတာကယူကာ အဆိုပါ အခြေအနေမဲ့ အမျိုးသမီးနားကပ်ပြီး မည်သူမှမမြင်အောင် ပေးလိုက်လေသည်။
ထိုအခါ အခြေအနေမဲ့အမျိုးသမီးသည် သူ၏လက်ထဲသို့ရောက်လာသော ပိုက်ဆံကလေး ၁၅၀၀ ကို ကြည့်လိုက်ပြီးနောက်
“ဖေရိုးမတွေ ငါ့ကိုများ သူတောင်းစား မှတ်နေကြလားဟဲ့ သောက်ကောင်မတွေရဲ့ ဟင်။ နင်တို့ထက် စားနိုင်သောက်နိုင်တယ် သိလား။”
ဟု အယုတ္တအနတ္တ ဖရုဿဝါစာများကို အော်ကြီးဟစ်ကျယ်ပြောပြီး ဆဲဆိုအော်ဟစ်နေတော့ရာ ညီအမနှစ်ယောက်မှာ အခြားခရီးသည်များဝိုင်းဝန်းကြည့်ရှုကြခြင်းများအောက်တွင် မျက်နှာငယ်ကလေးများနှင့် ခေါင်းငုံ့နေကြရရှာလေသတည်း။