ဝတ္ထု

‘Soldier Coming Home’ မိုးမြင့်​ကျော် စစ်ပွဲကပြန်လာတဲ့ ယောကျာ်းတယောက်ကို ခင်ဗျားတို့ပုံစံအမျိုးမျိုးနဲ့ မြင်ဖူးကြမှာပဲ။ ဝှီးချဲပေါ်ထိုင်နေတဲ့ အဖေရဲ့ရှေ့မှာ စက္ကူပုံးအကြီးကြီးထဲက ထွက်လာလို့ ဝမ်းသာသွားရတာမျိုး၊ ထမင်းဟင်းချက်နေတဲ့ အမေ့မီးဖိုခန်းထဲ နောက်ကနေ မသိအောင်ဝင်သွားပြီး ထင်မှတ်မထားဘဲ မြင်လိုက်ရလို့ အံ့သြဝမ်းသာငိုလိုက်တာမျိုး၊ ကျောင်းတက်နေတဲ့ သမီးငယ်ဆီ စာသင်ကျောင်းအထိလိုက်သွားပြီး ရုတ်တရက်အဖေကိုတွေ့လိုက်ရလို့ ပြေးဖက်ဝမ်းသာကြတာမျိုး၊ ချစ်သူရဲ့ အလုပ်အထိလိုက်သွားပြီး အပြေးအလွှားဖက်ပွေ့ကြည်နူးကြတာမျိုးပေါ့။ တကယ့်စစ်သားတယောက်ရဲ့အိမ်အပြန်တိုင်းဟာ ကြည်နူးဝမ်းသာဖွယ်ရာချည်းပဲ မဟုတ်ဘူး။ မြေအိုးလေးထဲ အရိုးပြာထည့် သင့်အား ကျွန်ုပ်တို့တပ်မှ […]

‘ဖေဖေဖြေပါ (ရသင့်ရထိုက်မှု)’ ညီမင်းဆက် “ဘယ်တော့ မီးပြန်လာမှာလဲ ဖေဖေ …” ပုံမှန် လျှပ်စစ်မီးလာရက် ညပိုင်းအချိန်အတွင်းမှာပဲ မီးက ရုတ်တရက် ပြန်ပြတ်သွားတာမို့ အင်ဗာတာဖွင့်ဖို့ လုပ်နေတဲ့ ကျနော့်ကို သားတော်မောင်က မေးလာပါတယ်။ မီးပြတ်သွားတဲ့အချိန်က တိုက်တိုက်ဆိုင်ဆိုင် သူရုပ်ရှင်ကြည့်နေတဲ့အချိန် ဖြစ်တာမို့ မီးပြန်မလာတော့ဘဲ ရုပ်ရှင် ဆက်မကြည့်ရမှာကို သားတော်မောင်က စိတ်ပူနေပုံရပါတယ်။ အင်ဗာတာကလည်း အိမ်တွင်း မီးလင်းရုံလောက်သာ ဝပ်အားရှိတာမို့ တီဗီအပါအဝင် အခြားသော အီလက်ထရောနစ်ပစ္စည်းတွေကို အသုံးပြုနိုင်လောက်အောင် […]

‘စစ်ပွဲတို့၏နောက်ကွယ်’ ချန်းမီ ကျွန်မတို့နေသည့်နေရာကလေးမှာ ‌ရောက်စကလိုစစ်ဘေးရှောင်တဲတန်းနှင့် မတူဘဲ စျေးတန်းလေးလိုဖြစ်နေသည်။ အကုန်လုံးနီးပါးက ဆွဲမိဆွဲရာပြေးခဲ့ကြသူတွေများသဖြင့် ဘာဆိုဘာမှ ပါမလာကြပါ။ ငွေသားနည်းနည်း ရွှေစရှိတဲ့သူက ရွှေစနည်းနည်းလောက်သာ ပါကြသည်။ စပြီးပြေးလာခဲ့ကြတုန်းက ခဏတဖြုတ်ပဲလို့ထင်ခဲ့ကြသည်မှာ အမှန်ပင်။ ဘာအလုပ်အကိုင်မှမရှိ။ ပါလာသည့် ငွေနည်းနည်းရယ်၊ ရွှေလေးတွေ ပေါင်၊ ရောင်းလုပ်တာရယ်ကလည်း တအိအိနဲ့ ကုန်သလောက်ဖြစ်နေသည်။ ကျွန်မတို့မိသားစု(၆)ယောက်အတွက် နေထိုင်စားသောက်ရေးမှအစ အားလုံး ခက်ခဲလှသည်။ ကျွန်မတို့ထက် မိသားစုပိုများသူတွေ၊ ရွှေငွေအတိုအစတောင် မပါခဲ့ကြသူတွေဆို ပိုဆိုးကြသည်။ စစ်ဘေးရှောင်ရန် […]

‘ဝတ္ထု ဇာတ်လမ်း မဟုတ်ပါ’ ရဲသူအောင် (၁) အန်တီရွှေသည် စတီးဇလုံကြီးထဲက အရွယ်တော် တုံးထားသည့် ကြက်သားတုံးတွေထဲ ဒိန်ချဥ်၊ ချင်း (ဂျင်း) ကြက်သွန်ဖြူထောင်း နှင့် ခပ်နုပ်နုပ်စင်းထားသည့် ပူစီနံရွက်တို့ကို ထည့်လိုက်သည်။ ထို့နောက် ကြက်သွန်နီကြော်နှင့် အရသာမှုန့်တို့ကို ချိန်ဆ၍ ထည့်၏။ ပြီးလျှင် လက်အိတ်စွပ်ပြီး ကြက်သားတုံးတွေထဲ အရသာဝင်အောင် ပယ်ပယ်နယ်နယ် ရောနယ်လိုက်တော့သည်။ အရသာကောင်းကောင်းဝင်မှ ကြက်သားနှပ်က စားကောင်းမည်။ စိတ်ကျေနပ်လောက်အောင် နယ်နှပ်ပြီးချိန် ပလတ်စတစ်လက်အိတ်တွေကို […]

‘စိတ်ကုထုံးဝတ္ထု -၂’ ရေအေး ၁။ မောင်လှဦးရဲ့ အဖေက တောထဲ မျှစ်ချိုးထွက်ရင်း မြေဇာမြက်ပင်ပေါ်က ပြုတ်ကျပြီး ဆုံးတယ်။ မောင်လှဦးနှမ အငယ်ဆုံးလေးက ကျောင်းမှာ စာအံသွားရင်း ကကြီးစာလုံးနင်ပြီး သေတယ်။ အဲဒီလိုပဲ မောင်လှဦးရဲ့အမေနဲ့ နှမအကြီးလေးကလည်း အိမ်မှာ ထမင်းစားတုန်း ဟင်းချိုခွက်ထဲ ပြုတ်ကျတဲ့ဇွန်းကို လိုက်ဆယ်ရင်း ဟင်းရည်ထဲနစ်ပြီး ပြန်ပေါ်မလာတော့ဘူး။ နွေဦးပေါက်မှာပဲ မိသားစုအကြောင်း သတင်းဆိုးတွေက မောင်လှဦးရှိနေတဲ့ “မြစိမ်းရောင်စပါးခင်းများ” ဆပ်ကပ်အဖွဲ့ဆီ တခုပြီးတခု ရောက်လာတယ်။ […]

‘သက်တံရောင် ပင့်ကူအိမ် (သူနဲ့ ကျနော်)’ ရူပါပိုးအိ မှတ်မိပါသေးတယ်၊ အဲဒီနေ့က နေပူပြီး မိုးတွေ သည်းကြီးမည်းကြီး ရွာနေခဲ့တာ။ “နေပူမိုးရွာ သူခိုးလာ၊ လာတဲ့သူခိုး တုတ်နဲ့ထိုး” ဆိုပြီးတောင် နှစ်ယောက် သား သံပြိုင်အော်ခဲ့ကြသေးတယ်။ အိမ်တံစက်မြိတ်အောက်မှာ မိုးရွာတာကို ကြည့်ကောင်းကောင်းနဲ့ ထိုင်ကြည့်နေရင်း သူက စကားစလာတယ်၊ “ငါ အိမ်ပြန်တော့မယ်” တဲ့။ ကျနော်လည်း မျက်စောင်းထိုးက သူတို့ လက်ရှိနေနေတဲ့အိမ်ထင်လို့ … “အိမ်ပြန်တာပဲ ပြန်ပေါ့ဟ၊ […]

‘အမေ့ရဲ့ မိလေး’ မအိ (ရေကြည်) မိ‌လေး။ နာမည်ရှေ့မှာ မိတပ်ထားတော့ မွန်လူမျိုးဟု ထင်ကြမည်ထင်သည်။ သို့‌သော် မဟုတ်ပါ။ အဖေ ဗမာ အမေ ဗမာမှ မွေးထားသော ဗမာစစ်စစ်တယောက်ဖြစ်သည်။ မိ‌လေးဟူသော အမည်မှာ ကျမအမေ ကျမကိုခေါ်သော နာမည်ဖြစ်သည်။ အလုပ်လုပ်ရာတွင် ဖြည်းဖြည်း လေး‌လေး နှေးနှေးကွေးကွေး လုပ်တတ်သောကြောင့် မိလေးဟု ခေါ်ခြင်းဖြစ်သည်ဟု အမေကပြောသည်။ အမေ အလုပ်တခုခုခိုင်းလျှင် တော်တော်နဲ့ မပြီးသောကြောင့် ကျမကို […]